Πνευμονική εμβολή και στρες
Αδιαμφισβήτητα το στρες είναι ένας παράγοντας που προωθεί την πνευμονική εμβολή κλινικά και γενικότερα σε άτομα που είναι γενετικά προδιατεθειμένα
Αδιαμφισβήτητα το στρες είναι ένας παράγοντας που προωθεί την πνευμονική εμβολή κλινικά και γενικότερα σε άτομα που είναι γενετικά προδιατεθειμένα
Ο ιός του έρπητα έχει πάρα πολλά στελέχη.
Όπως έχουν δείξει οι τελευταίες έρευνες καθώς και η κλινική εμπειρία, ο κίνδυνος είναι πάρα πολύ μεγάλος.
Στις περιπτώσεις της ερπητικής εγκεφαλίτιδας εμφανίζεται πολύ τακτικά το φαινόμενο των διάφορων παρέσεων.
Οι εξετάσεις συγκέντρωσης της προκαλσιτονίνης σε ορισμένες περιπτώσεις λοίμωξης από τον ιό του έρπητα, αν όχι σ’ όλες αλλά σ’ αυτές που εμφανίζονται με βαριά κλινική συμπτωματολογία, είναι απαραίτητες προκειμένου να πιστοποιηθεί εάν ταυτόχρονα υπάρχει και μία βακτηριακή λοίμωξη ή όχι.
Εκτός από τις διαταραχές της συνείδησης, η χαρακτηριστική εγκεφαλίτιδα από έρπη δημιουργεί πολύ τακτικά μία πάρεση κάπου στο σώμα και κυρίως στο πρόσωπο.
Όταν ο ιός του έρπητα «χτυπάει», κατά κύριο λόγο προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό.
Οι χρόνιες εξετάσεις και το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα σε ασθενείς με ερπητική εγκεφαλίτιδα έδειξαν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχουν τέτοιες διαταραχές που μοιάζουν με μικροεπιληπτικές κρίσεις.
Τα τελευταία χρόνια έχει ανακαλυφθεί ότι υπάρχει μία ιδιαίτερη ευαισθησία του εγκεφαλικού παρεγχύματος σε ότι αφορά την παραγωγή διάφορων αντισωμάτων από το ανοσοποιητικό σύστημα κατόπιν πρόκλησης κάποιου αιτίου που το οδηγεί σε υπερδραστηριότητα.
Υπάρχει μία κλινική μορφή κάποιων συμπτωμάτων η οποία είναι αρκετά τυπική για ορισμένες παθήσεις της καρδιάς.
Χαρακτηριστικό της λοιμώδους μονοπυρήνωσης είναι ότι κατά κύριο λόγο μεταδίδει τον ιό του Epstein -barr, δηλαδή του υπευθύνου για την κλινική της εμφάνιση, με το σάλιο.
Σε πρώτο, δεύτερο, ακόμη και τρίτο στάδιο, μετά από μία λοιμώδη μονοπυρήνωση υπάρχει κατά κανόνα και μία προσβολή του νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του τμήματος του εγκεφάλου.
Σύμφωνα με τις περιπτώσεις ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας και έρευνες που έχουν γίνει σε πάρα πολλές κλινικές ανά τον κόσμο, έχει πιστοποιηθεί αρκετές φορές ότι ένας «προάγγελος» λοιμώδους μονοπυρήνωσης υπήρχε σε αρκετές μορφές σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Λόγω του ότι ο ιός του Epstein-barr που προκαλεί τη λοιμώδη μονοπυρήνωση έχει τη δυνατότητα να «κρύβεται» εντός του οργανισμού και να προκαλεί το ανοσοποιητικό σύστημα μόνο εν μέρει, δηλαδή τόσο όσο να μη γίνεται συχνά η αντίδραση εναντίον του, έχουμε πολλές φορές το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της μη γρήγορης κλινικής εκτίμησης.
Η ινομυαλγία είναι από τις πλέον γνωστές μορφές του νευροπαθητικού πόνου και η αιτία της αναζητείται με επιμονή τα τελευταία χρόνια σε διάφορα εργαστήρια ανά την υφήλιο.
Οι διαταραχές της αρτηριακής πίεσης στο άτυπο πάρκινσον είναι πάρα πολύ ισχυρές και είναι μάλιστα το κύριο χαρακτηριστικό της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων η οποία σαν κλινική εικόνα κυριαρχεί σ’ αυτές τις καταστάσεις.
Το σύνδρομο πάρκινσον χαρακτηρίζεται από τον τρόμο των χεριών, την ακινησία και την σπασμωδικότητα των άκρων.
Μέχρι τα τελευταία χρόνια, η επιλόχεια κατάθλιψη ήταν μία αμιγώς κλινική διάγνωση η οποία εντοπιζόταν, και αυτό όχι με όση προσοχή χρήζει, σε γυναίκες μετά τον τοκετό.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα χαρακτηρίζεται από μία ιδιαίτερη ευαισθησία στα καρδιοεγκεφαλικά επεισόδια σε σχέση βέβαια με τη χρονική στιγμή της εξέλιξης.
Τα εγκεφαλικά τραύματα ή κρανιοκακώσεις αποτελούν μία καθημερινότητα στην κλινική ρουτίνα, ιδιαίτερα του νοσοκομείου.