Η «τύχη» της «μονήρης» επιληπτικής κρίσης
Στην Βιονευρολογική, όπως και σε άλλα πάρα πολλά διαγνωστικά νευρολογικά κέντρα, υπάρχει πάντοτε το δίλλημα μιας κάποιας θεραπείας μετά από μια «μονήρης» επιληπτική κρίση.
Στην Βιονευρολογική, όπως και σε άλλα πάρα πολλά διαγνωστικά νευρολογικά κέντρα, υπάρχει πάντοτε το δίλλημα μιας κάποιας θεραπείας μετά από μια «μονήρης» επιληπτική κρίση.
Στην Βιονευρολογική, η παρατήρηση είναι ότι η πρώτη σχέση που έχουν οι λοιμώξεις με το κεντρικό νευρικό σύστημα είναι η διαταραχή της συνείδησης σε διάφορα επίπεδα.
Είναι τόσο περίπλοκο το θέμα αυτό πλέον και έχει τόσες πολλές παραμέτρους, όπως δείχνουν οι διάφορες εξετάσεις, που πολλές φορές, γιατροί αρκετών ειδικοτήτων σε συνδυασμό με πολλές εξετάσεις πρέπει να ασχοληθούν μαζί για να φτάσουν σε μια επιτυχία τέτοια.
Μια αγαπημένη συνήθεια των νευρολόγων ήταν να τοποθετούν λειτουργικά “κέντρα” στον εγκέφαλο, παραδείγματος χάρη το κέντρο της όρασης στον ινιακό λοβό, το κέντρο της ομιλίας Broka στο κροταφικό λοβό κ.λ.π..
Ο ρυθμός με τον οποίο καλπάζει η νευρολογική έρευνα όπως έχουμε διαπιστώσει και εμείς στην Βιονευρολογική είναι κυριολεκτικά κατακλυσμιαίως.
Το P300 είναι ουσιαστικά μια παραλλαγή του εγκεφαλογραφήματος όπου με ιδιαίτερα ευαίσθητες παραμέτρους μπορούμε να ανιχνεύσουμε μνήμη και αντίληψη, μερικές φορές ακόμα κα το ψεύδος στον εγκέφαλο.
Στην Βιονευρολογική αυτό που παρακολουθούμε με μεγάλη προσοχή προκειμένου να πιστοποιήσουμε την ποιότητα του λόγου μετά από έναν ακουστικό ερεθισμό είναι το συντακτικό, το νόημα, και η προσωδία.
Από την πείρα στη Βιονευρολογική, διαγνωστικά, το πρόβλημα είναι πιο περίπλοκο όταν ο ασθενής δεν γνωρίζει το τυχόν σύμπτωμα διπλωπίας που έχει.
Τα ψυχιατρικά προβλήματα μπορεί να είναι διάφορα και να προέρχονται από διάφορα νευρωνικά τόξα του εγκεφάλου.
Μερικές δεκάδες χρόνια κανένας δεν θα πίστευε ότι το πρόβλημα του Υπέρβαρου θα ήταν για την ανθρωπότητα μείζον θέμα.
Αδυναμία σε βλάβες του άνω κινητικού νευρώνα Ο άνω κινητικός νευρώνας προκαλεί σε οποιοδήποτε σημείο της διαταραχής του μία κατάσταση αδυναμίας στους ανάλογους μύες που ανταποκρίνονται στο σημείο αυτό. Το χαρακτηριστικό της ιδιομορφίας του είναι ότι αυτή η αδυναμία κατά κανόνα συνοδεύεται από σπαστικότητα και παθολογικά αυξημένα αντανακλαστικά. Συνεπώς, όταν πρόκειται για παρατήρηση παθολογικών αντανακλαστικών […]
Επιληψία, ακοή και ισορροπία Υπάρχουν μορφές επιληπτικών κρίσεων με μεγάλης ποικιλίας έντασης συμπτωμάτων που χαρακτηρίζονται κυρίως από μια κλινική εικόνα ελάττωσης της ακοής με διαταραχή ισορροπίας. Η συμπτωματολογία αυτή μπορεί να αυξηθεί σε εύρος όταν συνυπάρχουν και άλλα κλινικά προβλήματα όπως λοιμώξεις ή εγκεφαλικά τραύματα. Σ΄ αυτές τις περιπτώσεις σχεδόν πάντα υφίσταται μια μεγάλη ανάγκη […]
Ο έλεγχος της «ομπρέλας» του πανικού. Σήμερα με την μαγνητική τομογραφία και το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα μπορούμε να ελέγξουμε με ακρίβια στον εγκέφαλο όλη την «ομπρέλα» που περιβάλλει τις καταστάσεις πανικού. Πρόκειται κυρίως για τις εγκεφαλικές περιοχές της αμυγδαλής, ιππόκαμπου, κροταφικών και τμήματα του μετωπιαίου λοβού. Η συγκέντρωση πληροφοριών από τις περιοχές αυτές με τις ανάλογες εξετάσεις […]
Που «γεννιέται» ο μεγάλος πανικός. Υπάρχει μια πολύ σπουδαία σύνδεση στον εγκέφαλο, που συντονίζει την ψυχική μας ισορροπία. Πρόκειται για την σύνδεση των εγκεφαλικών σχηματισμών της αμυγδαλής και του ιππόκαμπου. Δηλαδή, των κέντρων των συναισθημάτων και της μνήμης. Οι διαταραχές της σύνδεσης αυτής είναι οι γεννήτορες των καταστάσεων πανικού. Όσο δε μεγαλύτερη είναι η βλάβη τόσο […]
Ψάχνοντας όλα αυτά τα χρόνια να βρουν οι νευρολόγοι για ποιο λόγο αυξάνονται οι συνειδησιακές διαταραχές στην ερπητική εγκεφαλίτιδα, μεταξύ των άλλων εντοπίσαμε ότι ο έρπης στον εγκέφαλο προκαλεί μία αυξημένη πίεση.
Στην ατροφία των πολλαπλών συστημάτων όπου υπάρχει μία εκτεταμένη φθορά ή και καταστροφή των λεγομένων γαγγλιοκυττάρων, δημιουργούνται «τοποθεσίες» στον εγκέφαλο όπου επικάθονται στοιχεία μορίων σιδήρου.
Μετά από εγκεφαλικό τραύμα ή κρανιοεγκεφαλική κάκωση εμφανίζεται διαταραχή του ύπνου.
Μία μικτή συμπτωματολογία περιοδικών κενών μνήμης και συσπάσεων προσωπικών μυών με ταυτόχρονη δυσχέρεια λόγου είναι ένα τρίπτυχο που υποδεικνύει τις περισσότερες φορές μία επιληπτική προδιάθεση και μία απαρχή μίας ανοϊκής εξέλιξης.
Κυρίως στις προχωρημένες ηλικίες παρουσιάζονται ξαφνικά δυσκολίες λόγου με ταυτόχρονη αδυναμία συντονισμού κινήσεων για την εκτέλεση απλών εργασιακών πράξεων.
Η έννοια του «κλινικά απομονωμένου συνδρόμου» -clinically isolated syndrome (CIS) παρουσιάστηκε την τελευταία εικοσαετία στις αγγλοσαξονικές χώρες κατά την προσπάθεια καταχώρησης και αξιολόγησης των διάφορων κλινικών συνδρόμων της σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠΣ).