Ο νευροπαθητικός πόνος και η καψαϊκίνη
Η καψαϊκίνη αποτελεί μία ουσία η οποία βρίσκεται πάνω στη μεμβράνη των νευροκυττάρων-υποδοχέων των διάφορων ερεθισμάτων.
Η καψαϊκίνη αποτελεί μία ουσία η οποία βρίσκεται πάνω στη μεμβράνη των νευροκυττάρων-υποδοχέων των διάφορων ερεθισμάτων.
Οι προσταγλανδίνες είναι ουσίες του ίδιου του σώματος που κατά κύριο λόγο εμφανίζονται στις απολήξεις των αισθητηριακών κλάδων του νεύρου στην περιφέρεια.
Τα παράγωγα του οπίου, κυρίως η μορφίνη, που χρησιμοποιούνται κατά κόρον στις βαριές περιπτώσεις άλγους στην ιατρική, έχουν συγκεκριμένη δράση εντός του νευρικού συστήματος.
Παρόλο που πλέον γνωρίζουμε ότι προκαλεί έντονο πόνο μέσω του κεντρικού νευρικού συστήματος, η καψαϊκίνη έχει ανακαλυφθεί τελευταία ότι μπορεί να δρα και αναλγητικά.
Υπάρχουν ειδικοί νευρώνες (νευρικά κύτταρα) και κυρίως τα οπίσθια κέρατα του νωτιαίου μυελού τα οποία είναι εξειδικευμένα στο να αντιλαμβάνονται τα ερεθίσματα του πόνου που προέρχονται από άλλα ειδικά νευροκύτταρα.
Μέχρι τώρα η άθροιση των προσταγλανδινών στην περιφέρεια του σώματος και η ενεργοποίηση επώδυνων καταστάσεων δημιουργούσαν πάρα πολλά προβλήματα και μία αναλγητική θεραπεία γινόταν με διάφορα φάρμακα με ουσιαστικές παρενέργειες, κυρίως από το έντερο, το στομάχι και τους βλεννογόνους.
Η νόσος του πάρκινσον με πόνο είναι πάρα πολύ τακτική, όταν εμφανίζονται οι διαταραχές της ομοιόστασης.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρήσεις έχουν φέρει στο φως αποτελέσματα ιδιαίτερης σημασίας για τη θεραπεία του χρόνιου πόνου.
Οι NMDA υποδοχείς είναι διάφορα είδη υποδοχέων επί των νευρικών κυττάρων τα οποία διεγείρονται από νευροδιαβιβαστές και κυρίως τη γλουταμάτη.
Η όλη διαδικασία του πόνου ξεκινάει κατά κύριο λόγο από τα πίσω κέρατα του νωτιαίου μυελού στη σπονδυλική στήλη και διαδίδεται προς τα «επάνω» προς τον εγκέφαλο για να γίνει η συνειδητοποίησή της και η επεξεργασία της.
Ένα εξωτερικό ερέθισμα με τη μορφή του πόνου από τον υποδοχέα της περιφέρειας στα νευρικά ειδικά κύτταρα μεταφέρεται κατευθείαν στα πίσω κέρατα του νωτιαίου μυελού.
Η διαδικασία του βιώματος κάθε επώδυνου σχήματος από τον ίδιο τον άνθρωπο γίνεται μέσω εγκεφάλου αλλά μέχρι να φτάσει στον τελικό αποδέκτη υπάρχει μία σειρά χημικών διαδικασιών.
Προκειμένου να γίνει αντιληπτό ένα επώδυνο συναίσθημα, προέχει ένας ερεθισμός κάποιου ιδιαίτερα ευαίσθητου νευροκυττάρου στην περιφέρεια.
Ένα ιδιαίτερα μεγάλο κεφάλαιο σε ότι αφορά τόσο τη διάγνωση όσο και τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας αποτελούν οι νευροφυτικοί πόνοι που παρουσιάζονται κατά την εξέλιξή της.
Στο επίπεδο των οπισθίων κυττάρων του νωτιαίου μυελού υπάρχουν δίπολα κύτταρα όπου το ένα σκέλος τους φτάνει στην περιφέρεια, στους λεγόμενους νευροϋποδοχείς οι οποίοι καταγράφουν κάθε είδους ερέθισμα και κάθε μορφή επώδυνης κατάστασης, ενώ το άλλο άκρο καταλήγει εντός νωτιαίου μυελού όπου «παραδίδει» το επώδυνο ερέθισμα το οποίο εμφανίζεται με τη μορφή κάποιου ειδικού μορίου στα περαιτέρω νευρικά κύτταρα που οδεύουν προς τον εγκέφαλο
Κάτω από το δέρμα, σε διάφορα σημεία υπάρχουν διαφορετικά είδη νευροκυττάρων τα οποία λέγονται υποδοχείς.
Όταν αναφερόμαστε στον πόνο πρέπει να έχουμε κατά νου ότι πρόκειται για μία αμιγώς εγκεφαλική λειτουργία.
Ο πόνος «φάντασμα» κάποιου ακρωτηριασμένου μέλους που είναι ιδιαίτερα έντονος ενώ το μέλος δεν υπάρχει είναι από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις νευροφυτικού πόνου.
Πληροφορίες, έρευνα και αναλύσεις πάνω στο πρόβλημα των ημικρανιών.
Μία γνωστή μέθοδος που βοηθάει καταστάσεις στρες, κεφαλαλγιών και κοιλιακών πόνων στην παιδική ηλικία είναι η «στοχευμένη απόσπαση».