Η έγκαιρη φαρμακοθεραπεία στην επιληπτική κρίση του παιδιού
Οι επιληπτικές κρίσεις σαν διαγνωστικό κομμάτι απασχολούν πάντα το γιατρό και ιδιαίτερα όταν έχει να κάνει με παιδιά και νεαρά άτομα
Οι επιληπτικές κρίσεις σαν διαγνωστικό κομμάτι απασχολούν πάντα το γιατρό και ιδιαίτερα όταν έχει να κάνει με παιδιά και νεαρά άτομα
Τα τελευταία χρόνια η λέξη «γονίδια» βρίσκεται σε κάθε ιατρική έρευνα και σε κάθε προσπάθεια εξήγησης της παθολογικής ή φυσιολογικής κατάστασης ή η απόκλιση από τέτοιες διαστάσεις
Ό,τι αφορά τη νοσολογική κατανομή των ασθενειών, σαφώς είναι δυο διαφορετικά πράγματα
Δεν υπάρχει σχεδόν κανένας άνθρωπος που να μην έχει προσβληθεί από κάποιο στέλεχος του έρπητα
Το εγκεφαλογράφημα, μόλις πριν λίγα χρόνια ήταν μια ιδιαίτερα περίπλοκη, δαπανηρή, σε χρόνο και γνώσεις, διαδικασία
Το εγκεφαλογράφημα είναι μια απόλυτα ανώδυνη, αναίμακτη και χωρίς συνέπειες διαγνωστική μέθοδος
Και βέβαια όχι.
Από την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική, έχουμε δει πάρα πολλές φορές, μετά τη χορήγηση ικανοποιητικής ιατρικής-φαρμακευτικής βοήθειας, να έχουμε σαφή και μεγάλη πρόοδο στη μείωση των κρίσεων και στην ένταση τους, μέχρι και της πλήρης εξαφάνισης
Σε πάρα πολλά παιδιά που βρίσκονται κάτω από συνεχή πίεση, ελαφρά έως βαριά, αναπτύσσονται επίσης βαριά και καταθλιπτικά σύνδρομα με συνεχόμενα επεισόδια, κυρίως συνοδευόμενα από εφιάλτες, κακό ύπνο, καταστάσεις πανικού και άσχημες αναμνήσεις
Μια «εξελισσόμενη» ασθένεια με ψυχικές προεκτάσεις είναι όταν νεαρά άτομα έχουν έντονο αίσθημα εγκατάλειψης και φόβου, σε ότι αφορά το πρόσωπο του γονέα
Τουλάχιστον από τα ιστορικά των ασθενών εδώ στη Βιονευρολογική, έχουμε δει και έχουμε διαφοροποιήσει σε κατηγορίες τα ψυχιατρικά νοσήματα, τα οποία αναπτύσσονται όταν υπάρχει ένα αναμνηστικό βίας ή ψυχικό στρες κατά την παιδική ηλικία
Υπάρχει μια βιοχημική σειρά στον εγκέφαλο, η οποία βρίσκεται σε «συνεχή» ροή και δράση, ελεγχόμενη και παραγομένη από τον ίδιο τον εγκέφαλο στο λεγόμενο σύστημα «αυτορρύθμισης»
Πολύ τακτικά σε αιματολογικές διαταραχές μιας συγκεκριμένης μεγάλης αρτηρίας του εγκεφάλου, της βασικής αρτηρίας, έχουμε τακτικά αυτό που λέμε μια παρεγκεφαλιδική συνδρομή
O μεγαλύτερος κίνδυνος που είναι κυρίως για τις μέσες και μεγάλες ηλικίες, από ότι έχουμε διαπιστώσει από τις δικές μας έρευνες και καταγραφές εδώ στη Βιονευρολογική, είναι ο κίνδυνος του εμβολισμού ή της απόφραξης κάποιου μικρού αγγείου στον εγκέφαλο, ύστερα από στρες
Η υποκλείδιος είναι η αρτηρία, όπου φεύγουν οι δυο σπονδυλικές αρτηρίες και περνάνε μέσα από τους σπονδύλους για να ανέβουν στον εγκέφαλο
Πρόκειται οπωσδήποτε για έναν όρο «παλιάς σχολής» και δεν έχει παθολογοανατομική σημασία
Οι σπονδυλικές αρτηρίες είναι οι «αγγειακοί» αγωγοί που τροφοδοτούν από την καρδιά με αίμα το πίσω μέρος και τη βάση του εγκεφάλου
Η μελέτη πάρα πολλών ιστορικών σε πολλούς ασθενείς με διάφορα νευρολογικά προβλήματα, κυρίως άνοιες και διαταραχές βάδισης ή παρκινσιονικά σύνδρομα, έδειξε ότι υπάρχει τακτικά μια πληθώρα κενοτοπιωδών εμφράκτων στην περιοχή των βασικών γαγγλίων και στο μεσεγκέφαλο
Η πρόσθια αναστομωτική αρτηρία πηγάζει από την πρόσθια εγκεφαλική αρτηρία, που ξεκινάει από την καρωτίδα
Όταν οι αρτηρίες, που πηγαίνουν στους δυο μετωπιαίους λοβούς, για διαφόρους λόγους, δεν παίρνουν την ανάλογη ποσότητα αίματος, άρα και χορήγησης οξυγόνου που χρειάζονται για τις λειτουργικές τους ανάγκες, εμφανίζεται το χαρακτηριστικό σύνδρομο της ακινητικής βωβότητας
Ο εγκέφαλος έχει, σε ότι αφορά τα αγγεία του και γενικά την αιμάτωση του, μια ιδιαιτερότητα, την οποία στην Ιατρική την ονομάζουμε αυτορρύθμιση