Η «επεξεργασία» του μελωδικού ήχου στον εγκέφαλο
Ο εγκέφαλος συλλέγει τις ηχητικές πληροφορίες πιο ευχάριστα όταν έχουν μελωδικό χαρακτήρα.
Ο εγκέφαλος συλλέγει τις ηχητικές πληροφορίες πιο ευχάριστα όταν έχουν μελωδικό χαρακτήρα.
Αναμφισβήτητα η σημασία της μουσικής για την ανθρώπινη ζωή και τη συμπεριφορά του ατόμου αλλά ακόμα και για τα ζώα είναι σ’ όλους γνωστή.
Όπως είναι γνωστό, το έντερο διαθέτει μία ιδιαίτερη νεύρωση, αρκετά αυτόνομη ώστε να θεωρείται ότι έχει το δικό του «εγκέφαλο».
Σε ότι αφορά το ρόλο του εγκεφάλου, έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει συμμετοχή του στην περίπτωση της ινομυαλγίας.
Με το πέρας των χρόνων όπως όλα τα όργανα έτσι και ο εγκέφαλος υφίσταται φθορές.
Αρκετές φορές βλέπουμε στον εγκέφαλο ότι υπάρχουν διάφορες μικρές στικτές βλάβες λόγω «διάσχισης» ιστών του εγκεφάλου.
Σε περιπτώσεις μικρών τραυμάτων, στους ηλικιωμένους ανθρώπους πολλές φορές παρατηρείται το φαινόμενο της «έκρηξης» του εγκεφαλικού ιστού σε διάφορα σημεία.
Η σύγχρονη έρευνα και εμπειρία και γενικά οι θεραπευτικές προσπάθειες έχουν δείξει ότι δεν υπάρχει καμιά μορφή θυρεοειδοπάθειας που να μην έχει ταυτόχρονα νευρολογική σημειολογία.
Ο θυρεοειδής αδένας βρίσκεται κάτω από τον εγκέφαλο στην περιοχή του τραχήλου και μοιάζει με πεταλούδα.
Ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί μηχανισμούς για να σταματήσει αυθόρμητες ενέργειες, όταν πρόκειται για καταστάσεις οι οποίες μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες για το άτομο.
Η ερπητική εγκεφαλοπάθεια συνήθως προσβάλλει τον κροταφικό λοβό και ως εκ τούτου σ’ αυτήν την περιοχή εμφανίζονται οι περισσότερες ενδείξεις, όπως για παράδειγμα εστιακές κρίσεις, απάθεια, διαταραχές του συναισθήματος και κινητικές βλάβες.
Η μαγνητική τομογραφία είναι η μέθοδος που μπορεί να προσφέρει σαφή ευρήματα σε ότι αφορά την παθογένεια αλλά και την τοπογραφία της βλάβης στον εγκέφαλο που προέρχεται από ιό του έρπητα.
Τα τελευταία χρόνια η σύγχρονη ψυχιατρική επικεντρώνεται κυρίως στη μελέτη και την επίλυση προβλημάτων που προκαλούν τα διάφορα συναισθήματα και πάθη.
Σε περιπτώσεις χρόνιας εγκεφαλοπάθειας από προσβολή ιού τακτικά δημιουργούνται αποστήματα που με τη σειρά τους προκαλούν διάφορες κλινικές περιπτώσεις.
Μετά τη λήψη εγκεφαλογραφημάτων παρατηρούμε ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας σ’ ένα ποσοστό γύρω στο 30% παρουσιάζει χαρακτηριστικές διαταραχές, κυρίως κατά τη διάρκεια του βαθύ ύπνου.
Ο ύπνος και η αιμάτωση του εγκεφάλου είναι δύο αλληλένδετες λειτουργίες.
Σε περιπτώσεις που έχουμε απλές ενδείξεις ή πληροφορίες από το ιστορικό του ασθενούς ότι υπάρχει περίπτωση αποφρακτικής άπνοιας, η εκτίμησή της μέσω της καταγραφής εικοσιτετράωρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος είναι απολύτως απαραίτητη.
Το εικοσιτετράωρο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι μία σχετικά καινούργια μέθοδος η οποία προέκυψε τα τελευταία χρόνια με την εμφάνιση των ψηφιακών εφαρμογών στα διαγνωστικά μέσα της επιστήμης της Νευρολογίας.
Η πλέον χαρακτηριστική και σίγουρη μέθοδος για την παρακολούθηση της εγκεφαλικής λειτουργίας ενός υπερκινητικού παιδιού με διάσπαση προσοχής είναι η μέθοδος του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Οι επιληπτικές κρίσεις εντοπίζονται στην αρχαιότητα έως και σήμερα.