Ύπνος και εγκεφαλογράφημα
Τα τελευταία χρόνια στη μελέτη του ύπνου έχει εισέλθει η καταγραφή του πολύωρου πολλές φορές και πολυήμερου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Τα τελευταία χρόνια στη μελέτη του ύπνου έχει εισέλθει η καταγραφή του πολύωρου πολλές φορές και πολυήμερου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Οι πόνοι στον οφθαλμό έχουν πάντοτε παρούσα κοινή αιτία σ’ όλες τις περιπτώσεις.
Στη χρόνια κεφαλαλγία τύπου Cluster δεν υπάρχουν επεισόδια αλλά κεφαλαλγίες συνήθως με έντονη ύπαρξη πόνου στον οφθαλμικό κόγχο και ερυθρότητα του προσώπου σχεδόν σε καθημερινή βάση χωρίς καμία περιοδικότητα.
Στις ημικρανίες σχεδόν πάντοτε έχουμε προσβολή του οφθαλμικού βολβού ή περιοχών γύρω απ’ αυτόν.
Στην ενασχόληση με νευροψυχιατρικά περιστατικά πρέπει να λαμβάνονται υπόψη δύο χαρακτηριστικά σημεία (και αυτό γιατί συνήθως οι ασθενείς τα αποκρύπτουν)˙ σε τι κατάσταση βρίσκεται η ψυχοκινητικότητα του ασθενούς και αν υπάρχει κάποιας μορφής ακράτεια ούρων.
Είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια ότι η στέρηση ύπνου δημιουργεί αναταραχή, στρες και πονοκεφάλους.
Επεισόδια απότομης αφύπνισης με ανησυχία κατά τη διάρκεια του ύπνου τακτικά εμφανίζονται σε ομάδες ανθρώπων
Η υπερδιέγερση που χαρακτηρίζει κυρίως άτομα με τάση για αϋπνία είναι χαρακτηριστική και συνυφασμένη με μία γενικευμένη ανησυχία, φοβικές καταστάσεις.
Η εικοσιτετράωρη ηλεκτροεγκεφαλογραφική καταγραφή αποτελεί μια πολύ ευαίσθητη μέθοδος ταυτόχρονης έρευνας ποικίλων μεταβολικών νοσημάτων όπως ο διαβήτης αλλά και πάγιων λειτουργιών όπως ο ύπνος και η γενικευμένη εγκεφαλική λειτουργία.
Η ημερήσια υπνηλία, διακοπτόμενη ή συνεχής, αποτελεί ένα οξύ πρόβλημα στις επιληπτικές κρίσεις και γενικά στις καταστάσεις επιληψίας.
Χαρακτηριστική παράλυση μετά τον ύπνο, γνωστή ως και υπνική παράλυση, είναι αυτή που εμφανίζεται κατά το στάδιο REM· δε λειτουργεί καλά ο μηχανισμός μεταξύ ύπνου και κινητικότητας του ατόμου.
Οι υπνοβασίες είναι διαταραχές του ύπνου που χαρακτηρίζονται κατά κύριο λόγο από κινητικές, παροξυσμικές διαταραχές, καθώς ο ασθενής κοιμάται.
Τα δέκατα του πυρετού σε συνδυασμό με τις αλλεργίες είναι μια χαρακτηριστική κλινική εικόνα σε πάρα πολλούς ανθρώπους που όταν εμφανίζεται παραμένει ανεξήγητη κατάσταση για τους γιατρούς.
Το χαρακτηριστικό μια νευρωνικής εκφόρτισης είναι μια μορφή επιληπτικής κρίσης· το ένα γεγονός προϋποθέτει το άλλο.
Δεν είναι λίγα τα άτομα που τελείως αναίτια σε διάφορες στιγμές της ημέρας και ιδιαίτερα μετά από ψυχική επιβάρυνση παρουσιάζουν έντονο το πρόβλημα «εκρηκτικών επεισοδίων».
Οι ψυχογενείς κρίσεις αποτελούν κλινική εικόνα η οποία παρουσιάζεται σ’ όλες τις διαστάσεις και εμφανίζεται περίπου σ’ ένα ποσοστό 10% σε ασθενείς με υπόνοια διαταραχής σωματοποίησης.
Στις συγκοπτικές επιληπτόμορφες κρίσεις έχουμε κατά κύριο λόγο έναν ηλεκτρικό ερεθισμό που προέρχεται από το περιφερικό νευρικό σύστημα ή τη δράση του συστήματος μ’ άλλα όργανα όπως καρδιά, πνεύμονες, έντερο κ.λ.π. .
Στις ψυχογενείς κρίσεις, όπου έχουμε καταγραφή του εικοσιτετράωρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος με σύγχρονη βιντεοσκόπηση των κινήσεων του ασθενούς, βρέθηκε ότι υπάρχουν παθολογικά «σημεία επικοινωνίας» μεταξύ των διαταραχών του μετωπιαίου λοβού και των ψυχογενών κρίσεων.
Το «δίπολο» των συμπτωμάτων της κρίσης πανικού και της ψυχογενής κρίσης συνδυάζεται πολύ τακτικά.
Ύστερα από ένα μικρό ή μεγάλο τραύμα σχεδόν πάντοτε μια «υποφυσιακή» διαταραχή παραμένει για χρόνια.