Φόβος «παντρεμένος» με την εμμονή
Στην εμφάνιση της εμμονής υπάρχει πάντα το στοιχείο του φόβου ο οποίος προκαλεί μέσω αυτής και άλλες παθολογικές καταστάσεις, κυρίως ψυχώσεις.
Στην εμφάνιση της εμμονής υπάρχει πάντα το στοιχείο του φόβου ο οποίος προκαλεί μέσω αυτής και άλλες παθολογικές καταστάσεις, κυρίως ψυχώσεις.
Η συγκέντρωση είναι μια ανώτερη λειτουργία κυρίως του προμετωπιαίου λοβού, δηλαδή του εγκεφαλικού εκείνου σχηματισμού που μας διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα θηλαστικά και μας δίνει την ανθρώπινη ιδιότητα.
Είναι γνωστό ότι όσοι πάσχουν από διάφορες αλλεργίες εμφανίζουν ταυτόχρονα έναν ψυχικό «παροξυσμό» ή διάφορες μορφές ψυχικών διαταραχών.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων σταδίων του ύπνου είναι δυνατόν να παρουσιαστούν κάποιες μυϊκές «ρυθμικές» διαταραχές των άκρων ή του κορμού και της κεφαλής.
Υπάρχουν ορισμένες ασθένειες οι οποίες εμφανίζουν μυοκλονίες σαν μοναδικό σύμπτωμα.
Ο «παράδοξος ύπνος» είναι εκείνο το στάδιο που χαρακτηρίζεται από μια εκτεταμένη φάση του σταδίου REM, όπου κατά την περίοδο του το άτομο ζει και βιώνει πολύ έντονα όνειρα· πρόκειται για τα λεγόμενα «ζωντανά» όνειρα.
Για να γίνει κατανοητή η λειτουργία της ευφυΐας πρέπει πρώτα απ’ όλα να κατανοήσουμε ότι ο εγκέφαλος είναι το όργανο που έχει την απαιτούμενη δομή τόσο για τη γέννηση της όσο και για τη διαδικασία της.
Κάθε δεδομένη ιεραρχία που υφίσταται σ’ ένα ατομικό, οικογενειακό ή κοινωνικό κύκλο δημιουργεί μια δεδομένη κατάσταση που οδηγεί σ’ ένα σταθερό τρόπο ζωής.
Το θέμα είναι καθαρά ιατρικό ενώ έχει γίνει μεγάλη πρόοδος σε ότι αφορά τη διάγνωση, την κατηγοριοποίηση και την αντιμετώπιση των επιληψιών.
Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται όλο και περισσότερο ο καθετηριασμός του εγκεφάλου σε μερικές παθολογικές καταστάσεις, όπως π.χ. στα μελανώματα, όπου ο νευροχειρουργός εισέρχεται στην περιοχή που υπάρχει η νεοπλαστική διαδικασία μ΄ έναν ειδικό καθετήρα∙ επίσης γίνεται ταυτόχρονη έγχυση μαννιτόλης και κυτταροστατικών φαρμάκων ακριβώς στο σημείο που στερεοτακτικά έχει ήδη προσδιοριστεί.
Οι επιληπτικές κρίσεις κατά κύριο λόγο παρουσιάζονται λόγω διαταραχής του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Ο εγκεφαλικός αιματικός φραγμός αναπτύσσεται πολύ αργά μετά τη γέννηση του ατόμου και ολοκληρώνεται κατά την περίοδο της ανάπτυξης του μέχρι να λάβει μια τελική μορφή, η οποία όμως πάντοτε δυναμικά εναλλάσσεται με παθολογικές καταστάσεις.
Μελετώντας τη λειτουργία του εγκεφάλου με τα σύγχρονα διαγνωστικά μέσα και τις καινούργιες τεχνικές μεθόδους, ήρθε στο φως κάτι που ήταν μέχρι τώρα τελείως άγνωστο και κυρίως απιστοποίητο.
Πάρα πολλές ασθένειες προκύπτουν λόγω ελλιπούς λειτουργίας του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Όπως έχει αποδείξει η σύγχρονη έρευνα, πολλοί καρκίνοι του εγκεφάλου αναπτύσσονται και μάλιστα γρήγορα εξαιτίας μιας ανοσολογικής διαταραχής που συμβαίνει στην περιοχή του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Πολλές φορές στα λεγόμενα αυτοάνοσα νοσήματα ο οργανισμός χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο παράγει αντισώματα εναντίων των φωσφολιπιδίων∙ πρόκειται για πρωτεΐνες που δημιουργούνται από τον ίδιο τον οργανισμό και έχουν σκοπό να συνδεθούν με τα φωσφολιπίδια.
Τα τελευταία χρόνια σε μερικά άτομα η κλινική εμφάνιση των θρόμβων είναι έντονη.
Σε ότι αφορά τη δράση κάποιου εμβολιασμού για τη νόσο του Alzheimer, ένα πάρα πολύ μεγάλο ρόλο παίζει η ηλικία του ασθενούς.
Η οπτική νευρομυελίτιδα χαρακτηρίζεται κυρίως από απώλεια της όρασης, διαταραχές από το νωτιαίο μυελό και ψυχολογικά συμπτώματα.
Αναμφίβολα κάτι που καταλαβαίνουμε όλοι αλλά σπάνια το «ψάχνουμε» είναι ο «συντονισμός» της ομιλίας ανάλογα με τα συναισθήματα.