Συμπεριφορά των Θ κυμάτων στον αυτισμό
Τα Θ κύματα αποτελούν συγκεκριμένη αφετηριακή αναγνώριση της εγκεφαλικής δραστηριότητας στον αυτιστικό ασθενή, έτσι όπως καταγράφεται στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα.
Τα Θ κύματα αποτελούν συγκεκριμένη αφετηριακή αναγνώριση της εγκεφαλικής δραστηριότητας στον αυτιστικό ασθενή, έτσι όπως καταγράφεται στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα.
Τα τελευταία χρόνια, μέσω της ανάπτυξης των τεχνολογιών, η ηλεκτροεγκεφαλική καταγραφή δραστηριότητας στον αυτισμό είναι δυνατή.
Τα τελευταία χρόνια, οι έρευνες με τη χρήση των απεικονιστικών μεθόδων μας προσφέρουν πολύ χρήσιμα στοιχεία που αφορούν τον αυτισμό.
Το 1937 ο Alfred Lee Loomis από την ομοσπονδιακή Νέα Υόρκη κατέγραψε για πρώτη φορά τα διάφορα στάδια του ύπνου με εγκεφαλογράφημα στο ινστιτούτο της Tuxedo Park.
Στην καταγραφή του ύπνου πολλές φορές στο στάδιο του βαθύ ύπνου παρατηρούμε χαρακτηριστικά μεγάλα κύματα, τα ονομαζόμενα Δ κύματα του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Τα τελευταία χρόνια στη μελέτη του ύπνου έχει εισέλθει η καταγραφή του πολύωρου πολλές φορές και πολυήμερου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Οι πόνοι στον οφθαλμό έχουν πάντοτε παρούσα κοινή αιτία σ’ όλες τις περιπτώσεις.
Η προσβολή του οφθαλμού από έρπητα αφήνει στον αμφιβληστροειδή χιτώνα χαρακτηριστικές κόκκινες «γραμμές» που υποδηλώνουν την ύπαρξή του.
Σε περιπτώσεις πυρετικών σπασμών ιδιαίτερα όταν είναι επαναλαμβανόμενοι, η εικοσιτετράωρη εγκεφαλογραφική καταγραφή είναι απαραίτητη προκειμένου να γίνει διαφοροδιάγνωση για τυχόν «καλά κρυμμένη» επιληπτική προδιάθεση.
Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες υπάρχει γενικευμένη λοίμωξη και πραγματοποιείται ηλεκτροεγκεφαλογράφημα εικοσιτετράωρης καταγραφής (δηλαδή να περιέχεται μέσα και ο ύπνος), βλέπουμε πολλά χαρακτηριστικά στοιχεία.
Η εικοσιτετράωρη ηλεκτροεγκεφαλογραφική καταγραφή αποτελεί μια πολύ ευαίσθητη μέθοδος ταυτόχρονης έρευνας ποικίλων μεταβολικών νοσημάτων όπως ο διαβήτης αλλά και πάγιων λειτουργιών όπως ο ύπνος και η γενικευμένη εγκεφαλική λειτουργία.
Η έλλειψη ντοπαμίνης σε πολλές περιπτώσεις δημιουργεί ένα «πάγωμα» των κινήσεων και αδυναμία σωστής λειτουργίας του νευρικού συστήματος.
Σε αρκετά επαγγέλματα και διάφορες κοινωνικές καταστάσεις παρατηρείται στέρηση ύπνου σε μεγάλο ή μικρό βαθμό για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Αιώνες τώρα ξέρουμε ότι η αϋπνία προάγει τις επιληπτικές κρίσεις.
Στις περιπτώσεις χρόνιας ινομυαλγίας το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα μπορούμε να πούμε ότι είναι το κύριο διαγνωστικό μέσο σε συνδυασμό με τη σύγχρονη καταγραφή ύπνου.
Η ημερήσια υπνηλία, διακοπτόμενη ή συνεχής, αποτελεί ένα οξύ πρόβλημα στις επιληπτικές κρίσεις και γενικά στις καταστάσεις επιληψίας.
Από μελέτες που έχουν γίνει εδώ και πολλά χρόνια σε διάφορα εργαστήρια ύπνου και σε διάφορες νευρολογικές κλινικές είναι πλέον σίγουρο ότι υπάρχει μια γενετική επιβάρυνση για την περίπτωση της υπνοβασίας.
Με το γονίδιο που ανακαλύφθηκε ύστερα από έρευνες στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών,ο ύπνος ρυθμίζεται με τέτοιον τρόπο που είναι διορθωτικός για τον εγκέφαλο.
Το χαρακτηριστικό μια νευρωνικής εκφόρτισης είναι μια μορφή επιληπτικής κρίσης· το ένα γεγονός προϋποθέτει το άλλο.
Οι ψυχογενείς κρίσεις αποτελούν κλινική εικόνα η οποία παρουσιάζεται σ’ όλες τις διαστάσεις και εμφανίζεται περίπου σ’ ένα ποσοστό 10% σε ασθενείς με υπόνοια διαταραχής σωματοποίησης.