Για ποιο λόγο ο εγκέφαλος αναστέλλει ενέργειες του σώματος;
Ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί μηχανισμούς για να σταματήσει αυθόρμητες ενέργειες, όταν πρόκειται για καταστάσεις οι οποίες μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες για το άτομο.
Ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί μηχανισμούς για να σταματήσει αυθόρμητες ενέργειες, όταν πρόκειται για καταστάσεις οι οποίες μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες για το άτομο.
Τα τελευταία χρόνια η σύγχρονη ψυχιατρική επικεντρώνεται κυρίως στη μελέτη και την επίλυση προβλημάτων που προκαλούν τα διάφορα συναισθήματα και πάθη.
Οι επιληπτικές κρίσεις εντοπίζονται στην αρχαιότητα έως και σήμερα.
Ο εγκέφαλος δε συνθέτει, δημιουργεί, σκέφτεται και αντιδρά μόνο, αλλά μπορεί να μαθαίνει από τη λειτουργία του και τα «λάθη» του.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, στον εγκέφαλο υπάρχει ένας μηχανισμός ο οποίος συνδυάζοντας συνειδητές και ασυνείδητες πληροφορίες μπορεί και αντιλαμβάνεται τα λάθη του ανθρώπου σε ειδικό και γενικό επίπεδο.
Κάθε άνθρωπος έχει στόχους που προσπαθεί να τους υλοποιήσει.
μεγαλύτερος ρόλος της εγκεφαλικής λειτουργίας ίσως είναι η προσαρμογή του ατόμου μέσα σε κοινωνικά πλαίσια, έτσι ώστε να μπορεί η ζωή του να είναι ομαλή και βατή.
Κάθε κύτταρο στον εγκέφαλο είναι γνωστό ότι επιτελεί συγκεκριμένη λειτουργία, απαραίτητη γι’ αυτόν, και όταν υπάρχει δυσλειτουργία στην περιοχή πρέπει να διορθώσουμε τη βλάβη που τυχόν παρουσιάζει το κύτταρο.
Υπάρχει μία πολύ μεγάλη ποικιλία κλινικών εικόνων, όπως για παράδειγμα η υπέρταση, τις οποίες θεωρούμε αμιγώς λειτουργικές διαταραχές των σωματικών οργάνων ενώ στην ουσία πρόκειται για μία εγκεφαλική δυσλειτουργία.
Η χοληδόχος κύστη αποτελεί μία ανεξάρτητη λειτουργική μονάδα του σώματος.
Από την εποχή του Ιπποκράτη ήδη στην αρχαία Ελλάδα έχει γίνει σαφές ότι η συμπεριφορά, δηλαδή μία ανώτερη γνωστική λειτουργία, είναι προϊόν του εγκεφάλου.
Η κορτιζόλη ως ορμόνη και ως νευροδιαβιβαστής αποτελεί από τους κύριους παράγοντες της καλής λειτουργίας του ύπνου.
Πληροφορίες, έρευνα και αναλύσεις πάνω στο πρόβλημα των ψηφιακών συναισθημάτων.
Μετά από πολλές μελέτες και ιδιαίτερα απ’ αυτήν του νευρολόγου – ψυχίατρου Constantin von Economo έχει αποδειχθεί ότι η κατάσταση του ύπνου δεν είναι μία παθητική λειτουργία του εγκεφάλου.
Το 1963 ο Ισπανός νομπελίστας φυσιολόγος José Manuel Rodríguez Delgado από το πανεπιστήμιο του Γέιλ επιχείρησε ένα σπουδαίο πείραμα· ανάμεσα στα κέρατα ενός τράγου εμφύτευσε έναν δέκτη και κρατώντας ο ίδιος έναν πομπό συντόνιζε τις κινήσεις του τράγου.
Με την πάροδο του χρόνου ο εγκέφαλος αδιαμφισβήτητα «αυξάνεται» σε όγκο.
Πολλές φορές σε δύσκολες καταστάσεις αισθανόμαστε πονοκέφαλο ή μία υπερδιέγερση· αυτό συμβαίνει γιατί σε καταστάσεις έντασης ο εγκέφαλος προσαρμόζεται μαθαίνοντας γρήγορα, με αποτέλεσμα να «αυξάνει» τον όγκο του.
Γευσιγνωσία είναι η διαδικασία καλύτερης αναγνώρισης γεύσεων και οσμών και έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να βελτιωθεί.
Το γεγονός ότι το φάσμα του φωτός κάτω από διάφορες εκπομπές του μπορεί να επηρεάσει την εγκεφαλική ουσία είναι από παλιά γνωστό.
Τα ιόντα αποτελούν στοιχεία ηλεκτρικού φορτίου που βρίσκονται σ’ όλα τα νευρικά κύτταρα.