Αποφράξεις σπονδυλικών αρτηριών
Πρόκειται για ένα κλινικό πρόβλημα όχι και τόσο τακτικό αλλά όπως έχουμε δει στη βιονευρολογική όχι και σπάνιο.
Πρόκειται για ένα κλινικό πρόβλημα όχι και τόσο τακτικό αλλά όπως έχουμε δει στη βιονευρολογική όχι και σπάνιο.
Η διαδικασία εγκατάστασης μιας προοδευτικής παραπάρεσης σε ασθενείς με βλάβες της σπονδυλικής στήλης είναι ένα σύμπτωμα που αντιμετωπίζουμε τακτικά στη Βιονευρολογική.
Οι εξετάσεις, εδώ στη Βιονευρολογική, έχουν δείξει ότι όταν εμφανίζονται μυθοπλασίες από οποιοδήποτε πρόσωπο, πρέπει πάντα να λαμβάνονται σοβαρά και να εξετάζονται διεξοδικά.
Είναι μια μοντέρνα ασθένεια, η οποία για πρώτη φορά περιγράφτηκε από τους δυο επιστήμονες που έχουν δώσει και το όνομα τους στο σύνδρομο αυτό, αλλά μπορεί τακτικά να ξεγελάσει με την ύπαρξη της και να υπάρχει σε λανθάνουσα μορφή, σε αρκετά μέλη μιας οικογένειας.
Πολλές φορές, όταν παρουσιάζονται αυτά τα συμπτώματα μαζί, όπως έχουμε δει στην Βιονευρολογική, και παράλληλα εμφανίζονται και αυξημένες, από το βιοχημικό έλεγχο, πρωτεΐνες ή παραπρωτεΐνες, τότε μπορεί να έχουμε την σπάνια, αλλά όχι και εξαφανισμένη, ασθένεια του συνδρόμου της ανοσοσφαιρίνης Ε.
Πρόκειται για μια μορφή συμπεριφοράς με απότομες εκρηκτικές κρίσεις επιθετικότητας, τόσο λεκτικής όσο και κινητικής, καθώς επίσης και συνοδεία επιθετικών πράξεων.
Υπάρχει μια «υποομάδα» με επιληπτικές κρίσεις, επιθετικότητα, η οποία παρουσιάζει ταυτόχρονα στις απεικονιστικές μεθόδους και στις νευροφυσιολογικές εξετάσεις μια διαταραχή της αμυγδαλής, ύστερα από ένα ιστορικό λοίμωξης.
Η επιληψία, πέρα από την διάγνωση της, που κατά κύριο λόγο δυστυχώς γίνεται μόνο με κλινικά κριτήρια μέχρι σήμερα, έχει και ένα δεύτερο σκέλος αντιμετώπισης΄ αυτό της σωστής θεραπείας.
Πρόκειται για την ουσία, όπως έχουμε δει και στην Βιονευρολογική, για μια παρόμοια διαταραχή απομυελινωτικού τύπου, που προσβάλλει σταδιακά και βαθμιαία, κυρίως τα νεύρα και τους νευροάξονες του κροταφικού και ινιακού λοβού, δημιουργώντας μια κατάσταση διαταραχής σε ότι αφορά την μετάδοση της νευρικής ώσης.
Από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, τρία είναι τα χαρακτηριστικά συμπτώματα΄ όπως η απώλεια ίωσης, διαταραγμένη ομιλία, καθώς επίσης πεσμένες γνωστικές και νοητικές διαταραχές.
Ο ορισμός του Burn-out ακούγεται, πλέον τακτικά, ακόμα και σε μας στην Βιονευρολογική, τονίζοντας το «κάψιμο» κάθε εσωτερικής δύναμης για οτιδήποτε.
Οι ελεύθερες ρίζες οξυγόνου είναι φορτισμένα μόρια οξυγόνου, συνδεδεμένα με τμήματα σιδήρου, που συνήθως προκύπτουν μετά από μια λοίμωξη ή τραυματισμό, εντός του αίματος.
Τα αποθέματα της θυροξίνης που εντοπίζονται με αυξημένα αντισώματα έναντι της υπεροξειδάσης (αντι-TPO) είναι χαρακτηριστικά για την νόσο Hashimoto.
Οι λοιμώξεις του νευρικού συστήματος, όπως έχουμε δει και εδώ στην Βιονευρολογική, είναι ένα «σταυρόλεξο».
Οι ιογενείς λοιμώξεις χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι πολύ τακτικά προσβάλλουν, με διάφορους τρόπους και με ποικίλη ένταση, τη συμπτωματολογία στο νευρικό σύστημα.
Πρόκειται για μια ψυχική διαταραχή, ιδιαίτερα έντονη, που μπορεί όμως πολλές φορές να έχει και οργανική αιτία.
Είναι δυσάρεστο να αγγίζει κανείς τέτοια θέματα και να μιλά για αυτά, αλλά ιατρικά είναι απόλυτα αναγκαίο και πρέπει όσοι τουλάχιστον έχουν κάθε είδους επαφή με τέτοια προβλήματα, να είναι επαρκώς πληροφορημένοι.
Η ασυνείδητη σεξουαλική παρόρμηση κατά την διάρκεια του ύπνου αποτελεί ουσιαστικά μια διαταραχή που ανήκει στα νοσήματα του ύπνου, που χαρακτηρίζονται παραϋπνίες.
Η παροδική απώλεια συνείδησης σε συνδυασμό με σύγχυση, είναι από τις πιο βασικές αιτίες εξέτασης και άμεσης διάγνωσης.
Με τον όρο ακροτομοφιλία είναι μια σπάνια ψυχιατρική νόσος όπου ο ασθενής έχει την τάση να κόψει ένα άκρο του προκειμένου να αισθανθεί καλύτερα.