Άνοια προμετωπιαίου λοβού, κληρονομικότητα
Στις περιπτώσεις πιστοποιημένης άνοιας του προμετωπιαίου λοβού και μάλιστα όταν υπάρχει και παρουσία επιληπτογενούς δραστηριότητας, πρέπει πάντοτε να ελέγχεται και ο παράγοντας της κληρονομικότητας.
Στις περιπτώσεις πιστοποιημένης άνοιας του προμετωπιαίου λοβού και μάλιστα όταν υπάρχει και παρουσία επιληπτογενούς δραστηριότητας, πρέπει πάντοτε να ελέγχεται και ο παράγοντας της κληρονομικότητας.
Οι επιληπτικές κρίσεις είναι το κοινό στοιχείο που έχουν η νόσος του Alzheimer και του Pick (προμετωπιαίου λοβού).
Πρόκειται για δύο περιοχές του εγκεφάλου οι οποίες «επικοινωνούν» πολλές φορές απευθείας.
Σε κάποιες περιπτώσεις ο προμετωπιαίος λοβός του εγκεφάλου δε λειτουργεί ή λειτουργεί πλημμελώς.
Ο προμετωπιαίος λοβός είναι η έδρα της λογικής σκέψης και εκεί λαμβάνει χώρα η επεξεργασία των γνωστικών λειτουργιών.
Ένα φαινόμενο που συναντάμε τακτικά σε ασθενείς κατά τις εξετάσεις στη Βιονευρολογική είναι το φαινόμενο παθολογικής ζήλειας μετά από τραύματα κυρίως του προμετωπιαίου λοβού, ιδιαίτερα σε τροχαία ατυχήματα
Όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική, αλλά τελευταία και από τις επιστημονικές ανακοινώσεις που κατακλύζουν τα διάφορα επιστημονικά περιοδικά του είδους, έχει γίνει πλέον γνωστό ότι στην υπερκινητικότητα και στη διάσπαση της προσοχής, κατά κύριο λόγο, υπάρχει μια διαταραχή, εντοπισμένη μεταξύ των άλλων στον προμετωπιαίο λοβό
Αυτισμός και κύτταρα «κάγκελα» Ειδικά κύτταρα που ρυθμίζουν τον προσανατολισμό στον εγκέφαλο και εδράζονται κατά κύριο λόγο στο στέλεχος του εγκεφάλου, στον πρόσθιο προμετωπιαίο λοβό και υποθάλαμο, δημιουργούν συχνά διαταραχές του προσανατολισμού. Επειδή ο ρόλος τους είναι κυρίως η «καταμέτρηση» γεωγραφικά αποστάσεων σε ότι αφορά το περιβάλλον του ατόμου, η διαταραχή τους έχει σαν αποτέλεσμα […]
Σήμερα η κοινωνία έχει διαμορφωθεί μ’ έναν τέτοιον τρόπο που δημιουργεί πληθώρα «προστακτικών» συμπεριφοράς, που όταν ακολουθούνται κατά γράμμα μεγαλώνουν την παθολογική κατάσταση του νάρκισσου.
Υπάρχει μία μορφή άνοιας με αργή πορεία εξέλιξης, όπου κατά κύριο λόγο κυριαρχούν επιληπτικές κρίσεις χωρίς σπασμούς αλλά με έντονες διαταραχές του λόγου και των πράξεων.
Μία παλιά ψυχιατρική διαπίστωση αναφέρει ότι όσο εντονότερη είναι η κατάθλιψη τόσο μεγαλύτερη είναι η απώλεια της μνήμης και αντίστροφα.
Η νευρογένεση είναι μία διαδικασία με δυναμική εξέλιξη σε κάθε άνθρωπο και ιδιαίτερα χαρακτηριστική στις περιοχές όπου θεωρούνται κέντρα μνήμης του εγκεφάλου.
Αντίληψη είναι εκείνη η βασική εγκεφαλική λειτουργία η οποία προπαρασκευάζει τις καταστάσεις και τα γεγονότα που πρόκειται να αποθηκευτούν στη μνήμη.
Σε μία σειρά εξετάσεων που έγινε σε ανθρώπους με ηχολαλία τα τελευταία είκοσι χρόνια μέσω της καταγραφής του εικοσιτετράωρου εγκεφαλογραφήματος, διαπιστώθηκαν συγκεκριμένες διαταραχές στο βρεγματικό οστό, στον κροταφικό και στον προμετωπιαίο λοβό.
Πολλές φορές χτυπώντας τα δάχτυλα, αισθανόμαστε την έννοια της στάσης του σώματος, της κίνησης αλλά και της χαράς των συναισθημάτων.
Σε κάθε κατάσταση πανικού, ακόμη και σε ήπιο στρες, ο εγκέφαλος προσπαθεί να αναπτύξει μια αντίσταση.
Ο υπέρμετρος πανικός είναι μία κατάσταση άκρως επικίνδυνη.
Ο ειδικός γιατρός αυτό που πρέπει να κάνει σε καταστάσεις πανικού είναι να αναλύσει τους μηχανισμούς πρόκλησης του στρες σε ατομικό επίπεδο, να κατανοήσει τι ακριβώς συμβαίνει έτσι ώστε να μπορέσει να το ρυθμίσει και να απαλλάξει τον ασθενή από τις συνέπειές του.
Οι μηχανισμοί καταπολέμησης του πανικού είναι η δημιουργία συστημάτων στο κάθε άτομο ξεχωριστά.
Το στρες δε φτάνει μόνο να το αντιμετωπίζουμε και να το διαχειριζόμαστε σωστά, πρέπει παράλληλα να βελτιώνονται όλοι εκείνοι οι μηχανισμοί οι οποίοι καταπολεμούν το στρες.