Εγκέφαλος και γραφή
Στη σύγχρονη νευρολογία, ίσως για πρώτη φορά τα δυο με τρία τελευταία χρόνια γίνεται μια πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια, προκειμένου να εξηγήσει κανείς τη σχέση του εγκεφάλου με τη γραφή
Στη σύγχρονη νευρολογία, ίσως για πρώτη φορά τα δυο με τρία τελευταία χρόνια γίνεται μια πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια, προκειμένου να εξηγήσει κανείς τη σχέση του εγκεφάλου με τη γραφή
Πρόκειται για ένα εγκεφαλικό στο μεσεγκέφαλο και κυρίως στον πυρήνα της τρίτης εγκεφαλικής συζυγίας και έχει σαν αποτέλεσμα μια εκτεταμένη παράλυση των νεύρων στην περιοχή του λεγόμενου ερυθροπυρήνα από όπου περνάνε νευρικές ίνες, που πηγαίνουν στην ετερόπλευρη παρεγκεφαλίδα και έχει σαν αποτέλεσμα τον ετερόπλευρο τρόμο
Η αορτή είναι ένα τοξοειδές αγγείο, μεγάλου διαμετρήματος, από όπου περνάει θεωρητικά όλο το αίμα που φεύγει από την καρδιά προς τις διάφορες αρτηρίες
Η απομυελίνωση είναι ουσιαστικά το «ξεφλούδισμα» της μεμβράνης που περιτυλίγει τον άξονα των νεύρων
Κλινικές και νευροφυσιολογικές εξετάσεις των τελευταίων ετών έχουν δείξει πως οι διαταραχές επικοινωνίας του συναισθηματικού κέντρου του εγκεφάλου με άλλους εγκεφαλικούς σχηματισμούς σε κατάσταση κώματος μπορούν να ελεγχθούν, γιατί είναι συνεχείς
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική και από τα πολυάριθμα περιστατικά που κατά καιρούς αντιμετωπίζουμε εδώ, βλέπουμε ότι για τη θεραπεία αυτού του συνδρόμου δεν υπάρχει ένα στερεότυπο σχέδιο ή πλάνο
Η φωτοευαισθησία αποτελεί κυρίως σύμπτωμα ημικρανιών ή επιληπτικών καταστάσεων, αλλά μπορεί να είναι και απαρχή ενός αυτοάνοσου νοσήματος του ερυθηματώδους λύκου
Η ψυχοθεραπευτική διαδικασία θεωρείται σαν μια απολύτως πνευματική διαδικασία, χωρίς κανένα οργανικό υπόβαθρο και αποτέλεσμα
Κατά τον τελευταίο αιώνα, η ψυχοθεραπεία αρχίζει πλέον και γίνεται μια γνωστική επιστήμη με συγκεκριμένες δομές
Στη Βιονευρολογική, τα τελευταία χρόνια, ασχολούμαστε εντατικά και κυρίως ότι αφορά τις νευροφυσιολογικές εξετάσεις με το αντικείμενο του «συνειδητού νου»
Στη Βιονευρολογική, πάντοτε το μεγάλο πρόβλημα μας είναι να μπορέσουμε να εντοπίσουμε, όσο γίνεται καλύτερα, σε ποιά θέση προκύπτει μια δυσλειτουργία ή λειτουργία του εγκεφάλου και αν αυτή είναι ελέγξιμη
Από τα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα, άρχισε ένας «πόλεμος» θέσεως, μεταξύ των Νευροεπιστημών, σε ποιό μέρος του εγκεφάλου κάνει τί και οι περισσότεροι ισχυρίζονταν ότι το μεταιχμιακό σύστημα είναι αυτό που αποτελεί τη γεννήτρια των συναισθημάτων
Πάντοτε στις νευροφυσιολογικές εξετάσεις και γενικά σε καταστάσεις διαταραχών συναισθημάτων, εδώ στη Βιονευρολογική, στα διάφορα νευρολογικά νοσήματα προσπαθούμε να βρούμε το συνδυασμό εκείνο των εγκεφαλικών περιοχών που παράγουν τη μία ή την άλλη λειτουργία ή δυσλειτουργία
Στις νευροφυσιολογικές εξετάσεις που κάνουμε στη Βιονευρολογική σε παιδιά με τέτοια προβλήματα, παρατηρούμε ότι τακτικότατα υπάρχει και μια συμπληρωματική συμπτωματολογία άλλου συναισθηματικού τύπου ενοχλήσεων
Πάρα πολύ. Μέσα στη Βιονευρολογική επανειλημμένα έχουμε δει, ύστερα μάλιστα και από πολλές νευροφυσιολογικές εξετάσεις ότι ακόμη και μια μικροδιαταραχή του τρόμου των χεριών μπορεί να αλλάξει βασικά τη ζωή του ασθενούς
Στη Βιονευρολογική, όσο και αν φαίνεται περίεργο, αυτή την ασθένεια τη διαπιστώνουμε τακτικά
Εκτενείς έρευνες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, καθώς επίσης και νευροφυσιολογικές καταγραφές, εδώ στην Βιονευρολογική έχουν καταδείξει ότι οι αιτίες του χασμουρητού είναι αποτέλεσμα εγκεφαλικής δυσλειτουργίας.
Μελέτες με σύγχρονες απεικονιστικές μεθόδους, καθώς επίσης και πολύωρες καταγραφές με νευροφυσιολογικές εξετάσεις και μαθηματικές αναλύσεις, κατέδειξαν ότι οι άνθρωποι των πόλεων έχουν πολύ περισσότερο στρες και μάλιστα εντοπισμένο σε μια περιοχή του εγκεφάλου, που λέγεται αμυγδαλή.
Συχνά στην Βιονευρολογική, ιδιαίτερα κατά την παρακολούθηση ασθενών οι οποίοι δεν έχουν άλλες προεκτάσεις, παθογενείς, παρά μόνο μια «επιληπτική» ημικρίση, υπάρχει το πρόβλημα εάν έχουμε να κάνουμε με μια απλή αντίδραση του εγκεφάλου.
Έχουμε εδώ μια συγκεκριμένη διαταραχή, όπως «βγαίνει» και από τις παρατηρήσεις μας στην Βιονευρολογική, όπου έχουμε συγκεκριμένη φθορά, κυρίως της λευκής ουσίας και μάλιστα τόσο σε φλοιϊκό επίπεδο όσο και στην παρεγκεφαλίδα, που πιστοποιείται με τις νευροφυσιολογικές εξετάσεις και κυρίως νευροαπεικονιστικές εξετάσεις της μαγνητικής τομογραφίας του εγκεφάλου.