Διαταραχές της ομιλίας σε παιδιά μετά από κρανιοεγκεφαλική κάκωση
Πρέπει να δίνεται μεγάλη σημασία, όταν μετά από ένα χτύπημα στο κεφάλι κάποιο παιδάκι συνεχίζει να παρουσιάζει διαταραχές της ομιλίας κάθε τύπου
Πρέπει να δίνεται μεγάλη σημασία, όταν μετά από ένα χτύπημα στο κεφάλι κάποιο παιδάκι συνεχίζει να παρουσιάζει διαταραχές της ομιλίας κάθε τύπου
Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν έχουμε αυτόν τον συνδυασμό πρέπει πάντοτε να «φοβόμαστε» για την ύπαρξη κάποιου εξωπυραμιδικού συνδρόμου. Πάρα πολλές φορές ,ακόμα και σε νεαρές ηλικίες, το έχουμε διαπιστώσει εδώ στη Βιονευρολογική.
Αρκετά τακτικά, τόσο νοσοκομειακά όσο και σε περιφερικά νευρολογικά ιατρεία, παρατηρείται αυτό το φαινόμενο, συνήθως, σε ασθενείς που διαμαρτύρονται για διαταραχές συνείδησης και συγκέντρωσης.
Μια περιοχή του εγκεφάλου, η νήσος αποτελεί τρόπον τινά το «συντονιστή» όλων των κινήσεων που λαμβάνουν χώρο μέσα στη σωματική έκφραση και σε ότι αφορά αυτή και το εξωτερικό περιβάλλον.
Πρόκειται για ένα πολύ σπάνιο συνδυασμό όπου έχουμε μια διαταραχή της ομιλίας λόγω βλάβης της ίδιας της γλώσσας.
Στην Βιονευρολογική αυτό που παρακολουθούμε με μεγάλη προσοχή προκειμένου να πιστοποιήσουμε την ποιότητα του λόγου μετά από έναν ακουστικό ερεθισμό είναι το συντακτικό, το νόημα, και η προσωδία.
Εδώ και πολλά χρόνια εξετάζονται στην Βιονευρολογική, μεταξύ των άλλων, πτυχές του λόγου που στην περίπτωση της αφασίας (ο ασθενής δε μιλάει καθόλου ή ελάχιστα) ερευνά το νευρωνικό τόξο που προκαλεί την κατάσταση αυτή.
Στην Βιονευρολογική, παρακολουθώντας τη διεθνή βιβλιογραφία και εξετάζοντας τους εδώ ασθενείς, διαπιστώσαμε ότι η απόδοση του λόγου δε γίνεται με ενιαία λειτουργία ενός κέντρου, αλλά χρειάζεται συντονισμένη νευρωνική δραστηριότητα ακόμη και εντός του ιδίου του κέντρου.
Οι αφασίες είναι μια πολύ διαδεδομένη νευρολογική διαταραχή που οφείλεται σε ένα έλλειμα της ομιλίας.
Δυσαρθρία και επιληψία. Η δυσαρθρία είναι μια «αυτόνομη» νευρολογικής φύσης διαταραχή της ομιλίας, η οποία μπορεί να προκύψει από μια εγκεφαλική βλάβη, ή συνδυασμό εγκεφαλικών δυσλειτουργιών και κυρίως επιληπτικού τύπου. Μάλιστα οι εκφορτώσεις των επιληπτικών δυσλειτουργιών είναι αυτές που κρίνουν το μέτρο του κλινικού προβλήματος. Ο συνδυασμός επιληψία – δυσαρθρία μπορεί να είναι κληρονομικός και […]
Επιληψία, λόγος σε τραυματισμένο εγκέφαλο. Στον άνδρα ένα τραύμα στο αριστερό εγκεφαλικό ημισφαίριο, δημιουργεί τακτικά επιληπτικές κρίσεις σε συνδυασμό με διαταραχές του λόγου και της ομιλίας. Ένας παρόμοιος τραυματισμός δεν έχει όμως και τα ίδια αποτελέσματα σε μια γυναίκα. Ο λόγος είναι ότι η γυναίκα έχει την ικανότητα τόσο να διαχειρίζεται τις επιληπτικές διαταραχές, αλλά […]
Πολύ τακτικά άτομα με παρκινσονικές διαταραχές έχουν ένα σύμπτωμα που είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό και το οποίο αλλοιώνει την ομιλία.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις το χαρακτηριστικό είναι ότι στην αρχή παρουσιάζονται ουσιώδεις επιληπτικές κρίσεις ενώ υπάρχουν διαταραχές της κίνησης, μυοκλονίες, πολλές φορές διαταραχές της ομιλίας, έντονες ψυχικές διαταραχές και κυρίως μαζική απώλεια της αντίληψης σε προχωρημένα στάδια με μείωση του ύπνου.
Ανάλογα με τη συχνότητα ερεθισμού, ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός έχει τη δυνατότητα να μπλοκάρει ορισμένα εγκεφαλικά νευρωνικά τόξα.
Οι επιληπτικές κρίσεις συνοδεύονται με διαφορετική συμπτωματολογία κάθε φορά.
Ήδη διανύουμε τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα και αυτή η χρονική διαδρομή χαρακτηρίζεται από την εντατική έρευνα που αφορά τις νευροεπιστήμες και πιο συγκεκριμένα έχει ονομαστεί ως «η δεκαετία του εγκεφάλου».
Ασφαλώς ναι και μάλιστα οι ψυχικές διαταραχές που εμφανίζονται με απώλεια ή ελάττωση των γνωστικών λειτουργιών μπορεί να είναι η απαρχή της συμπτωματολογίας.
Πρόκειται για μία εκφυλιστική νόσος η οποία χαρακτηρίζεται από καταστροφή των νευρικών κυττάρων σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου.
Ένα από τα χαρακτηριστικά και πιο γνωστά συμπτώματα του αυτισμού είναι η ηχολαλία.
Πλέον, η αποκατάσταση των εγκεφαλικών παθήσεων δε γίνεται μόνο με φάρμακα αλλά και με νέες τεχνικές, εξαιρετικά απλές, οι οποίες προέκυψαν έπειτα από τη μελέτη του εγκεφάλου με μοντέρνα διαγνωστικά μέσα όπως η τομογραφία ποζιτρονίων.