Ο δείκτης «θνησιμότητας ενός χρόνου»
Ο δείκτης «θνησιμότητας ενός χρόνου» χρησιμοποιείται κυρίως για τις νευρολογικές περιπτώσεις που καταλήγουν σε μονάδες εντατικής θεραπείας.
Ο δείκτης «θνησιμότητας ενός χρόνου» χρησιμοποιείται κυρίως για τις νευρολογικές περιπτώσεις που καταλήγουν σε μονάδες εντατικής θεραπείας.
Οι έρευνες στην ιατρική έχουν δείξει ότι ο αυτοέλεγχος του ατόμου είναι δυνατόν να περιορίσει την εμφάνιση και την εξέλιξη των διάφορων ασθενειών.
«Τικ» είναι ο χαρακτηρισμός μιας νευρολογικής ασθένειας που συναντάται εδώ και τρεις αιώνες.
Στην περίπτωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, εγκεφαλικά κύτταρα προσπαθούν να αναπληρώσουν τη χαμένη ενέργεια από άλλα εκφυλισμένα κύτταρα με επιπλέον δραστηριότητα.
Όταν η σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζεται, παρουσιάζει υφέσεις και εξάρσεις των συμπτωμάτων της.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία ασθένεια που δεν πρέπει να υποτιμάται η σημασία της.
Όσον αφορά τον αυτισμό, ισχύει ότι όσο πιο γρήγορα γίνει η διάγνωση τόσο περισσότερες είναι και οι ελπίδες για θεραπεία.
Με τη νευροοπτική μπορούμε να μελετήσουμε ποια κύτταρα, με ποιον τρόπο, σε ποιο χρονικό διάστημα και με ποια ένταση διεγείρονται και πως επικοινωνούν μεταξύ τους ή πως αδρανοποιούνται παραπλήσια νευρικά κύτταρα.
Στους παλιούς Βαβυλώνιους το σύνδρομο επιληψίας χαρακτηρίζεται ως «Bennu».
Οι έρευνες έχουν δείξει ότι η νόσος του Parkinson είναι μια πολυπαραγοντική ασθένεια που βασίζεται σε αρκετούς ενδιάμεσους σταθμούς τόσο του μεταβολισμού όσο και των γονιδίων.
Σ’ όλες τις νευροψυχιατρικές παθήσεις υπάρχει μία αμφίδρομη νοσολογική διαδικασία, είτε αυτές φτάνουν σ’ ένα σημείο όξυνσης των συμπτωμάτων λόγω διαταραχής του βαθύ ύπνου ή αντίθετα η ύπαρξή τους δημιουργεί προβλήματα σ’ αυτό το στάδιο του ύπνου.
Με μια σειρά από συμπτώματα όπως τρόμος και σπασμωδικότητα, η ασθένεια του Parkinson προκύπτει από μια διαταραχή στο κεντρικό εγκέφαλο, το λεγόμενο μέσο εγκέφαλο· σ’ αυτήν την περιοχή ορισμένα κύτταρα εκφυλίζονται.
Το να είναι κανείς υποχόνδριος νομίζοντας ότι μια δυσάρεστη σωματική κατάσταση γι’ αυτόν επαναλαμβάνεται αποτελεί και αυτό μια ασθένεια· πρόκειται για την αδυναμία «ομαλής» εγκεφαλικής λειτουργίας όπου διάφορα συναισθηματικά ερεθίσματα αρνητικού περιεχομένου μετατρέπονται σε σωματικούς πόνους.
Σ’ όλες τις νευρολογικές ασθένειες έχουμε μια μικροφθορά η οποία δε γίνεται αντιληπτή από τον ασθενή και το περιβάλλον του.
Ας πάρουμε το παράδειγμα της νόσου του Alzheimer και της εξέλιξής της.
Σήμερα η νευρολογία έχει εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που πλέον στην πλειάδα των συμπτωμάτων που παρουσιάζονται στα εξωτερικά ιατρεία για έρευνα δεν εξετάζουμε κάτι που είναι εμφανές αλλά κάτι που μπορεί να γίνει εμφανές στην πορεία.
Ο εγκέφαλος αποτελεί ένα όργανο του σώματος που «απορροφάει» την περισσότερη ενέργεια που χρειάζεται το άτομο στην καθημερινή λειτουργική του βάση.
Ο κακός ύπνος ως γνωστόν αποτελεί ένα στοιχείο ταλαιπωρίας για κάθε μορφή νευρολογικής ασθένειας· ιδιαίτερα καταλυτικό ρόλο όμως έχει για την επιληψία.
Πρόκειται για μια ιδιαίτερα «άσχημη» κληρονομική ασθένεια που εμφανίζει συμπτώματα έντονων διαταραχών του ύπνου.
Υπάρχουν πολλές τροφές που περιέχουν στοιχεία που είναι δυνατόν να πυροδοτήσουν μικρο-αλλεργίες ή «κρυφο» αλλεργίες σε οργανισμούς οι οποίοι παράγουν επιβλαβή αντισώματα για τον ίδιο τον οργανισμό.