Πάρκινσον, μνήμη, ύπνος, επιληψία
Ένας συνδυασμός κάποιων διαταραχών είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την περίπτωση του πάρκινσον και της ατροφίας των πολλαπλών συστημάτων.
Ένας συνδυασμός κάποιων διαταραχών είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την περίπτωση του πάρκινσον και της ατροφίας των πολλαπλών συστημάτων.
Οι επιληπτικές κρίσεις είναι το κοινό στοιχείο που έχουν η νόσος του Alzheimer και του Pick (προμετωπιαίου λοβού).
Το δίπολο των στιγμιαίων επαναλαμβανόμενων διαλείψεων και εκτεταμένων κενών μνήμης τακτικά εμφανίζεται στις μέσες ηλικίες, δηλαδή μετά τα 50 έτη.
Τοπικά ασθενή ηλεκτρικά ρεύματα στον εγκέφαλο αλληλοεπηρεάζονται κατά τη διάρκεια της ημέρας και νύχτας.
Σε γηραιά, υπέρβαρα άτομα και με μεταβολικά προβλήματα όπως π.χ. διαβήτης ή θυρεοειδοπάθεια, έχουμε τακτικά την παρουσία μίας εκφυλιστικής υποθαλαμικής διαταραχής.
Εδώ και πολλά χρόνια έχει διαπιστωθεί μία αναλογική κατάσταση μεταξύ ποιότητας μνήμης και εκτέλεσης αθλητικών δραστηριοτήτων.
Έχει διαπιστωθεί ότι οι διαταραχές της μνήμης συνοδεύονται από επιληπτικές κρίσεις μικρής ή μεγάλης έντασης.
Οι νευροεπιστήμες προσφέρουν πλέον καινούργια αποτελέσματα και νέες γνώσεις σχετικά με τη λειτουργία της μνήμης στον εγκέφαλο.
Μέχρι τώρα στη νευρολογία ίσχυε ένα αξίωμα: στον ενήλικο εγκέφαλο δεν αναπλάθονται τα νευρικά κύτταρα.
Τα τελευταία χρόνια μία νέα βελτίωση της μαγνητικής τομογραφίας του εγκεφάλου έφερε στο φως νέες γνώσεις σε ότι αφορά τις διαταραχές της μνήμης.
Σε πολλές περιπτώσεις οι γιατροί προσπαθώντας να ενισχύσουν τη μνήμη ή να διορθώσουν μνημονικές διαταραχές, χρησιμοποιούν διάφορα «τρικ» και φάρμακα τα οποία ενισχύουν τη συγκέντρωση του εγκεφάλου.
Ο μετωπιαίος λοβός παίζει σημαντικό ρόλο στη λειτουργία της μνήμης˙ είναι εκείνο το σημείο στο οποίο «παντρεύονται» τα συναισθήματα με τις μνημονικές εφεδρείες του εγκεφάλου, έτσι ώστε να μπορεί να αντιμετωπιστεί η καθημερινότητα και να συνεχιστεί η ζωή.
Μία από τις βασικότερες διαταραχές της μνήμης είναι η επεισοδιακή μνήμη που είναι υπεύθυνη για την καθημερινή αποθήκευση των γεγονότων.
Η ελαφρά γνωστική διαταραχή ως νευρολογική διάγνωση ξεκίνησε από τις αμερικανικές διαγνωστικές κλινικές την περασμένη δεκαετία.
Η ακετυλοχολίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής ο οποίος διεγείρει τη μεμβράνη των εγκεφαλικών κυττάρων και προκαλεί μ’ αυτόν τον τρόπο την ομαλή λειτουργία της μνήμης.
Η μαγνητική τομογραφία μπορεί να παρέχει συγκεκριμένες πληροφορίες για το μνημειακό περιεχόμενο του εγκεφάλου, κυρίως για τη διαδικασία της επεισοδιακής μνήμης.
Ο απόλυτος έλεγχος του βαθύ ύπνου γίνεται μέσω του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Τον όρο «στρατηγικά» έμφρακτα τον ανακάλυψαν νευρολόγοι τις τελευταίες δεκαετίες προκειμένου να χαρακτηρίσουν ειδικά ισχαιμικά έμφρακτα που συμβαίνουν σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου.
Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση.
Σε προχωρημένες ηλικίες η έλλειψη ντοπαμίνης εμφανίζεται με ελάττωση των κινήσεων αλλά και μείωση των γνωστικών λειτουργιών στον εγκέφαλο.