Το εκφυλιστικό νόσημα της χορείας του Huntington
Η χορεία του Huntington βασικά είναι μια από τις πιο «άσχημες» νευρολογικές καταστάσεις που διαγιγνώσκονται μεν εύκολα, θεραπεύονται δε σχεδόν δύσκολα, εάν θεραπεύονται
Η χορεία του Huntington βασικά είναι μια από τις πιο «άσχημες» νευρολογικές καταστάσεις που διαγιγνώσκονται μεν εύκολα, θεραπεύονται δε σχεδόν δύσκολα, εάν θεραπεύονται
Ένας από τους πιο ενδιαφέρον και μοντέρνους κλάδους της νευρολογίας και ψυχιατρικής αυτή τη στιγμή είναι η ταξινόμηση των εκφυλιστικών νοσημάτων
Ο κινητικός νευρώνας είναι μια αμιγής οντότητα του νευρικού συστήματος, σχεδόν αυτόνομη, που ξεκινάει κυρίως από τα κινητικά κύτταρα της σπονδυλικής στήλης προς όλα τα άκρα και τα νεύρα του προσώπου
Η διάγνωση των νευρολογικών εκφυλιστικών συμπτωμάτων είναι κάτι πολύ δύσκολο, απαιτεί μεγάλη κλινική πείρα, απαιτεί υπομονή από τον ασθενή, ατελείωτο διάβασμα, κούραση, επανάληψη εξετάσεων ή επανάληψη διαφόρων τεχνικών και ακόμη περισσότερη συνεχής αγωνία για τη διάγνωση ενός καλού ιστορικού
Με την πρόοδο της τεχνολογίας και των διαφόρων διαγνωστικών μεθόδων που αφορούν τη νευροψυχιατρική, τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ένα τεράστιο γνωστικό άλμα σε πολλές ασθένειες, έτσι ώστε πλέον όσο περνάει ο καιρός τα λεγόμενα εκφυλιστικά νοσήματα αγνώστου αιτιολογίας να περνάει σιγά σιγά στην ιστορία ή στην αποκάλυψη
Όποιος έχει αποφασίσει να ασχοληθεί με τη νευρολογία και με τα νοσήματα και ιδιαιτέρα με τα «παρακλάδια» αυτών, είναι υποχρεωμένος πάντοτε να λαμβάνει υπόψη ότι έχει «ανοίξει πόλεμο» με ένα τεράστιο κεφάλαιο, το οποίο ίσως δε θα κλίσει ποτέ, όσο υπάρχει ο κόσμος, διότι το χαρακτηριστικό των εκφυλιστικών νοσημάτων είναι ότι και αναγεννιούνται και αναπλάθονται
Ο πόνος όταν προέρχεται από έναν τραυματισμό ενός νευρικού σχηματισμού, σε αντίθεση με την περίπτωση του μη νευρολογικού πόνου, μπορεί να προχωράει αργά, σταθερά και βαθμιαία να κλιμακώνεται, αλλά μπορεί επίσης να παρουσιάζεται σε μια έξαρση ή και σε ένα συνδυασμό των δυο με εναλλαγή
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο σύνδρομο, το λεγόμενο σύνδρομο Meige, το οποίο είναι χαρακτηριστικό και έχει περιγραφτεί το 1910 από το Γάλλο γιατρό Henri Meige και έχει μείνει μέχρι σήμερα αυτή η ονομασία
Το καλοκαίρι είναι μια πολύ επικίνδυνη εποχή, όπως έχουμε διαπιστώσει και στη Βιονευρολογική
Το καλοκαίρι, ιδιαίτερα με τον ήλιο και την ένταση, εμφανίζονται τακτικότερα από οποιαδήποτε άλλη εποχή, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, οι λεγόμενες συστηματικές αγγειΐτιδες, ιδιαίτερα στους βλεννογόνους της περιοχής του προσώπου από τη μέσα μεριά του στόματος και στην περιοχή των ματιών
Εδώ στην περίπτωση που έχουμε αυτό το συνδυασμό, πρόκειται στην κυριολεξία για το ατελείωτο κλινικό «χάος»
Ένας Τούρκος και ένας Έλληνας στον προηγούμενο αιώνα περιγράψανε την ίδια αρρώστια, η οποία διεθνώς είναι γνωστή με τα ονόματα και των δυο και χαρακτηρίζεται από άφθες στο στόμα, ραγοειδίτιδα στο μάτι, συσπάσεις στα σπλάχνα και αλλοιώσεις στο σκελετό, ιδιαίτερα στην περιοχή του αυχένα
Στη Βιονευρολογική, τα καλοκαίρια συναντάμε τακτικά την παρουσία αιμορραγικών ή ελκωτικών άφθων γύρω από τη στοματική ή εντός της στοματικής κοιλότητας, ενώ παράλληλα οι ασθενείς που τα παρουσιάζουν έχουν ενοχλήσεις, κοιλιακού τύπου, τάση για εμετό ή ακόμη και διάρροιες, πολλές φορές και διαρροϊκές κενώσεις
Εκείνο που εντυπωσιάζει σε ένα βλεφαρόσπασμο, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, είναι η υπέρμετρη τάση σύσπασης των βλεφάρων και κυρίως αυτό γίνεται χωρίς να υπάρχει εξωτερικός ερεθισμός και κατά τη διάρκεια της ασθένειας αυξάνεται συνεχώς και μπορεί να διαρκέσει από λεπτά έως ώρες
Έχουμε δει στη Βιονευρολογική σαρκώματα, προερχόμενα από ινώδη συνδετικό ιστό, νευρικά ή δερματικά κύτταρα που αναπτύσσονται στα κάτω άκρα και μάλιστα σε μηρούς ή γλουτούς
Το πότε αρχίζει ο πόνος είναι ίσως η δυσκολότερη φάση συνεννόησης μεταξύ γιατρού και ασθενή
Πρόκειται για μια κυριολεκτικά ουσιώδης ερώτηση που εάν απαντηθεί άμεσα, μπορεί να λύσει και το πρόβλημα επί τόπου
Το πρόσωπο είναι μια από τις πλέον ευαίσθητες περιοχές του σώματος, σε ότι αφορά την επικινδυνότητα σε διάφορα επώδυνα σύνδρομα
Η γεμσιταμπίνη (Gemzar) είναι ένα παράγον νουκλεοτίδιο, που χρησιμοποιείται τον τελευταίο καιρό έντονα στις χημειοθεραπείες και κυρίως στις περιπτώσεις εκείνες, όπου έχει κλείσει ο συγκεκριμένος κύκλος αγωγής και πλέον δεν υπάρχει δυνατότητα για τη χρησιμοποίηση περαιτέρω κυτταροστατικών
Τα πάντα στη νευροχημεία του κώματος κινούνται μεταξύ διαφόρων ουσιών που όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική παίζουν έναν κάθετο ρόλο σε διάφορες εφαρμογές, σε ότι αφορά οποιαδήποτε σωματική λειτουργία, ιδιαίτερα την κίνηση