Φάρμακα και εγκέφαλος
Οι εξελίξεις στο επίπεδο της διάγνωσης της νευροψυχιατρικής έχουν φτάσει σε πάρα πολύ μεγάλα επίπεδα.
Οι εξελίξεις στο επίπεδο της διάγνωσης της νευροψυχιατρικής έχουν φτάσει σε πάρα πολύ μεγάλα επίπεδα.
Οι επιστήμονες πιστοποίησαν τον τελευταίο καιρό, ότι αν μπορέσουν επιλεκτικά να αναστείλουν τη δραστηριότητα μιας συγκεκριμένης περιοχής της φαιάς ουσίας, τη λεγόμενη νήσο του Ράϊλ, τότε έχουμε ανάλογα με τον τρόπο του ερεθισμού μια παύση ή έξαρση της αναζήτησης για σκληρά ναρκωτικά του τύπου της αμφεταμίνης.
Από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, πρόκειται για μια σχετικά περίπλοκη εξέταση, αλλά όταν υπάρχει ρουτίνα και γίνεται συνήθεια, είναι πάρα πολύ χρήσιμη.
Πλέον στις δεκαετίες που πέρασαν, η έρευνα έχει καταδείξει ότι στις περιπτώσεις της κατάθλιψης έχουμε γενικευμένες διαταραχές σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, ανάλογα με την ηλικία.
Στο μεγάλο ερώτημα στο κατά πόσο οι ψυχιατρικές αντιδράσεις ενός ασθενούς είναι προϊόν βιοχημικών αντιδράσεων ή προϊόν του περιβάλλοντος πλέον σήμερα δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το δεύτερο.
Η υπέρταση παραμένει ένα πάρα πολύ μεγάλο δίλλημα ακόμη και για τη σημερινή ιατρική και ιδιαίτερα η λεγόμενη «ιδιοπαθής» μορφή της.
Τα αυτοάνοσα νοσήματα, μια σειρά από αρρώστιες που εκδηλώνονται από το ίδιο το σώμα προς τον εαυτό του σε πολλές περιοχές, όργανα ή και συνδυασμό λειτουργιών έχει σαν αρχή μια δυσλειτουργία στον εγκέφαλο και χαρακτηριστικά στα νευρωνικά τόξα που περνάνε από τη λεγόμενη νήσο του εγκεφάλου.
Όταν μιλάμε για κατάθλιψη, στην ουσία κατά ένα μεγάλο μέρος έχουμε να κάνουμε με μια ιπποκαμπιακή διαταραχή.
Πλέον στη νευροψυχιατρική και ιδιαίτερα τακτικά εδώ στη Βιονευρολογική, η εξέταση του κεντρικού και περιφερικού νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του εγκεφάλου έχει ξεφύγει από τα «κλασσικά» όρια.
Για το ότι πια η σχιζοφρένεια «γεννιέται» στον εγκέφαλο κάτω από συγκεκριμένες διαδικασίες δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία.
Οι εξαρτήσεις είναι μάλλον το πιο διαδεδομένο πρόβλημα που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον πολιτισμένο κόσμο.
Η σύνθεση φαρμάκων με βάση το GABA έφερε μια μεγάλη «αναστάτωση» στην νευροψυχιατρική, διότι πλέον ο γιατρός είχε ένα πολύ ισχυρό όπλο στο χέρι του προκειμένου να βοηθήσει στις διάφορες ψυχώσεις κυρίως διεγερτικού τύπου.
Πρόκειται για ένα κομμάτι της επιστήμης που απασχολεί τους νευροφυσιολόγους τον τελευταίο καιρό πάρα πολύ.
Στην Βιονευρολογική αυτό που παρακολουθούμε με μεγάλη προσοχή προκειμένου να πιστοποιήσουμε την ποιότητα του λόγου μετά από έναν ακουστικό ερεθισμό είναι το συντακτικό, το νόημα, και η προσωδία.
Η μελωδία της γλώσσας μετά από εντατικές έρευνες πιστοποιήθηκε να έχει ένα σχετικά εκτεταμένο νεύρο (νευρωνικό τόξο) στο δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου.
Μέχρι τώρα πίστευε κανείς ότι φλεγμονώδεις γαστροεντερικές διαταραχές, όπως είναι η ελκώδης κολίτιδα και η νόσος του Crohn, επηρεάζουν σε ένα δεύτερο στάδιο τον εγκέφαλο και μάλιστα αρκετές φορές με έντονη συμπτωματολογία όπως διαταραχές από όραση, ακοή, σκέψη και συναίσθημα.
Η φωτογραφία που παρουσιάζουμε έχει ιδιαίτερο κλινικοανατομικό ενδιαφέρον· δείχνει με διάφορες αποχρώσεις και σε συνδυασμούς χρωμάτων μια πλήρη φυσιολογική αναπαράσταση του εγκεφάλου και όλων των στοιχείων του όπως είναι δομημένα σε φυσιολογική κατανομή.
Πολύ σπάνια στην ιατρική, υφίστανται γιατροί συνηθισμένοι να εξετάζουν την λειτουργία των δύο οργάνων μαζί.
Μια καινούργια τεχνική ενός συνδυασμού μέτρησης του επιπέδου οξυγόνου στο αίμα του εγκεφάλου, μέσω της υπολογιστικής μαγνητικής τομογραφίας, δίνει τεράστιες διαγνωστικές δυνατότητες.
Στην Βιονευρολογική, έχουμε την πείρα σε ότι αφορά τις διαταραχές του λόγου, ότι πρόκειται για ένα πολυπαραγοντικό γεγονός και όχι για μια υπόθεση δύο εγκεφαλικών εστιών.