Συμπτωματολογία της εγκεφαλίτιδας των NMDA-υποδοχέων
Η εγκεφαλίτιδα των NMDA-υποδοχέων προκαλεί κατά κύριο λόγο πυρετό, πονοκεφάλους και με τη σειρά οπτικές-ακουστικές διαταραχές και διαταραχές της συμπεριφοράς.
Η εγκεφαλίτιδα των NMDA-υποδοχέων προκαλεί κατά κύριο λόγο πυρετό, πονοκεφάλους και με τη σειρά οπτικές-ακουστικές διαταραχές και διαταραχές της συμπεριφοράς.
Μία κύρια διαταραχή της ομοιόστασης η οποία είναι πολύ ουσιώδης για την παθογένεση του συνδρόμου του πάρκινσον είναι οι διαταραχές του ύπνου.
Η ύπαρξη μίας υπερευερεθιστότητας κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι αδιαμφισβήτητα και ένα γεγονός γενετικής προέλευσης.
Το μεταιχμιακό σύστημα στον εγκέφαλο είναι αυτό που συνδέει ουσιαστικά το νωτιαίο μυελό με τον ανώτερο εγκέφαλο και είναι ουσιώδες για τη ρύθμιση του ύπνου, ιδιαίτερα για το στάδιο REM˙ πρόκειται για εκείνο το στάδιο που χαρακτηρίζεται στάδιο των ονείρων.
Κατά τη διάρκεια του ύπνου, στο μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου λαμβάνει χώρα μία διαδικασία η οποία είναι καθοριστική για την εμφάνιση των συναισθημάτων και αισθημάτων της επόμενης ημέρας.
H υπερευερεθιστότητα, κορτιζόλη και το στάδιο REM είναι ουσιαστικές έννοιες σε ότι αφορά την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, πάρκινσον αλλά κυρίως διαταραχών του ύπνου.
Ήδη από την εποχή της αρχαιότητας (3ος αιώνας π.Χ.), ο μεγάλος Έλληνας γιατρός Ιπποκράτης είχε αναφέρει τις συνέπειες της μελαγχολίας σε ότι αφορά τις διαταραχές του θεού του ύπνου, Μορφέα.
Σε προχωρημένες ηλικίες τακτικά το πάρκινσον, η επιληψία και ο ύπνος συναντώνται στη συμπτωματολογία και επηρεάζεται πάρα πολύ το ένα με το άλλο.
Αυτή η τριάδα παρουσιάζεται τακτικά και μπορεί να συνοδεύεται πολλές φορές και από επιληπτικές κρίσεις σε μία ιδιόμορφη παθολογική εικόνα που αποκαλείται τελευταία και «άνοια του τύπου Lewy».
Υπάρχει μία κατάσταση διαταραχής του ύπνου η οποία είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη και πρέπει κανείς να την προσέξει, διότι τις περισσότερες φορές συνδέεται με διαταραχές του αίματος, ίσως κακοήθους χαρακτήρα.
Στα προχωρημένα στάδια της υπερπυρηνικής παράλυσης, πέρα από τις αρχόμενες ελαφρές ή περίπλοκες επιληπτικές κρίσεις παρουσιάζονται χαρακτηριστικές διαταραχές του ύπνου.
Ένας συνδυασμός κάποιων διαταραχών είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την περίπτωση του πάρκινσον και της ατροφίας των πολλαπλών συστημάτων.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις το χαρακτηριστικό είναι ότι στην αρχή παρουσιάζονται ουσιώδεις επιληπτικές κρίσεις ενώ υπάρχουν διαταραχές της κίνησης, μυοκλονίες, πολλές φορές διαταραχές της ομιλίας, έντονες ψυχικές διαταραχές και κυρίως μαζική απώλεια της αντίληψης σε προχωρημένα στάδια με μείωση του ύπνου.
Ο θάλαμος είναι ένας σχηματισμός που βρίσκεται περίπου στο κέντρο του εγκεφάλου και κατέχει το ρόλο του «διακόπτη».
Κατά κανόνα μετά από μία μέτρια ή βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση εμφανίζεται το σύνδρομο της άπνοιας.
Πολλές φορές κυρίως σε άτομα τρίτης ηλικίας υπάρχει συνύπαρξη κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων με προϋπάρχουσες νευροεκφυλιστικές διαταραχές, όπως για παράδειγμα σε ασθενείς με τη νόσο του πάρκινσον.
Στην κρανιοεγκεφαλική κάκωση σχεδόν πάντοτε λόγω της κατανομής της τραυματικής ενεργειακής δράσης κατά τη διάρκεια της εμφανίζονται διαταραχές του ύπνου.
Μία αιτία διαταραχής του ύπνου είναι τα ελαφρά ή βαριά εγκεφαλικά τραύματα.
Χαρακτηριστικό των επιληπτικών κρίσεων και ειδικά αυτών που δημιουργούν πολλά διαγνωστικά προβλήματα είναι η μειωμένη συμπτωματολογία.
Σε προχωρημένες ηλικίες και όταν υπάρχουν μεταβολικά νοσήματα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης συναντάμε πολύ τακτικά στην περιοχή του θαλάμου σοβαρά κλινικά συμπτώματα.