Ο λαιμός του μπουκαλιού, ο θάλαμος και η θλίψη
Ο εγκεφαλικός σχηματισμός του θαλάμου, όπως εξετάζουμε εμείς στη Βιονευρολογική, νευρoφυσιολογικά, μοιάζει με ένα μπουκάλι
Ο εγκεφαλικός σχηματισμός του θαλάμου, όπως εξετάζουμε εμείς στη Βιονευρολογική, νευρoφυσιολογικά, μοιάζει με ένα μπουκάλι
Ο θάλαμος είναι ένας εγκεφαλικός σχηματισμός εξαιρετικής σημασίας, σε ότι αφορά την επεξεργασία της σωστής εκτίμησης, προσοχής και εγρήγορσης
Η θλίψη είναι ένα συναίσθημα ή και σύμπτωμα μιας ασθένειας, όπως της κατάθλιψης
Η διαρκής θλίψη είναι ένα αβάσταχτο βάσανο. Το ότι οι άνθρωποι την αντέχουν, όσοι την έχουν, οφείλεται κατά κύριο λόγο στο γεγονός ότι η εμφάνιση της έχει μια κυματώδη παρουσία.
Ο εγκέφαλος χωρίζεται σε δυο ημισφαίρια, από τα οποία το καθένα έχει τη δική του λειτουργία
Οι εμβοές και η ανοχή τους από άνθρωπο σε άνθρωπο, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, παρουσιάζονται τακτικά διαφορετικά σε σχέση με τις συγκινήσεις που βιώνει το κάθε άτομο
Στην σύγχρονη ιατρική κοινωνία, το πρόβλημα της άνοιας είναι με σιγουριά το υπ‘αριθμόν ένα στις προσπάθειες των ερευνητών και των θεράποντων ιατρών
Τακτικά η αναφορά του «στομαχιού κόμβου» ή το σφίξιμο του στομαχιού συνοδεύει πραγματικά περιστατικά, που είναι επακόλουθο εγκεφαλικής δυσλειτουργίας
Πλέον γνωρίζουμε από κλινικές εμπειρίες, εμείς εδώ στη Βιονευρολογική, ότι κατά καιρούς βιώματα, θετικά ή αρνητικά, και συναισθήματα έχουν μια διάχυτη, στον εγκέφαλο, δραστηριότητα
Τους συναντά σπάνια κανείς σε κάθε είδους ιατρεία και κυρίως με νευροψυχιατρικά αντικείμενα απασχόλησης
Ο ιππόκαμπος είναι ένας σοβαρός σχηματισμός εγκεφαλικών κυττάρων, που συμβάλλουν τα μέγιστα στη λειτουργία μνήμης, συναισθήματος και λίγο στην κινητική συμπεριφορά
Σαν γνωστική ασυμφωνία χαρακτηρίζουμε το δυσάρεστο συναίσθημα που προκύπτει όταν πολλές γνωστικές, λογικές αιτίες του ατόμου δεν συντονίζονται μεταξύ τους το αποτέλεσμα είναι η κλινική εμφάνιση μεγάλου άγχους που μπορεί να οδηγήσει σε καταθλίψεις, νευρώσεις και ψυχώσεων.
Μια μεγάλη γκάμα επιληπτικών κρίσεων και κυρίως αυτές που προέρχονται από το κροταφικό λοβό, όπως και οι μυοκλονίες, κατά κανόνα όπως έχουμε πιστοποιήσει και στην Βιονευρολογική, έχουν μια στενή σύνδεση με νευροψυχιατρικές εκδηλώσεις και κυρίως σε ότι αφορά συναίσθημα και συμπεριφορά.
Αρκετές φορές σε μια πλειάδα νευροψυχιατρικών ασθενών κυριαρχεί ένα επιφαινόμενο, αυτό του αβοήθητου και του έχοντος το συναίσθημα ότι δεν ανήκει σε καμιά σχηματική ή μη «οριακά» καθορισμένη ομάδα.
Μια μέθοδος που αρχίζει και παίρνει έκταση πλέον, η λεγόμενη DTI (Diffusion Tensor Imaging) έχει καταδείξει αυτό που ήδη και πολλά χρόνια νευροφυσιολογικά ήταν γνωστό στη Βιονευρολογική, ότι δηλαδή υπάρχει στον εγκέφαλο ένα συγκεκριμένο νευρωνικό τόξο το οποίο συνδέει πέντε ουσιαστικές περιοχές που διέπουν την καθημερινότητα σε ότι αφορά τρόπο ζωής, αντιδράσεις, συναισθήματα, κινήσεις και γενικά καταστάσεις αλληλοεπηρεασμού.
Είναι χαρακτηριστική για ορισμένα πρόσωπα μια «υπερευαισθησία», που έχουν ότι αφορά τη θεά κάποιας δυσάρεστης κατάστασης ακρωτηριασμού ή «βρωμιάς».
Πλέον στη νευροψυχιατρική και ιδιαίτερα τακτικά εδώ στη Βιονευρολογική, η εξέταση του κεντρικού και περιφερικού νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του εγκεφάλου έχει ξεφύγει από τα «κλασσικά» όρια.
Μέχρι τώρα πίστευε κανείς ότι φλεγμονώδεις γαστροεντερικές διαταραχές, όπως είναι η ελκώδης κολίτιδα και η νόσος του Crohn, επηρεάζουν σε ένα δεύτερο στάδιο τον εγκέφαλο και μάλιστα αρκετές φορές με έντονη συμπτωματολογία όπως διαταραχές από όραση, ακοή, σκέψη και συναίσθημα.
Πολύ σπάνια στην ιατρική, υφίστανται γιατροί συνηθισμένοι να εξετάζουν την λειτουργία των δύο οργάνων μαζί.
Πρόκειται για μια πολύ απλή αλληλουχία που έγινε όμως η βάση όλων των ψυχικών διαταραχών.