Διαταραχές του ύπνου και κληρονομικότητα
Η διαταραχή του ύπνου συνήθως βασίζεται στην έλλειψη ή στον «κακό» μεταβολισμό κάποιων από τους πολλούς νευροδιαβιβαστές ή συνδυασμό αυτών στον εγκέφαλο.
Η διαταραχή του ύπνου συνήθως βασίζεται στην έλλειψη ή στον «κακό» μεταβολισμό κάποιων από τους πολλούς νευροδιαβιβαστές ή συνδυασμό αυτών στον εγκέφαλο.
Ο άνθρωπος γεννιέται μ’ ένα γονιδιακά και κληρονομικά ρυθμισμένο «τέμπο» ύπνου-εγρήγορσης.
Η έλλειψη ντοπαμίνης σε πολλές περιπτώσεις δημιουργεί ένα «πάγωμα» των κινήσεων και αδυναμία σωστής λειτουργίας του νευρικού συστήματος.
Όπως έχουμε αναφέρει και σε άλλες περιπτώσεις, τα «τικ» είναι κλινικές εμφανίσεις μονήρων μυϊκών ομάδων ή μυών
Τα prions είναι χαρακτηριστικά στοιχεία για τη σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια καθώς επίσης και για τη νόσο των «τρελών αγελάδων», όπου ενεργούν κυριολεκτικά τοξικά μετά από την εσωτερική τους «τροποποίηση» και τη μεταμόρφωση τους σε παθολογικές άρα και «τοξικές» πρωτεΐνες
Η έρευνα που γίνεται τα τελευταία χρόνια έχει αποδείξει ότι οι «τοξικές» πρωτεΐνες μπορούν να προσβάλλουν διάφορα τμήματα του νευρικού συστήματος
Τα πολυαιχμηρά κύματα με τη συνοδεία βραδέων εκφορτίσεων στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα σημαίνουν πάρα πολλά
Τα κινητικά προγράμματα και πλάνα που υπάρχουν μέσα στον εγκέφαλο ή γενετικά προδιατεθειμένα ή σαν αποτέλεσμα κάποιας συνεχούς μάθησης με τον καιρό μετατρέπονται σε αντανακλαστικά
Νέες έρευνες σε ότι αφορά τη σύγχρονη καταγραφή ηλεκτροεγκεφαλογραφημάτων από πολλά άτομα έχουν οδηγήσει σε συνταρακτικά αποτελέσματα
Μια παλιά θεωρία, που αρχίζει να επιβεβαιώνεται τα τελευταία χρόνια λόγω της ύπαρξης νέων τεχνικών διαγνωστικών μέσων και ιδιαίτερα κάποιων εξελίξεων της ηλεκτροεγκεφαλογραφίας και της μαγνητικής τομογραφίας, είναι ότι στην περίπτωση της οπίσθιας εγκεφαλοπάθειας σαν παθογνωμονική βάση υπάρχει μια διαταραχή της άμυνας του οργανισμού
Η σχέση μεταξύ των συμπτωμάτων μια αγκυλωτικής σπονδυλίτιδας και του κεντρικού ή περιφερικού νευρικού συστήματος δεν έχει ερευνηθεί επαρκώς
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται ως «πρωτοπαθές», όταν δεν υπάρχει συστηματικός ερυθηματώδης λύκος και όταν οι ασθενείς εμφανίζουν συστηματικό ερυθηματώδη λύκο μαζί με αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα και τις ανάλογες κλινικές εκδηλώσεις, τότε χαρακτηρίζεται ως «δευτεροπαθές»
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, οι κλινικές εκδηλώσεις της νεφρικής προσβολής σε περιπτώσεις αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου είναι οι επιληπτικές κρίσεις μέσα σε έντονη πρωτεϊνουρία, υπέρταση, φλοιϊκή νέκρωση και νεφρική ανεπάρκεια
Ο όρος «αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο» αναφέρεται σε ασθενείς που εμφανίζουν τις τυπικές κλινικές εκδηλώσεις με τάση προς θρομβώσεις και παράλληλα έχουν θετικά αντικαρδιολιπινικά αντισώματα ή αυτά του αντιπηκτικού λύκου
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, τα υψηλά επίπεδα και συγκεκριμένα των αντικαρδιολιπινικών αντισωμάτων ΙgG είναι πιο διαδεδομένα και μεγαλύτερης κλινικής σημασίας από ότι τα ΙgM
Υπάρχουν αρκετές φορές νευρολογικά σύνδρομα, κυρίως με τη μορφή επιληπτικών συνδρόμων, που ταυτόχρονα παρουσιάζουν έντονες αρθραλγίες
Το μηνιγγίωμα από την αρχή της ανάπτυξης του σχεδόν ποτέ δεν εμφανίζει έντονη κλινική συμπτωματολογία
Τα μηνιγγιώματα παρουσιάζουν τυπικά διάφορες κλινικές εκδηλώσεις και συμπτώματα
Η αταξία του Φρίντριχ είναι σποραδική σε ασθενείς και κληρονομείται με τον υπολειπόμενο τρόπο, μυελοπάθεια
Υπάρχει μια μεγάλη κατηγορία στα παιδιά από κρίσεις, οι οποίες προκαλούνται από τα ίδια και μοιάζουν, πάρα πολύ για τους μη ειδικούς, αλλά ακόμη καμιά φορά και για τους έμπειρους νευρολόγους, με ένα επιληπτικό σύνδρομο