Επιληψία και λειτουργία κριτικής ικανότητας
Πάρα πολλές φορές διερωτώμεθα μέχρι ποιο επίπεδο βρίσκεται η κριτική ικανότητα που έχουμε εμείς οι ίδιοι ή ο απέναντί μας ή και οι δύο μαζί.
Πάρα πολλές φορές διερωτώμεθα μέχρι ποιο επίπεδο βρίσκεται η κριτική ικανότητα που έχουμε εμείς οι ίδιοι ή ο απέναντί μας ή και οι δύο μαζί.
Γενικά στην επιληψία υπάρχει διαταραχή κατά περιόδους, τουλάχιστον της προσοχής, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό.
Η κριτική ικανότητα έχει σαν βάση της την προσοχή η οποία είναι αυτή που τροφοδοτεί τον εγκέφαλο με παρατηρήσεις εξωτερικών γεγονότων και ερεθισμάτων αλλά ταυτόχρονα του δίνει τη δυνατότητα κρίσης και αντιμετώπισης τυχόν λανθασμένων επικρίσεων.
Η βασική αρτηρία είναι η κύρια μεγάλη αρτηρία που τροφοδοτεί με αίμα τη βάση του εγκεφάλου
Όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική, αλλά τελευταία και από τις επιστημονικές ανακοινώσεις που κατακλύζουν τα διάφορα επιστημονικά περιοδικά του είδους, έχει γίνει πλέον γνωστό ότι στην υπερκινητικότητα και στη διάσπαση της προσοχής, κατά κύριο λόγο, υπάρχει μια διαταραχή, εντοπισμένη μεταξύ των άλλων στον προμετωπιαίο λοβό
Υπάρχουν άνθρωποι που εντελώς ξαφνικά, χωρίς κανένα προειδοποιητικό στοιχείο, ύστερα από ένα στρεσογόνο γεγονός ή κοινωνική πίεση, αλλάζουν τη συμπεριφορά τους απότομα και ουσιαστικά
Όταν αναφέρουμε τον όρο «κοινωνικός εγκέφαλος» εννοούμε εκείνη τη λειτουργία που με βάση την προσοχή συντονίζει το άτομο σε ότι αφορά κινήσεις άλλων, δικές του, παράλληλα με την κριτική του ικανότητα καθώς επίσης και τη δυνατότητα να αντιμετωπίζει τα λάθη του.
Είναι γεγονός ότι όσο μεγαλώνει κανείς τόσο οι απαιτήσεις του μειώνονται και τόσο η υπομονή και η κριτική του ικανότητα αυξάνονται.
Μία εκτεταμένη έρευνα που έγινε από Γερμανούς επιστήμονες το έτος 1923 είχε ως αποτέλεσμα να εισαχθεί ο όρος «μωρία» στη διεθνή βιβλιογραφία.
Όταν παρουσιάζεται κατάθλιψη σε συνδυασμό με έντονους φόβους και διαταραχές της κριτικής ικανότητας, τότε έχουμε μια συγκεκριμένη διαταραχή κάποιου νευρικού κυκλώματος του εγκεφάλου· στη συγκεκριμένη περίπτωση δε λειτουργούν καλά οι «ηλεκτρικές διασυνδέσεις» της «περιοχής 25» του προ-μετωπιαίου λοβού.
Ορισμένες φορές διερωτόμαστε και οι ίδιοι γιατί κάνουμε πράγματα τα οποία δεν θέλουμε και μάλιστα εμμένουμε σε αυτά, αν και γνωρίζουμε ότι κάνουμε λάθος
Τα τελευταία χρόνια με την περιβαλλοντολογική μόλυνση να αυξάνεται συνεχώς, αλλά και τα διαγνωστικά μέσα να αναπτύσσονται επίσης με ταχύ ρυθμό, βρίσκουμε όλο και περισσότερα παιδιά, τα οποία έχουν γνωστικές διαταραχές και κυρίως ότι αφορά τη σκέψη, τη μνήμη και την κριτική ικανότητα
Στη Βιονευρολογική, πάρα πολύ τακτικά σε διαφορετικά περιστατικά που παρουσιάζονται, αναρωτιόμαστε πράγματι πόσο σοβαρή είναι η έλλειψη ιωδίου για έναν ασθενή
Καταστροφικά συναισθήματα προκύπτουν από τον άνθρωπο, όταν η συνεργασία μεταξύ των μετωπιαίων λοβών του εγκεφάλου του που ελέγχουν το συναίσθημα, δεν είναι αρμονική
Από τα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα, άρχισε ένας «πόλεμος» θέσεως, μεταξύ των Νευροεπιστημών, σε ποιό μέρος του εγκεφάλου κάνει τί και οι περισσότεροι ισχυρίζονταν ότι το μεταιχμιακό σύστημα είναι αυτό που αποτελεί τη γεννήτρια των συναισθημάτων
Στην Βιονευρολογική, ιδιαίτερα μετά από βίαια εγκεφαλικά τραύματα, παρατηρούμε συχνά εκδηλώσεις βίας ή βίαιων κινήσων ή αντιδράσεων κατά τον ύπνο και ότι αυτά ιδιαίτερα συνδυάζονται με γνωστικές διαταραχές.
Το πρόβλημα της μειωμένης δραστηριότητας του μετωπιαίου λοβού στις ψυχώσεις έχει γίνει από πολλές έρευνες δεκτό, αλλά πιστοποιήθηκε περισσότερο με τις σύγχρονες απεικονιστικές μεθόδους όπως είναι η μαγνητική τομογραφία και το Spect.