Μια γενικευμένη επιληπτική κρίση και τα αίτια της
Δυστυχώς, εδώ πέρα δεν ισχύει ο τυπικός τρόπος ιατρικής λογικής· αίτιο, αποτέλεσμα ή αίτιο, σύμπτωμα.
Δυστυχώς, εδώ πέρα δεν ισχύει ο τυπικός τρόπος ιατρικής λογικής· αίτιο, αποτέλεσμα ή αίτιο, σύμπτωμα.
Από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, σε καθημερινή βάση αυτό που βλέπουμε σε όλα σχεδόν τα νευροψυχιατρικά νοσήματα, είναι η κακή διαχείριση του καθημερινού στρες από τον άρρωστο.
Πρόκειται για συμπεριφορές που πηγάζουν από την δράση μιας ορμόνης – νευροδιαβιβαστή, της λεγόμενης ντοπαμίνης, στον εγκέφαλο.
Είναι δυνατόν, πολλές φορές στα παιδιά να έχουμε την εμφάνιση της παιδικής ανορεξίας. Πρόκειται για μια μορφή άρνησης του φαγητού, οποιοδήποτε είδους.
Μέχρι τώρα, οι περισσότεροι γιατροί πιστεύουν ότι το «σφύριγμα» στο αυτί ή αλλιώς εμβοές, επρόκειτο για μια διαταραχή της κυκλοφορίας σε ότι αφορά κοχλιακό νεύρο και λαβύρινθο. Πολλές φορές όμως η αληθινή ουσία βρίσκεται αλλού.
Τα τελευταία χρόνια όλο και επιτακτικά εμφανίζεται σαν διάγνωση πλέον η κατάσταση του «απροσάρμοστου» παιδιού.
Πολλοί γιατροί πριν δώσουν μια αντιεπιληπτική αγωγή θέλουν να δουν μια και περισσότερες κρίσεις του ασθενούς ή πολλές φορές να έχουν και τη μαρτυρία κάποιου τρίτου ο οποίος θα είναι σε θέση να εξηγήσει τα συμπτώματα των κρίσεων που παρατήρησε.