Πως αντιμετωπίζονται τα θηλώματα ουροδόχου κύστης;
Τα θηλώματα ουροδόχου κύστης για τους νευρολόγους, όπως προαναφέρουμε, είναι ιδιαίτερα τακτικά στη σκλήρυνση κατά πλάκας ή σε περιπτώσεις διαταραχών του νωτιαίου μυελού με διαταραχές της ούρησης
Τα θηλώματα ουροδόχου κύστης για τους νευρολόγους, όπως προαναφέρουμε, είναι ιδιαίτερα τακτικά στη σκλήρυνση κατά πλάκας ή σε περιπτώσεις διαταραχών του νωτιαίου μυελού με διαταραχές της ούρησης
Το στέλεχος είναι η περιοχή του κεντρικού νευρικού συστήματος, περίπου μεταξύ νωτιαίου μυελού και ανωτέρου εγκεφάλου
Σε αυτές τις περιπτώσεις, έχουμε κυρίως μια προσβολή της πρόσθιας εγκεφαλικής αρτηρίας και κυρίως στην περιοχή της αναστομωτικής αρτηρίας, όπου εκβάλλουν και τροφοδοτούνται με αίμα τα κέντρα κίνησης του κάτω άκρου και η κινητική περιοχή της ούρησης
Η μυελοπάθεια γεννά διαταραχές βαδίσματος, ούρησης, αίσθησης κενώσεων κ.τ.λ..
Το αναφέρουμε γιατί αποτελεί ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο της Νευρολογίας, όπου έχουμε μια αμφοτερόπλευρη, σπαστικού τύπου, μυϊκή αδυναμία των κάτω άκρων
Συνήθως εδώ πρόκειται για μια ερώτηση που από τη δική μας εμπειρία στη Βιονευρολογική, κυρίως, πρέπει να απευθυνθεί κανείς στο ιστορικό της όλης κατάστασης, που υπάρχει για τις περιπτώσεις αυτές και συγκεκριμένα στο εάν υφίσταται μια οικογενειακή επιβάρυνση προς τον τομέα αυτό
Υπάρχει μια μεγάλη κατηγορία στα παιδιά από κρίσεις, οι οποίες προκαλούνται από τα ίδια και μοιάζουν, πάρα πολύ για τους μη ειδικούς, αλλά ακόμη καμιά φορά και για τους έμπειρους νευρολόγους, με ένα επιληπτικό σύνδρομο
Η πιο τακτική επιπλοκή σε διαταραχή μιας καρδιακής δυσλειτουργίας ή της ύπαρξης κάποιου αορτικού ανευρύσματος και ιδιαίτερα όταν αυτό προσπαθεί κάποιος να το θεραπεύσει χειρουργικά, είναι η περιπλοκή ενός εγκεφαλικού ή μυελικού εμφράκτου
Πολύ τακτικά βλέπουμε διαταραχές του βαδίσματος και γενικά «σκληρές» μυελοπάθειες, όταν είναι σε υποτασικά άτομα, που ήδη έχουν ένα ανεύρυσμα αορτής
Σε ένα πολύ μεγάλο αριθμό παιδιών, σύμφωνα με την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική, που ανέρχεται στο 4%-5%, οι καταστάσεις νυχτερινών φόβων, με αφύπνιση και ενούρηση, μπορούν να παρουσιαστούν
Σαν pavor nocturnus χαρακτηρίζουμε τις νυχτερινές, παιδικού τύπου, διαταραχές με επιληπτικό χαρακτήρα και έντονο τρόμο
Το ουσιαστικότερο από όλα στη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας και γενικά για την καλή πορεία του ασθενούς, ύστερα από την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική, είναι η σωστή διαχείριση τόσο κατά τη διάρκεια της διάγνωσης όσο και μετά
Φαίνεται ο καθιστικός τρόπος ζωής και η έλλειψη αθλητικών δραστηριοτήτων, καθώς και το υπέρβαρος συμβάλλουν στη δημιουργία μιας αυχενικής μυελοπάθειας.
Η αρτηριοσκλήρωση, όπως έχουν δείξει οι κλινικές εξετάσεις στη Βιονευρολογική, αποτελεί τακτικά ένα αίτιο αυχενικής μυελοπάθειας.
Η μυελοπάθεια, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, και ιδιαίτερα αυτή της αυχενικής μοίρας, αποτελεί μια από τις πλέον συχνές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης μετά τα πενήντα.
Στην ουσία συζητείτε σαν σπάνιο σύνδρομο γενετικής διαταραχής, εντούτοις εμφανίζεται, τακτικότερα, από ότι ξέρουμε στην Βιονευρολογική, από ότι περιμένει κανείς.
Τον τελευταίο καιρό που οι πληθυσμιακές ομάδες γίνονται όλο και πιο ευπαθείς στις μικροβιολογικές και ιδιαίτερα ιογενείς λοιμώξεις, εμφανίζεται τακτικά όπως διαπιστώνουμε και στην Βιονευρολογική, η κλινική εικόνα της οξείας μυελίτιδας.
Ως γνωστό, η ΣΚΠ προκαλεί μια σειρά νευρολογικών και ψυχιατρικών συμπτωμάτων ποικίλης μορφής, έντασης και χρονικής εμφάνισης.