Οι «πυκνές» συνδέσεις του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού
Ο εγκεφαλικός αιματικός φραγμός είναι ένα εκτεταμένο αγγειακό «δίχτυ» που περιβάλλει τον εγκέφαλο.
Ο εγκεφαλικός αιματικός φραγμός είναι ένα εκτεταμένο αγγειακό «δίχτυ» που περιβάλλει τον εγκέφαλο.
Ο αιματικός φραγμός του εγκεφάλου είναι ένα δίκτυο από επιθηλιακά κύτταρα του αίματος που περιβάλλει όλο το κεντρικό νευρικό ιστό.
Όλη η ζωή εξαρτάται από έναν συντονισμό όλων των οργάνων και συστημάτων του σώματος που επιτυγχάνεται μέσω του εγκεφάλου.
Όπως έχει αποδείξει η σύγχρονη έρευνα, πολλοί καρκίνοι του εγκεφάλου αναπτύσσονται και μάλιστα γρήγορα εξαιτίας μιας ανοσολογικής διαταραχής που συμβαίνει στην περιοχή του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Υπάρχει μια μεγάλη σειρά από διάφορες μορφές καρκινικών παθήσεων που έχουν αποκλειστικά την απαρχή και εξέλιξη τους εντός του εγκεφαλικού ιστού.
Τα βιοηλεκτρικά σήματα παίζουν ένα τεράστιο ρόλο στην ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος.
Οι λεγόμενες «χαμηλής έντασης» θρομβώσεις είναι ιδιαιτέρα επικίνδυνες για το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Τα φωσφολιπίδια βρίσκονται σε όλα τα αγγεία του σώματος, ανεξάρτητα ποια περιοχή αυτά «αρδεύουν».
Τα φωσφολιπίδια είναι ουσίες, λιπίδια ουσιαστικά, που υπάρχουν μέσα στο αίμα και παίζουν ένα τεράστιο ρόλο στην πήξη του.
Σύμφωνα με τις έρευνες που έγιναν τον τελευταίο καιρό, η οπτική νευρομυελίτιδα, υφιστάμενης μιας γενετικής προδιάθεσης, κατά κύριο λόγο παρουσιάζεται σαν διαταραχή στην περιοχή του οπτικού νεύρου και του νωτιαίου μυελού κυρίως λόγω μικροαγγειακών βλαβών∙ οι παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι στην ουσία εκεί «ξεκινάει» η όλη παθογένεια της νόσου.
Στη Βιονευρολογική διακατεχόμενοι από την πεποίθηση ότι στη νόσο του κινητικού νευρώνα έχουμε μια συγκεκριμένη πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος, εδώ και πολλά χρόνια στη ρουτίνα της διάγνωσης, πέραν των άλλων νευροφυσιολογικών εξετάσεων που θεωρούνται απαραίτητες όπως είναι το ηλεκτρομυογράφημα, εφαρμόζουμε και την εικοσιτετράωρη καταγραφή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Νέες έρευνες έχουν καταδείξει ότι στη νόσο του κινητικού νευρώνα με την εξελικτική και εκφυλιστική πορεία της η χρήση της αντιεπιληπτικής αγωγής αποτελεί μια μικρή ελπίδα.
Η νόσος του κινητικού νευρώνα αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες θεραπευτικές προκλήσεις της σύγχρονης νευρολογίας.
Με την ανάπτυξη των καινούργιων διαγνωστικών μέσων τα τελευταία χρόνια όλο και τακτικότερα παρατηρούμε διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος, σε ότι αφορά την εγκεφαλοπάθεια Hashimoto.
Η παρουσία απομυελινωτικών εστιών στη μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου έχει πιστοποιηθεί σε πάμπολλες περιπτώσεις ύπαρξης νόσου του κινητικού νευρώνα.
Η πνευμονία ιδιαίτερα όταν είναι μεγάλης έντασης είναι δυνατόν να προκαλέσει συμπτώματα που προσβάλλουν όλον τον οργανισμό και κυρίως τον εγκέφαλο λόγω του κυκλοφορικού και μεταβολικού συστήματος.
Μετά την αύξηση των τροχαίων ατυχημάτων και των περιστατικών τραυματισμού του νωτιαίου μυελού με συγκεκριμένες παραλύσεις έγιναν κάποιες παρατηρήσεις οι οποίες έχουν δείξει ότι υφίσταται μια διαδικασία αναγέννησης του νωτιαίου μυελού ∙απλώς άλλες παράλληλες «τρέχουσες» διαδικασίες του νευρικού συστήματος αναστέλλουν αυτήν τη λειτουργία.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια στη ιατρική κυριαρχούσε η ιδέα ότι το νευρικό σύστημα μετά από τραυματισμούς δεν μπορούσε να αποκαταστήσει τη λειτουργία του, διότι δεν υπήρχε «αναγέννηση» των ιστών∙ αυτό αποδείχτηκε ότι είναι λάθος.
Η προσβολή από τον ιό JC ξεκινάει κατά κύριο λόγο από την αδυναμία των Τ-λεμφοκυττάρων και κυρίως η «εισβολή» γίνεται σε περιοχές που είναι πιο ευπρόσβλητες, όπως π.χ. ο ιστός των νεφρών και των οστών ύστερα από προσβολές διάφορων ασθενειών κυρίως μέσω των λευκοκυττάρων, και έτσι η λοίμωξη καταλήγει στο κεντρικό νευρικό σύστημα
Με σιγουριά αποτελεί μια απομυελινωτική νόσο, διότι κυρίως προσβάλλει τα νευρικά κύτταρα και κυρίως περισσότερο τους νευροάξονες και λιγότερο τα σώματα των νευρικών κυττάρων