Επιληπτικές κρίσεις και ημερήσια υπνηλία
Η ημερήσια υπνηλία, διακοπτόμενη ή συνεχής, αποτελεί ένα οξύ πρόβλημα στις επιληπτικές κρίσεις και γενικά στις καταστάσεις επιληψίας.
Η ημερήσια υπνηλία, διακοπτόμενη ή συνεχής, αποτελεί ένα οξύ πρόβλημα στις επιληπτικές κρίσεις και γενικά στις καταστάσεις επιληψίας.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αποτελεί χαρακτηριστική εξέταση που δείχνει παραστατικά και πιστοποιεί την ύπαρξη της υπνοβασίας.
Το χαρακτηριστικό μια νευρωνικής εκφόρτισης είναι μια μορφή επιληπτικής κρίσης· το ένα γεγονός προϋποθέτει το άλλο.
Οι ψυχογενείς κρίσεις αποτελούν κλινική εικόνα η οποία παρουσιάζεται σ’ όλες τις διαστάσεις και εμφανίζεται περίπου σ’ ένα ποσοστό 10% σε ασθενείς με υπόνοια διαταραχής σωματοποίησης.
Στις ψυχογενείς κρίσεις, όπου έχουμε καταγραφή του εικοσιτετράωρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος με σύγχρονη βιντεοσκόπηση των κινήσεων του ασθενούς, βρέθηκε ότι υπάρχουν παθολογικά «σημεία επικοινωνίας» μεταξύ των διαταραχών του μετωπιαίου λοβού και των ψυχογενών κρίσεων.
Για να αποφύγουμε τις δυσάρεστες εξελίξεις μετά απ’ ένα εγκεφαλικό τραύμα,το πρώτο μέλημα είναι κυρίως να αναγνωρίζουμε την εξέλιξη του.
Ύστερα από ένα μικρό ή μεγάλο τραύμα σχεδόν πάντοτε μια «υποφυσιακή» διαταραχή παραμένει για χρόνια.
Μετά από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση συγκεκριμένες ορμόνες πρέπει να είναι κάτω από συνεχή έλεγχο∙ κυρίως αυτές που μας ενδιαφέρουν σε «πρώτο πλάνο» είναι οι αναπτυξιακές ορμόνες, οι ορμόνες του θυρεοειδούς, η κορτιζόλη και η προλακτίνη.
Είναι γνωστό πλέον ότι μέσω νευροφυσιολογικών ερευνών με την καταγραφή του πολύωρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος ακόμη και η μικρή διαταραχή κάποιων εγκεφαλικών κυττάρων μπορεί να προκαλέσει μικρές ή μεγάλες επιληπτικές κρίσεις∙ αυτή η γνώση όμως δεν είχε και την ανάλογη εξήγηση.
Τα τελευταία χρόνια η διαδικασία του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος έχει απλοποιηθεί πάρα πολύ και με την πρόοδο της τεχνολογίας η διαγνωστική της ικανότητα έχει εξελιχθεί σε τρομερό βαθμό.
Τα τελευταία χρόνια η νόσος του Alzheimer βασανίζει εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως.
Στη Βιονευρολογική διακατεχόμενοι από την πεποίθηση ότι στη νόσο του κινητικού νευρώνα έχουμε μια συγκεκριμένη πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος, εδώ και πολλά χρόνια στη ρουτίνα της διάγνωσης, πέραν των άλλων νευροφυσιολογικών εξετάσεων που θεωρούνται απαραίτητες όπως είναι το ηλεκτρομυογράφημα, εφαρμόζουμε και την εικοσιτετράωρη καταγραφή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αποτελούσε μέχρι πριν μερικά χρόνια μια επίμονη, δύσκολη και χρονοβόρα εξέταση.
Ουσιαστικά, η πρόληψη αποτελεί την έναρξη της θεραπείας στις περιπτώσεις που έχουμε μια οποιαδήποτε διαπιστωμένη διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος
Σε μερικές περιπτώσεις, αναμφισβήτητα ναι· πρόκειται για μια περιορισμένη επιληπτική δραστηριότητα, κυρίως λόγω της διαταραχής των νευρωνικών τόξων μεταξύ φαιάς ουσίας, υποθαλάμου και υπόφυσης
Γενικά λόγω της υφιστάμενης φαρμακευτικής αγωγής αλλά και της ιδιομορφίας της εντός του κεντρικού νευρικού συστήματος, οι επιληπτικές κρίσεις κατά κανόνα προκαλούν μικρές ή μεγάλες στυτικές διαταραχές, διάφορης έντασης
Το α κώμα είναι μια χαρακτηριστική εικόνα που παρουσιάζεται στο εγκεφαλογράφημα ασθενών σε κωματώδη κατάσταση που δε δείχνουν καμία αντίδραση
Οι αιτίες της «συγκοπής», όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, μπορεί να είναι πολλές
Οι «συγκοπές» είναι κλινικά φαινόμενα που παρουσιάζονται μετά από μια διαταραχή της αιματικής κυκλοφορίας στον εγκέφαλο
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αποτελεί, όπως διαπιστώνουμε και στη Βιονευρολογική, ένα μοναδικό διαγνωστικό «εργαλείο», σε ότι αφορά τα βαριά κρανιοεγκεφαλικά τραύματα αλλά και για την παρακολούθηση της πορεία αυτών