Οι έρευνες σε αυτό το σημείο έχουν δείξει ότι παρόλο που η ποιότητα και η διαφορετικότητα των αισθημάτων έχει την προέλευση της πότε από το ένα και πότε από το άλλο εγκεφαλικό ημισφαίριο, ο τρόπος «διαχείρισης» και έντασης τους αφορά έναν τρόπο και μάλιστα αυτόν που χαρακτηρίζει περισσότερο τους δεξιόχειρες της ίδιας διαδικασίας συναισθηματικού τύπου και εφαρμογής συναισθηματικής ή ακόμη λογικής νοημοσύνης που έχουν και οι αριστερόχειρες
Πολλές φορές διερωτόμαστε, ακόμη και εδώ σε πολλούς ασθενείς στη Βιονευρολογική, πώς γίνεται ο ένας να «πηγαίνει» πολύ καλά, και ο άλλος όχι, ενώ έχουν τα ίδια συμπτώματα και την ίδια αρρώστια
Η συναισθηματική μνήμη είναι μια ανώτερη εγκεφαλική λειτουργία που γεννιέται μεταξύ αμυγδαλής και ιππόκαμπου, δηλαδή δυο εγκεφαλικών σχηματισμών που υπάρχουν και στο αριστερό και στο δεξί ημισφαίριο και συντονισμένα αυτά τα δυο, ρυθμίζουν την ποσότητα του φόβου σε ανάμνηση κάποιων φοβικών γεγονότων και την ένταση τους
Νευροφυσιολογικές εξετάσεις τον τελευταίο καιρό, έχουν δείξει ότι όχι μόνο το νευρικό σύστημα αναγεννιέται, αλλά παράγει και νέα κύτταρα, εγκεφαλικά, τα οποία μέσα έχουν εντολές, ήδη «προγραμματισμένες» για το τί συμπεριφορά και τί συναισθηματική «αγωγή» θα ακολουθήσει το άτομο στο μέλλον
Και στις δυο περιπτώσεις αυτές, το χαρακτηριστικό είναι ότι ξεκινάνε από τον εγκέφαλο και έχουν ένα μέτρο σύγκρισης, ανάλογα με το πολιτιστικό περιβάλλον του ατόμου που τις παρουσιάζει
Με απόλυτη σιγουριά ναι. Σε παρατηρήσεις που κάνουμε εδώ στη Βιονευρολογική, επί χρόνια σε ασθενείς με συναισθηματικές διαταραχές και ταυτόχρονες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές και ψυχομετρικές αναλύσεις, βλέπουμε αυτές τις μεταβολές πάρα πολύ τακτικά.
Μέσα στον εγκέφαλο και ιδιαίτερα στην περιοχή του μετωπιαίου λοβού και της αμυγδαλής έχουμε ένα νευρωνικό τόξο, το οποίο είναι θεωρητικά ένα δίπολο ρύθμισης συναισθημάτων
Καταστροφικά συναισθήματα προκύπτουν από τον άνθρωπο, όταν η συνεργασία μεταξύ των μετωπιαίων λοβών του εγκεφάλου του που ελέγχουν το συναίσθημα, δεν είναι αρμονική
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι ο ρόλος του ιππόκαμπου είναι πολύ ουσιαστικός, σε ότι αφορά τη συναισθηματική μνήμη και τη «ρύθμιση» που έχει ως προς τη λειτουργία της με τον τόπο και το χρόνο
Όταν μιλάμε για έρευνα συναισθημάτων, κατά κύριο λόγο, εννοούμε το χώρο της ψυχολογίας, δηλαδή, εκείνης της επιστήμης, η οποία ψάχνει, ερευνεί, ταξινομεί και δίνει λύσεις στην ψυχιατρική σφαίρα της κατάστασης του ατόμου
Στη Βιονευρολογική, πάντοτε το μεγάλο πρόβλημα μας είναι να μπορέσουμε να εντοπίσουμε, όσο γίνεται καλύτερα, σε ποιά θέση προκύπτει μια δυσλειτουργία ή λειτουργία του εγκεφάλου και αν αυτή είναι ελέγξιμη
Από τα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα, άρχισε ένας «πόλεμος» θέσεως, μεταξύ των Νευροεπιστημών, σε ποιό μέρος του εγκεφάλου κάνει τί και οι περισσότεροι ισχυρίζονταν ότι το μεταιχμιακό σύστημα είναι αυτό που αποτελεί τη γεννήτρια των συναισθημάτων
Πάντοτε στις νευροφυσιολογικές εξετάσεις και γενικά σε καταστάσεις διαταραχών συναισθημάτων, εδώ στη Βιονευρολογική, στα διάφορα νευρολογικά νοσήματα προσπαθούμε να βρούμε το συνδυασμό εκείνο των εγκεφαλικών περιοχών που παράγουν τη μία ή την άλλη λειτουργία ή δυσλειτουργία
Τα συναισθήματα μπορεί να τα αντιλαμβανόμαστε ιδεοσυγκρασιακά διαφορετικά ο καθένας, αλλά ταυτόχρονα στον εγκέφαλο, ανάλογα από τη θέση που προέρχονται, αφήνουν το «αποτύπωμα» τους, έτσι που μπορεί κανένας και να τα ξεχωρίσει και την ένταση τους και να μετρήσει και τις αυξομειώσεις τους και κυρίως να κάνει μια ορθολογισμένη παρακολούθηση της πορείας, όταν επεμβαίνει έστω και θεραπευτικά σε αυτά
Νοητικές ή συναισθηματικές διαταραχές, μέχρι τώρα, ερευνούνταν καθαρά αυθαίρετα και με βάση υποθέσεις και γεγονότα και όχι από την ψηφιακή ανάλυση της εγκεφαλικής λειτουργίας
Πριν από πολλά χρόνια, με τη συνεχόμενη αυξανόμενη ψηφιακή τεχνολογία, καθιερώθηκε μια «ορθοδοξία» πλέον των νευροφυσιολογικών εξετάσεων, βάση των οποίων μπορούσαν να μελετηθούν νοητικές λειτουργίες, εικόνες και μνήμη
Η νεαρή κοπέλα που κόβεται με το ξυραφάκι ή τρυπάει τα αυτιά της, ο ασθενής που αυτοτραυματίζεται με ένα μαχαίρι, ακόμη και το παιδάκι που δαγκώνει τα χείλη ή τα χέρια θεωρούνται ως περιπτώσεις αυτοτραυματισμού
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish.AcceptRead More
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.