Ο εγκεφαλικός φραγμός είναι ένα σύστημα κυττάρων που δημιουργεί ένα πελώριο δίχτυ, που «σκεπάζει» όλο το κεντρικό νευρικό σύστημα, έτσι που να το προστατεύει από διάφορους οργανισμούς, οι οποίοι όταν περάσουν και έρθουν σε επαφή με εγκέφαλο ή νωτιαίο μυελό, έχουν παθογενετικά αποτελέσματα.
Πολλές φορές παρατηρείται αποκλειστική αδυναμία των κάτω άκρων, ασύμμετρα, με διαταραχές βάδισης χωρίς συνοδεία αισθητικών διαταραχών.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας θεωρείται ένα αυτοάνοσο νόσημα, το οποίο τακτικά αντιμετωπίζεται με την παραδοσιακή χημειοθεραπεία διαφόρων ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι, όπως έχουμε διαπιστώσει στην Βιονευρολογική.
Από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, σε καθημερινή βάση αυτό που βλέπουμε σε όλα σχεδόν τα νευροψυχιατρικά νοσήματα, είναι η κακή διαχείριση του καθημερινού στρες από τον άρρωστο.
Η άμυνα του οργανισμού, δηλαδή το ανοσοποιητικό σύστημα, έχει τις σταθερές του εκφράσεις λειτουργίας, οι οποίες είναι γνωστές αλλά αυτές μπορούν να ποικίλουν μεταξύ τους σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό.
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια (εκατοντάδες), ισχύει το δόγμα ότι υπεύθυνο για την ύπαρξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αποκλειστικά και μόνο μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού, δηλαδή τους συστήματος αμύνης που διαθέτει ο καθένας από εμάς προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις ασθένειες που έρχονται εξωτερικά.
Με τον όρο ομοιόσταση τουλάχιστον εδώ στην Βιονευρολογική, ορίζουμε τη λειτουργία εκείνη που ο οργανισμός γενικά, τόσο σαν σώμα όσο και σαν ψυχή, συντονίζεται με το εξωτερικό περιβάλλον προκειμένου να έχει μια αρμονία τόσο στην επιβίωση όσο και στην ευχάριστη παρουσία του σαν μέλος του συνόλου.
Οι ανοσοανεπάρκειες είναι ελλείμματα της άμυνας του οργανισμού και αποτελούν σήμερα τον κύριο παράγοντα έρευνας της σύγχρονης νευρολογίας.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος