Από τις παρατηρήσεις μας στην Βιονευρολογική και από τα συμπεράσματα άλλων μελετών, είναι γνωστό ότι ο ιδρώτας εκπέμπει χημικά σήματα, τα οποία μέσω της οσμής διεγείρουν συγκεκριμένες εγκεφαλικές περιοχές στον μεσεγκέφαλο τρίτων ατόμων.
Ο φόβος είναι μια κατάσταση άμυνας, όσο βρίσκεται σε λογικά επίπεδα.
Με μια επιστημονική εφαρμογή, αυτή του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού, μπορεί κανείς να επηρεάσει διάφορα σημεία του εγκεφάλου και να προκαλέσει διάφορες λειτουργίες.
Με τα γνωστικά προκλητά δυναμικά και συγκεκριμένα με την καταγραφή του δυναμικού Ρ300, υπάρχει ο έλεγχος της λειτουργικής «ικανότητας» του ψεύδους σαν εγκεφαλική λειτουργία.
Το αίσθημα της πείνας ρυθμίζει την ανάγκη σίτισης του ατόμου, προκειμένου να διατηρηθεί ο οργανισμός σε φυσιολογικά επίπεδα.
Στην Βιονευρολογική, εξετάζουμε κυρίως νευροφυσιολογικά αυτό το φαινόμενο σε περιπτώσεις ανορεξίας, βουλιμίας και διαταραχών της σίτισης.
Αν και πρόκειται για μια σχετικά σπάνια εκδήλωση, νοσολογικής κατάστασης, αρκετές φορές την έχουμε βρει σε ασθενείς της Βιονευρολογικής.
Η αμυλοείδωση είναι χαρακτηριστική νόσος που προσβάλλει, μεταξύ των άλλων, και το περιφερικό και το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Μελέτες με σύγχρονες απεικονιστικές μεθόδους, καθώς επίσης και πολύωρες καταγραφές με νευροφυσιολογικές εξετάσεις και μαθηματικές αναλύσεις, κατέδειξαν ότι οι άνθρωποι των πόλεων έχουν πολύ περισσότερο στρες και μάλιστα εντοπισμένο σε μια περιοχή του εγκεφάλου, που λέγεται αμυγδαλή.
Μέχρι στιγμής η μόνη σιγουριά που, εν μέρει, παρέχεται στη πρόωρη διάγνωση στη νόσο του Alzheimer, είναι η χρησιμοποίηση του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Η έκσταση, όπως έχουμε δει στην Βιονευρολογική, είναι ένα από τα «φαβορί» εξαρτησιογόνα χάπια της νεολαίας.
Η επιληψία είναι καταρχήν μια «ενοχλητική» αρρώστια με ποικιλία κρίσεων και κινδύνων.
Η «μονήρης» επιληπτική κρίση είναι ένα θέμα που μας προβληματίζει πάρα πολύ εδώ στην Βιονευρολογική, σχετικά με την περαιτέρω θεραπευτική αγωγή.
Η τοποθέτηση μιας αντιεπιληπτικής αγωγής, ανάλογα με τα στοιχεία που υπάρχουν, από ότι δείχνει η πείρα μας στην Βιονευρολογική, πρέπει να γίνεται οπωσδήποτε με βάση δυο κανόνες.
Στην Βιονευρολογική, όπως και σε άλλα πάρα πολλά διαγνωστικά νευρολογικά κέντρα, υπάρχει πάντοτε το δίλλημα μιας κάποιας θεραπείας μετά από μια «μονήρης» επιληπτική κρίση.
Πρόκειται για μια μορφή συμπεριφοράς με απότομες εκρηκτικές κρίσεις επιθετικότητας, τόσο λεκτικής όσο και κινητικής, καθώς επίσης και συνοδεία επιθετικών πράξεων.
Η γνώμη μας στην Βιονευρολογική είναι ότι στις επιληπτικές κρίσεις συγκεντρώνεται, και μέχρι στιγμής πριν λίγο ήταν αναγκαίο, η προσοχή των γιατρών κυρίως σ’ αυτή καθ’ αυτή την ασθένεια και στην θεραπευτική αντιμετώπιση των κρίσεων.
Από καταβολής των νευρολογικών εξετάσεων, υπάρχει πάντοτε το ερώτημα και υφίστανται τουλάχιστον στην Βιονευρολογική, ακόμη και σήμερα΄ είναι μια σύντομη απώλεια των αισθήσεων ή μείωση της επαγρύπνησης μια επιληπτική κρίση ναι ή όχι;
Η επιληψία έχει πάρα πολλές μορφές που είναι από τελείως ανώδυνες μέχρι και άκρως επικίνδυνες.
Συχνά στην Βιονευρολογική, ιδιαίτερα κατά την παρακολούθηση ασθενών οι οποίοι δεν έχουν άλλες προεκτάσεις, παθογενείς, παρά μόνο μια «επιληπτική» ημικρίση, υπάρχει το πρόβλημα εάν έχουμε να κάνουμε με μια απλή αντίδραση του εγκεφάλου.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος