Γιατί ξεχωρίζουμε τις επιληπτόμορφες κρίσεις από την επιληψία;
Το θέμα είναι καθαρά ιατρικό ενώ έχει γίνει μεγάλη πρόοδος σε ότι αφορά τη διάγνωση, την κατηγοριοποίηση και την αντιμετώπιση των επιληψιών.
Το θέμα είναι καθαρά ιατρικό ενώ έχει γίνει μεγάλη πρόοδος σε ότι αφορά τη διάγνωση, την κατηγοριοποίηση και την αντιμετώπιση των επιληψιών.
Μια σειρά από διάφορες επιληπτόμορφες κρίσεις μπορεί να έχει άμεση σχέση με το αγγειακό σύστημα του ανθρώπου, προκαλώντας διάφορες κλινικές εικόνες.
Στις συγκοπτικές επιληπτόμορφες κρίσεις έχουμε κατά κύριο λόγο έναν ηλεκτρικό ερεθισμό που προέρχεται από το περιφερικό νευρικό σύστημα ή τη δράση του συστήματος μ’ άλλα όργανα όπως καρδιά, πνεύμονες, έντερο κ.λ.π. .
Ο κύριος λόγος που δόθηκε ο όρος «επιληπτόμορφες» κρίσεις στην κατηγορία των συμπτωμάτων που μοιάζουν με επιληπτικές κρίσεις είναι ακριβώς η προσπάθεια να βρεθεί η θεραπεία τους.
Οι επιληπτόμορφες κρίσεις αποτελούν ένα αντικείμενο της σύγχρονης νευρολογίας, έχοντας ένα μεγάλο κομμάτι των νευροεπιστημών να ασχολείται με μια σειρά κλινικών εικόνων που ενώ μοιάζουν με επιληπτικές καταστάσεις, δεν είναι.
Το χαρακτηριστικό μια νευρωνικής εκφόρτισης είναι μια μορφή επιληπτικής κρίσης· το ένα γεγονός προϋποθέτει το άλλο.
Οι ιατροί της αρχαιότητας έχουν ασχοληθεί μ’ αυτό το μεγάλο πρόβλημα, δηλαδή για το τι είναι η επιληψία και τι είναι οι επιληπτόμορφες κρίσεις.
Οι ψυχογενείς κρίσεις θεωρούνται ότι είναι επιληπτόμορφες κρίσεις, χωρίς όμως να έχουν κάποια μορφή επιληψίας· παρουσιάζουν συμπτωματολογία επιληπτικών κρίσεων αλλά η αιτιολογία θεωρείται ότι βασίζεται περισσότερο στη διαταραχή της συμπεριφοράς και του συναισθήματος.
Οι ψυχογενείς κρίσεις αποτελούν για τους γιατρούς εκείνες τις επιληπτόμορφες κρίσεις οι οποίες, κατά τη γνώμη τους, δεν έχουν επιληπτικό χαρακτήρα.
Πρέπει να τονιστεί ότι οι ψυχογενείς κρίσεις έχουν και αυτές μια παθογένεια η οποία πρέπει ιατρικά να διερευνάται πάντοτε και να εξετάζεται ανάλογα με την περίπτωση του ασθενούς, αν και είναι γνωστό απ’ την αρχαιότητα ότι οι ψυχογενείς κρίσεις είναι επιληπτόμορφες καταστάσεις που βασίζονται σ’ ένα διαφορετικό μηχανισμό απ’ αυτόν των επιληπτικών κρίσεων.
Στη νευρολογία και στην ψυχιατρική ως ψυχογενείς κρίσεις θεωρούνται εκείνες οι μορφές των κρίσεων οι οποίες είναι επιληπτόμορφες· θεωρούνται, δηλαδή, από τους γιατρούς ότι παρουσιάζουν μια συμπτωματολογία επιληπτικής κρίσης, χωρίς να είναι μια τέτοια.
Τα παροδικά ισχαιμικά επεισόδια είναι καταστάσεις αγγειακής αιτιολογίας που συνοδεύονται από περιοδικές διαταραχές όρασης, πάρεση, υπαισθησία ίσως και από τονικούς σπασμούς· το αποτέλεσμα οφείλεται σε μια πλημμελή αιματική «φροντίδα» της περιοχής του εγκεφάλου.