Οικογενειακή κακοήθης αϋπνία και στάδια ύπνου
Χαρακτηριστικό στοιχείο της οικογενειακής κακοήθους αϋπνίας είναι η έντονη διαταραχή των διάφορων σταδίων του ύπνου όπου ελαττώνεται η διάρκειά τους.
Χαρακτηριστικό στοιχείο της οικογενειακής κακοήθους αϋπνίας είναι η έντονη διαταραχή των διάφορων σταδίων του ύπνου όπου ελαττώνεται η διάρκειά τους.
Την πραγματικότητα την βιώνουμε γύρω μας ως καθημερινή διαδικασία έχοντας πλήρη αντίληψη και συνείδηση της ύπαρξης της.
Στον εγκέφαλο κάθε ανθρώπου, ανάλογα με το γενετικό κώδικα και το περιβάλλον στο οποίο ζει, υπάρχει διαμορφωμένη μια εφεδρεία κάποιων κυττάρων και εγκεφαλικών σχηματισμών.
Είναι γεγονός ότι όσο μεγαλώνει κανείς τόσο οι απαιτήσεις του μειώνονται και τόσο η υπομονή και η κριτική του ικανότητα αυξάνονται.
Χρησιμοποιώντας νευροφυσικές μεθόδους και ειδικούς διεγέρτες (διακρανικός μαγνητικός ερεθισμός) είναι δυνατόν να εντοπίσουμε κάποιες εγκεφαλικές βλάβες και να δούμε την αντικατάστασή τους από κύτταρα που υπάρχουν στον εγκέφαλο με τη μορφή «ρεζέρβας».
Ο όγκος του εγκεφάλου αρχίζει και συρρικνώνεται περίπου 10% όταν το άτομο φτάσει στην ηλικία μεταξύ των πενήντα και ογδόντα ετών, με αποτέλεσμα να «πέφτουν» οι λειτουργίες και η απόδοσή του.
Ο εγκέφαλος για να «ξεπεράσει» την καθημερινότητα χρειάζεται μια ποσότητα ενέργειας από διάφορα τμήματα του εγκεφάλου.
Το εγκεφαλογράφημα έχει αποδειχθεί πολύ σπουδαία διαγνωστική μέθοδος και ουσιώδες «εργαλείο», προκειμένου να παρακολουθούμε την εγκεφαλική λειτουργία, την ασυμμετρία και την πρόοδο της εγκεφαλικής δραστηριότητας.
Η «διανοητική πλαστότητα» είναι η συνδυαστική λειτουργία της σκέψης και της λογικής που δίνει τη δυνατότητα εφαρμογής νέων σχεδίων.
Οι νέες έρευνες σχετικά με την εμφάνιση ή ακόμα και τα σημάδια συμπτωμάτων των ψυχασθενειών έχουν αποδείξει ότι σχετίζονται με τη μοριακή μιμητική.
Η ανακάλυψη της μοριακής μιμητικής αποτελεί επιστημονικό στόχο.
Αυτόν τον καιρό γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια για την εύρεση θεραπευτικών μέσων εξαιτίας της διάγνωσης των διαταραχών εντός του οργανισμού λόγω μοριακής μιμητικής.
Οι έρευνες των τελευταίων χρόνων σε πανεπιστήμια της Αμερικής και κυρίως της Βοστόνης έχουν δείξει ότι στη νόσο του Alzheimer έχουμε μια διαδικασία «διπλώματος» των παθολογικών πρωτεϊνών˙ συγκεκριμένα πρόκειται για τα λεγόμενα PRIONS.
Οι μελανοκορτίνες είναι συγκεκριμένες πρωτεΐνες που ευθύνονται για την παραγωγή κάποιων αντισωμάτων τα οποία είναι «αυτοαντισώματα» και επηρεάζουν άμεσα τον οργανισμό προκαλώντας πολλές διαταραχές.
Στον κόσμο των ιών έχει πιστοποιηθεί ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη στρατηγική, η λεγόμενη «μοριακή μιμητική», κατά την οποία παράγονται πρωτεϊνικά τμήματα παρόμοια με αυτά του ίδιου του οργανισμού.
Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι γνωστά εδώ και πολλά χρόνια στην ιατρική και αποτελούν μεγάλο κλάδο της ανοσοβιολογίας που ασχολείται με το χαρακτήρα, το είδος και τις κλινικές εκφράσεις αυτών.
Οι μυοκλονίες στον ύπνο είναι χαρακτηριστικές συσπάσεις των μυών και μάλιστα σε τέτοιο σημείο που πολλές φορές γίνονται αντιληπτές και από το διπλανό του κοιμώμενου.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων σταδίων του ύπνου είναι δυνατόν να παρουσιαστούν κάποιες μυϊκές «ρυθμικές» διαταραχές των άκρων ή του κορμού και της κεφαλής.
Χαρακτηριστική παράλυση μετά τον ύπνο, γνωστή ως και υπνική παράλυση, είναι αυτή που εμφανίζεται κατά το στάδιο REM· δε λειτουργεί καλά ο μηχανισμός μεταξύ ύπνου και κινητικότητας του ατόμου.
Σε ότι αφορά την υπνική παράλυση μπορεί να συνοδεύεται με ψευδαισθήσεις έτσι ώστε πολλές φορές να χαρακτηρίζεται ως μια ψυχωτική κατάσταση.