Νευρικά κύτταρα «πυγολαμπίδες»
Η θεωρία του Charles ότι ο εγκέφαλος και συγκεκριμένα τα εγκεφαλικά κύτταρα ανά μορφή και σχήμα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγή φωτεινής ενέργειας άρχισε να εξετάζεται τα τελευταία χρόνια.
Η θεωρία του Charles ότι ο εγκέφαλος και συγκεκριμένα τα εγκεφαλικά κύτταρα ανά μορφή και σχήμα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγή φωτεινής ενέργειας άρχισε να εξετάζεται τα τελευταία χρόνια.
Οι κινήσεις των άλλων που βλέπει το άτομο γίνονται αντιληπτές από συγκεκριμένο σημείο του εγκεφάλου και από συγκεκριμένα κύτταρα.
Οι επιληπτικές κρίσεις εμφανίζονται συνήθως όταν τα νευρικά κύτταρα αρχίζουν και εκφορτίζονται. Ο εγκέφαλος είναι προετοιμασμένος για μια «άναρχη» λειτουργία.
Το αίσθημα κόπωσης και όταν αυτό συνοδεύεται από δέκατα πυρετού είναι ένδειξη ότι υφίσταται λοίμωξη της οποίας τις συνέπειες δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμα.
Ο θάλαμος είναι μια περιοχή του εγκεφάλου πάνω ακριβώς από τα βασικά γάγγλια που ρυθμίζουν την έκκριση της ντοπαμίνης.
Όταν γλιστράμε «ασυνείδητα», βλέπουμε το ίδιο μας το σώμα να έχει την ικανότητα να επανορθώσει την κίνηση έτσι ώστε να μην πέσουμε και χτυπήσουμε.
Άνθρωποι που έχουν έντονο υπαρξιακό άγχος είναι αυστηροί με τον εαυτό τους όσο και με το περιβάλλον τους και επιδεικνύουν μια «υπερδοσολογία» σε ότι αφορά την αυστηρότητα για τρίτους αλλά και τάσεις αυτοτιμωρίας.
Ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι έτσι κατασκευασμένος ώστε το άτομο να έχει απόλυτη ανάγκη την αλληλεγγύη και τη συμμετοχή ενός συνανθρώπου στο πόνο του.
Αναμφισβήτητα η ερωτική απόρριψη και η απώλεια ενός ατόμου επηρεάζουν έντονα τον άνθρωπο και του δημιουργούν αισθήματα πόνου με διάφορες κατευθύνσεις, τα οποία ο εγκέφαλος επεξεργάζεται με τον ίδιο τρόπο.
Τα τελευταία χρόνια σύγχρονες έρευνες αναλώνονται στο να δουν πως λειτουργεί ο εγκέφαλος και συγκεκριμένα νευρωνικά τόξα εντός αυτού στην «παραγωγή» συνείδησης, σε ότι αφορά κάποιο ψυχικό ή σωματικό πόνο.
Σε αρκετά επαγγέλματα και διάφορες κοινωνικές καταστάσεις παρατηρείται στέρηση ύπνου σε μεγάλο ή μικρό βαθμό για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Η ημερήσια υπνηλία, διακοπτόμενη ή συνεχής, αποτελεί ένα οξύ πρόβλημα στις επιληπτικές κρίσεις και γενικά στις καταστάσεις επιληψίας.
Η συγκέντρωση είναι μια ανώτερη λειτουργία κυρίως του προμετωπιαίου λοβού, δηλαδή του εγκεφαλικού εκείνου σχηματισμού που μας διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα θηλαστικά και μας δίνει την ανθρώπινη ιδιότητα.
Ο εγκέφαλος είναι ένα όργανο που αποτελείται από πολλά νευρικά κύτταρα που μέχρι χθες οι επιστήμονες πίστευαν πως δεν έχουν αναπλαστική ικανότητα˙ αυτό όμως αποδείχθηκε σφάλμα.
Ο όγκος του εγκεφάλου αρχίζει και συρρικνώνεται περίπου 10% όταν το άτομο φτάσει στην ηλικία μεταξύ των πενήντα και ογδόντα ετών, με αποτέλεσμα να «πέφτουν» οι λειτουργίες και η απόδοσή του.
Ο εγκέφαλος για να «ξεπεράσει» την καθημερινότητα χρειάζεται μια ποσότητα ενέργειας από διάφορα τμήματα του εγκεφάλου.
Κατά κύριο λόγο διάφορες λειτουργίες προκύπτουν από διάφορα μέρη του εγκεφάλου ,κατά προτίμηση από τη δεξιά ή αριστερή μεριά.
Οι έρευνες των τελευταίων χρόνων σε πανεπιστήμια της Αμερικής και κυρίως της Βοστόνης έχουν δείξει ότι στη νόσο του Alzheimer έχουμε μια διαδικασία «διπλώματος» των παθολογικών πρωτεϊνών˙ συγκεκριμένα πρόκειται για τα λεγόμενα PRIONS.
Κατά το στάδιο REM το πλέον χαρακτηριστικό στοιχείο είναι ότι η εγκεφαλική λειτουργία αυξάνεται ουσιαστικά, χωρίς όμως να έχει μεγάλο συγχρονισμό.
Με το γονίδιο που ανακαλύφθηκε ύστερα από έρευνες στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών,ο ύπνος ρυθμίζεται με τέτοιον τρόπο που είναι διορθωτικός για τον εγκέφαλο.