Γιατί αυτοτραυματίζονται οι ασθενείς;
Ασθενείς, οι οποίοι αυτοτραυματίζονται με την αίσθηση ότι αυτοτιμωρούνται είναι αρκετοί και τους συναντά κανείς τακτικά σε νευροψυχιατρικά ινστιτούτα, όπως είναι η Βιονευρολογική
Ασθενείς, οι οποίοι αυτοτραυματίζονται με την αίσθηση ότι αυτοτιμωρούνται είναι αρκετοί και τους συναντά κανείς τακτικά σε νευροψυχιατρικά ινστιτούτα, όπως είναι η Βιονευρολογική
Τακτικά έχουμε δει στη Βιονευρολογική, αυτό το τρίπτυχο συμπτωμάτων μετά από υπερδοσολογία φαρμάκων, προαιρετικά ή ιατρογενή
Πάρα πολύ τακτικά η επιληπτική κρίση μπορεί να είναι αποτέλεσμα ενός αγγειακού επεισοδίου σε κάποιο σημείο του εγκεφάλου
Ξεκάθαρα, εδώ υπάρχει μια μοναδική ιατρική απάντηση που έχει τη δύναμη ενός κανόνα
Όταν ερευνώντας μια νευρολογική ή ψυχιατρική νόσο με βάση τα συμπτώματα, παρατηρούμε ότι έχουμε διαταραχή μνήμης και λόγου, αλλά με κανονική συμπεριφορά, ιδιαίτερα σε προχωρημένη ηλικία, τότε, κατά πάσα πιθανότητα, βρισκόμαστε στα ίχνη μιας νόσου του Alzheimer
Η ανευθυνότητα και αντικοινωνική συμπεριφορά είναι, χωρίς αμφιβολία, άσχετα με το μέγεθος της συμπτωματολογίας τους, μια νοσηρή κατάσταση
Στη περίπτωση της διάχυτης αλωπεκίας, μετά τον τοκετό, έχουμε σαφώς κάποιες νευρολογικές διαταραχές, οι οποίες επιβεβαιώνονται με τη χρήση της νευροφυσιολογικής διαγνωστικής διαδικασίας
Στις περιπτώσεις αυτές που έχουμε προσβολή ή παράπονα για την εμφάνιση αδυναμίας ενός άκρου, πρέπει ο έλεγχος, όπως έχουμε μάθει από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, να είναι εκτεταμένος.
Οπωσδήποτε οι ασθενείς με αίσθημα καταβολής και γενικά αδυναμίας μέλους του σώματος ή ολόκληρου του κορμιού ή ακόμη και με απλό αίσθημα καταβολής καταφεύγουν στον γιατρό τους.
Έχουμε δει στη Βιονευρολογική, σαν «τυχαία» ευρήματα, αρκετές περιπτώσεις καταγμάτων των σπονδύλων, που παραμένουν κλινικά σιωπηλά.
Χωρίς αμφιβολία, τα συμπτώματα μέθης σε υπερβολική χρήση αλκοόλ είναι κάτι σύνηθες τα τελευταία χρόνια για την κοινωνία μας.
Στην Βιονευρολογική, πολύ τακτικά οι ασθενείς αναφέρουν μια σύντομη απώλεια συνείδησης μετά από ένα χτύπημα στο κεφάλι, η οποία επανέρχεται χωρίς να δημιουργεί αλλά προσκόμματα.
Μια όχι και τόσο ασυνήθης «εμφάνιση», είναι η παρουσία ορισμένων ασθενών με μικρότερο οφθαλμό από τη μια μεριά ή και από τις δυο μεριές.
Ο έλεγχος της συνείδησης για κάθε νευρολογική εξέταση αποτελεί ένα κεντρικό σημείο. Είναι η αφετηρία του εντοπισμού της γενικής κατάστασης του ασθενούς και οποιασδήποτε παρελκόμενης εξ αυτής.