Ναυτία και ψευδαισθήσεις στην αντιπαρκινσονική θεραπεία
Η χρόνια αντιπαρκινσονική θεραπεία με L-Dopa και αγωνιστές της ντοπαμίνης μπορεί να εμφανίσει παρενέργειες σε ορισμένους ασθενείς, όπως ναυτία και οπτικές ψευδαισθήσεις.
Η χρόνια αντιπαρκινσονική θεραπεία με L-Dopa και αγωνιστές της ντοπαμίνης μπορεί να εμφανίσει παρενέργειες σε ορισμένους ασθενείς, όπως ναυτία και οπτικές ψευδαισθήσεις.
Οι επιληπτικές κρίσεις εμφανίζονται συνήθως όταν τα νευρικά κύτταρα αρχίζουν και εκφορτίζονται. Ο εγκέφαλος είναι προετοιμασμένος για μια «άναρχη» λειτουργία.
Μεταξύ των νέων θεραπευτικών μεθόδων που χρησιμοποιούνται για τη νόσο του Parkinson είναι και ο ηλεκτρικός ερεθισμός του θαλάμου.
Στη νόσο του Parkinson τα on-off φαινόμενα εμφανίζονται με απότομη και απροειδοποίητη διαταραχή των κινήσεων, έτσι που ο ασθενής να μένει «παγωμένος» και να μην μπορεί να κινηθεί ακόμα παρόλο που καταβάλλει τη μέγιστη δύναμη.
Στην ενασχόληση με νευροψυχιατρικά περιστατικά πρέπει να λαμβάνονται υπόψη δύο χαρακτηριστικά σημεία (και αυτό γιατί συνήθως οι ασθενείς τα αποκρύπτουν)˙ σε τι κατάσταση βρίσκεται η ψυχοκινητικότητα του ασθενούς και αν υπάρχει κάποιας μορφής ακράτεια ούρων.
Υφίσταται μία κατάσταση όπου παρουσιάζεται αύξηση του όγκου των εγκεφαλικών κοιλιών λόγω της αύξησης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού.
Τον όρο «στρατηγικά» έμφρακτα τον ανακάλυψαν νευρολόγοι τις τελευταίες δεκαετίες προκειμένου να χαρακτηρίσουν ειδικά ισχαιμικά έμφρακτα που συμβαίνουν σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου.
Όταν για διάφορους λόγους (αν για παράδειγμα υπάρχει διαβήτης, υπέρταση, υπερχοληστερολαιμία κ.α.) έχουμε τα λεγόμενα «στρατηγικά» έμφρακτα, μετά τη μέση ηλικία η διαταραχή της ευφυΐας παρουσιάζεται σε εκτεταμένο βαθμό.
Αναφερόμαστε σε συγκεκριμένη κλινική εικόνα πάθησης του εγκεφάλου με κύρια χαρακτηριστικά συμπτώματα τις διαταραχές λόγου, πράξεων και γνώσεων οι οποίες παρουσιάζονται σε διάφορα στάδια και εντάσεις ανάλογα με την έκταση του προβλήματος
Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση.
Ο διαβήτης και η υπέρταση είναι παθήσεις που όταν παρουσιάζονται και συνυπάρχουν προκαλούν δυσλειτουργία στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Τα αγγεία παρουσιάζουν ευπάθειες ποικίλης επικινδυνότητας· τέτοιες είναι η θρομβοπενία ή κάποιες λοιμώξεις ορισμένων στοιχείων του αίματος.
Σε περιπτώσεις διαταραχής των εγκεφαλικών αγγείων, ανάλογα την περιοχή του εγκεφάλου που αρδεύουν και ιδιαίτερα του φλοιού έχουμε και συγκεκριμένη συμπτωματολογία.
O συνδυασμός όλων αυτών των περιπτώσεων ενδέχεται να ευθύνεται για τις εγκεφαλικές διαταραχές· παρατηρείται υπερέκταση των χώρων του εγκεφαλονωτιαίου υγρού (δεξαμενές – κοιλίες του εγκεφάλου) με ταυτόχρονη κινητική δυσλειτουργία.
Η υαλίνωση είναι αρτηριοσκληρωτική διαταραχή που προσβάλει κυρίως τα μικρά τριχοειδή αγγεία του εγκεφάλου σε διάφορες περιοχές, ιδιαίτερα στις πιο κεντρικές.
Κάποια στιγμή στη ζωή όλων παρουσιάζονται σημεία παθογένειας που σχετίζονται με την κίνηση και τη μνήμη.
Αρκετοί μεσήλικες αντιλαμβάνονται ότι αυξάνεται το βάρος τους ενώ τρώνε την ίδια ποσότητα φαγητού.
Η αύξηση της αρτηριακής πίεσης κυρίως για τη μέση και προχωρημένη ηλικία που αφορά την Ελλάδα είναι μία πολύ γνωστή νοσολογική κατάσταση.
Πρόκειται για ένα συνδυασμό που συναντάμε τακτικά σε ασθενείς προχωρημένης ηλικίας.
Τόσο ο διαβήτης όσο και η υπέρταση έχουν μεγάλη επίδραση στην πίεση του εγκεφάλου, πίεση που προκαλείται αφενός από τα αγγεία που τον τροφοδοτούν με αίμα και αφετέρου από το εγκεφαλονωτιαίο υγρό που κυκλοφορεί στις δεξαμενές του εγκεφάλου.