Λογική και μαθηματικά
Η κατάσταση ευφυΐας του εγκεφάλου παίζει πρωτεύοντα ρόλο στο συνδυασμό λογικής και μαθηματικών· εκδηλώνεται κυρίως με την έκφραση των μαθηματικών.
Η κατάσταση ευφυΐας του εγκεφάλου παίζει πρωτεύοντα ρόλο στο συνδυασμό λογικής και μαθηματικών· εκδηλώνεται κυρίως με την έκφραση των μαθηματικών.
Μέχρι τώρα ήταν άγνωστο αν υπάρχει κάτι τέτοιο, τελικά όμως ουσιαστικές έρευνες έχουν δείξει τον τελευταίο καιρό ότι υφίσταται ένας παρόμοιος μηχανισμός.
Συγκεκριμένα αντισώματα «παράγονται» σε ιατρικά πειράματα, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία των μετατραυματικών παραλύσεων του νωτιαίου μυελού.
Οι ορμονικές διαταραχές που προκύπτουν μετά απ’ ένα εγκεφαλικό τραύμα μπορεί να είναι και χρόνιες, αν δεν γίνει έγκαιρα η αναγνώριση των συνεπειών τους.
Σ’ όλες τις νευρολογικές παθήσεις, αλλά ιδιαίτερα στα εκφυλιστικά νοσήματα τύπου πάρκινσον, Alzheimer και λευκοδυστροφίες, έχει γίνει πλέον κατανοητό ότι μια αποτελεσματική φαρμακευτική αντιμετώπιση θα είναι δυνατή μόνο αν βρεθούν λύσεις ή «κλειδιά» για τη διαπερατότητα του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Το πρόγραμμα αυτό είναι ένα ερευνητικό σχέδιο που έχει ξεκινήσει εδώ και τριάντα χρόνια στο πανεπιστήμιο του Όρεγκον των Ηνωμένων Πολιτειών και έχει σαν στόχο την διερεύνηση των διαδικασιών του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού, σε ότι αφορά τη διαπερατότητα του σε ορισμένα υπερωσμωτικά διαλύματα και κυρίως τη σακχαρώδη ουσία μαννιτόλη.
Η μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου άνοιξε νέους δρόμους στην έρευνα της σκλήρυνσης κατά πλάκας μέχρι και σε μοριακό πλέον επίπεδο.
Ο εγκεφαλικός αιματικός φραγμός αναπτύσσεται πολύ αργά μετά τη γέννηση του ατόμου και ολοκληρώνεται κατά την περίοδο της ανάπτυξης του μέχρι να λάβει μια τελική μορφή, η οποία όμως πάντοτε δυναμικά εναλλάσσεται με παθολογικές καταστάσεις.
Οι νευροεκφυλιστικές αλλοιώσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος και ειδικότερα του εγκεφάλου, όπως π.χ. η νόσος τουAlzheimer, όπως τις γνωρίζουμε μέχρι τώρα ήταν γνωστές κυρίως απ’ τις κλινικές εικόνες και τα συμπτώματα τους.
Ο αιματικός φραγμός του εγκεφάλου αποτελεί ένα αγγειακό δίκτυο που περιβάλλει κάθε μοναδικό κύτταρο απ’ τα εκατό δισεκατομμύρια κύτταρα του εγκεφάλου∙ πρόκειται ουσιαστικά για ένα τεράστιο «δίχτυ» με μια υψηλής στάθμης λειτουργία που είναι απαραίτητη για κάθε έκφραση της ζωής.
Ο αιματικός φραγμός του εγκεφάλου είναι το «δίχτυ» που απλώνεται γύρω από τον εγκέφαλο και μέσω του «δικτύου» του αφήνει να κυκλοφορήσουν ελεύθερες ορισμένες ουσίες που αυτός επιτρέπει να έρθουν σε επαφή με το εγκεφαλικό ιστό.
Ο εγκεφαλικός αιματικός φραγμός είναι ένα εκτεταμένο αγγειακό «δίχτυ» που περιβάλλει τον εγκέφαλο.
Ο αιματικός φραγμός του εγκεφάλου είναι ένα δίκτυο από επιθηλιακά κύτταρα του αίματος που περιβάλλει όλο το κεντρικό νευρικό ιστό.
Όλη η ζωή εξαρτάται από έναν συντονισμό όλων των οργάνων και συστημάτων του σώματος που επιτυγχάνεται μέσω του εγκεφάλου.
H νόσος του Alzheimer είναι μια μάστιγα που κυριολεκτικά τα τελευταία χρόνια απειλεί την ανθρωπότητα.
Ασφαλώς και υπάρχει αφού η ελπίδα ως γνωστόν «πεθαίνει» τελευταία.
Όπως συμβαίνει στα περισσότερα διαγνωστικά ιατρικά κέντρα, είναι δυνατόν σε μια πρώτη επίσκεψη σε έναν ειδικό γιατρό με την υπόνοια της νόσου του Alzheimer να μην έχει την τύχη ο ασθενής να καθοριστεί άμεσα η ασθένεια του και έτσι να προχωρήσει κανείς στα σωστά διαγνωστικά μέτρα.
Μέχρι πρότινος, η οπτική νευρομυελίτιδα αντιμετωπιζόταν από τους κλινικούς γιατρούς κατά κάποιον τρόπο σαν μια μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας∙ υπήρχε μια παθητική αναμονή και κατά περιόδους υπήρχαν χαμηλές δόσεις κορτιζόνης ή άλλων θεραπευτικών σχημάτων που χρησιμοποιούνταν κατά περίπτωση στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Μετά την αύξηση των τροχαίων ατυχημάτων και των περιστατικών τραυματισμού του νωτιαίου μυελού με συγκεκριμένες παραλύσεις έγιναν κάποιες παρατηρήσεις οι οποίες έχουν δείξει ότι υφίσταται μια διαδικασία αναγέννησης του νωτιαίου μυελού ∙απλώς άλλες παράλληλες «τρέχουσες» διαδικασίες του νευρικού συστήματος αναστέλλουν αυτήν τη λειτουργία.
H εμφάνιση σωματιδίων Lewy είναι μια παθολογική συγκέντρωση πρωτεϊνών, ανάλογης μορφής με την πρωτεΐνη β-αμυλοειδές, που εμφανίζονται σε «μονήρεις» ασθενείς κυρίως στην περιοχή των βασικών γαγγλίων, αλλά συνυπάρχουν και στον εγκέφαλο ασθενών με τη νόσο Alzheimer