Εγκεφαλικός έρπης και τρόμος των χεριών
Ένα επεισόδιο από μία λοίμωξη από έρπητα στον εγκέφαλο είναι να πυροδοτήσει και να αφήσει μία μόνιμη διαταραχή τρόμου των χεριών.
Ένα επεισόδιο από μία λοίμωξη από έρπητα στον εγκέφαλο είναι να πυροδοτήσει και να αφήσει μία μόνιμη διαταραχή τρόμου των χεριών.
Η ερπητική εγκεφαλίτιδα στην αρχή της εισόδου της στον οργανισμό προκαλεί διάφορες καταστάσεις.
Οι χρόνιες εξετάσεις και το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα σε ασθενείς με ερπητική εγκεφαλίτιδα έδειξαν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχουν τέτοιες διαταραχές που μοιάζουν με μικροεπιληπτικές κρίσεις.
Μία χαρακτηριστική εικόνα, ενδεικτική όμως για τις βλάβες που προκαλεί στον εγκέφαλο ο έρπης, είναι μία περίπτωση που παρατηρήσαμε δύο φορές στο δικό μας ιατρείο.
Η εγκεφαλίτιδα των NMDA-υποδοχέων προκαλεί κατά κύριο λόγο πυρετό, πονοκεφάλους και με τη σειρά οπτικές-ακουστικές διαταραχές και διαταραχές της συμπεριφοράς.
Το κύριο χαρακτηριστικό της λοιμώδους μονοπυρήνωσης είναι ότι ο υπεύθυνος ιός, δηλαδή ο ιός του Epstein-barr, ή κάποιος άλλος ιός του έρπη μπορεί ανά πάσα στιγμή να προκαλέσει μία καινούργια επιπλοκή της ασθένειας.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα νευροφυτικού πόνου είναι η μεθερπητική νευραλγία.
Η απάθεια του προσώπου η οποία κατά κύριο λόγο συνοδεύεται και με διαταραχές της ομιλίας κατά την οποία η γλώσσα ή «ρολάρει» ή έχει πολύ άσχημη άρθρωση μέχρι και σημείο να υπάρχει πλήρης ανεπάρκεια λόγου, είναι από τα χαρακτηριστικά των παρκινσονικών διαταραχών.
Ένα ιδιαίτερα μεγάλο κεφάλαιο σε ότι αφορά τόσο τη διάγνωση όσο και τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας αποτελούν οι νευροφυτικοί πόνοι που παρουσιάζονται κατά την εξέλιξή της.
Αυτή η ασθένεια ανήκει σπάνια στο σύνδρομο πάρκινσον και κατά κανόνα πολύ τακτικά διαγιγνώσκεται και θεραπεύεται λάθος.
Αυτό το ερώτημα απασχόλησε τους επιστήμονες και ιδιαίτερα τους νευρολόγους τα τελευταία δέκα χρόνια ιδιαίτερα έντονα.
Στην ατροφία των πολλαπλών συστημάτων όπου υπάρχει μία εκτεταμένη φθορά ή και καταστροφή των λεγομένων γαγγλιοκυττάρων, δημιουργούνται «τοποθεσίες» στον εγκέφαλο όπου επικάθονται στοιχεία μορίων σιδήρου.
Υπάρχουν πάρα πολλές κλινικές εικόνες όπου υπάρχει προσβολή εκείνης της περιοχής του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για το σύνδρομο του πάρκινσον.
Το ανησυχητικό μήνυμα από το νοσοκομείο Πατρών όπου παρατηρήθηκε και ανακοινώθηκε μία πιθανή ενδημική παρουσία ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι πιθανόν η κλινική πολυμορφία που παρουσιάζει αυτή η ασθένεια˙ η ασθένεια «με τα χίλια πρόσωπα», όπως την χαρακτηρίζουν αγγλοσάξονες γιατροί.
Στην κυριολεξία μέχρι πριν δύο χρόνια η κλινική νευρολογία πολύ δύσκολα μπορούσε να στοιχειοθετήσει έστω την υπόνοια μίας αρχόμενης ασθένειας Alzheimer.
Η θρομβοπενία είναι μία άσχημη και ιδιαίτερα «ύπουλη» ασθένεια που μπορεί να υπάρχει χρόνια χωρίς να γίνεται κλινικά αντιληπτή.
Η «απότομη» πτώση σαν γεγονός από μόνο του μας οδηγεί στο γιατρό και συνήθως εκείνος ανακαλύπτει μία αιτία του συμπτώματος.
Η ναρκοληψία είναι μία από τις «υπερυπνηλικές» καταστάσεις με την πλέον χαρακτηριστική συμπτωματολογία.
Το να ξεχνάμε διάφορα αντικείμενα, ραντεβού και άλλα είναι πλέον κάτι πολύ συνηθισμένο στην καθημερινότητα μας.
Πολλές έρευνες που γίνονται στον κόσμο για να εντοπιστούν τα αίτια που προκαλούν την ινομυαλγία έδειξαν ότι καθοριστικό ρόλο στην πρόοδο αυτής της ασθένειας παίζει το στρες.