Ψυχώσεις, ηλεκτροσόκ, μαγνητισμός
Μέχρι τώρα οι βαριές μορφές ψυχώσεων, κυρίως σχιζοφρενικού τύπου, όπως η κατατονία, έδειχναν ότι είναι απαραίτητη η χρήση ηλεκτροσόκ με όλες τις συνέπειες για τον ασθενή.
Μέχρι τώρα οι βαριές μορφές ψυχώσεων, κυρίως σχιζοφρενικού τύπου, όπως η κατατονία, έδειχναν ότι είναι απαραίτητη η χρήση ηλεκτροσόκ με όλες τις συνέπειες για τον ασθενή.
Σε καταστάσεις χρόνιας κόπωσης από διάφορες αιτίες, η χρήση του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού αποτελεί ουσιαστική μέθοδο.
Η «μονοσυμπτωματική» επιληπτική κρίση είναι ένας ιατρικός νεολογισμός, χρήσιμος κυρίως για την επικοινωνία μεταξύ γιατρών.
Η βάση κάθε επιληπτικής κρίσης είναι μία ηλεκτρική διαταραχή στα εγκεφαλικά κύτταρα. Μικρές ομάδες νευρώνων στον εγκέφαλο παράγουν κατά μόνας ασθενή ηλεκτρικά πεδία.
Τοπικά ασθενή ηλεκτρικά ρεύματα στον εγκέφαλο αλληλοεπηρεάζονται κατά τη διάρκεια της ημέρας και νύχτας.
Η έννοια του αρχείου παίζει έναν πρωτεύοντα ρόλο στη διαχείριση και θεραπεία των επιληπτικών συνδρόμων.
Η απότομη ριζική μεταβολή περιβαλλοντικών στοιχείων διαταράσσει έντονα την αντίληψη της πραγματικότητας στον ασθενή με επιληπτικές διαταραχές.
Η περίπτωση να βρεθεί κανείς μπροστά σε μία επιληπτική κρίση είναι πάντα πολύ μεγάλη και συνδεδεμένη με το ερώτημα πως την αντιμετωπίζει.
Για όσους ασχολούνται με τη συμπεριφορά ασθενών που πάσχουν από επιληπτικές κρίσεις, παρατηρούν γρήγορα πως ένα μεγάλο ψυχολογικό πρόβλημα που εμποδίζει ιδιαίτερα τη θεραπεία είναι τα αισθήματα ενοχής που διακατέχουν τον ασθενή.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα περίθαλψης γηραιών ασθενών που εισέρχονται σε μονάδες εντατικής παρακολούθησης είναι η εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, μικρών ή μεγάλων, συνοδευόμενη από μία ακραία σύγχυση με τη μορφή «υστεριών».
Τα τελευταία χρόνια γίνονται διεξοδικές έρευνες και παρατηρήσεις με ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές σε γηραιούς ασθενείς που έχουν υποστεί νάρκωση, λόγω χειρουργικής επέμβασης στο ισχίο.
Σε γηραιούς ασθενείς οι συγχυτικές καταστάσεις μπορούν να αυξηθούν επικίνδυνα σ’ ένα ακατάλληλο για τον ασθενή περιβάλλον.
Αυτό που χαρακτηρίζει τους παρκινσονικούς ασθενείς σ’ όλα τα στάδια της νόσου είναι η αδυναμία σωστής γραφής με διαφορετική ένταση.
Οι φοβίες εξετάζονται διεξοδικά από τον τομέα της ψυχιατρικής και μέσα απ’ αυτό το πλαίσιο επιχειρείται η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής κατά περίσταση.
Η ενίσχυση της αντίληψης αποτελεί καταλυτικό παράγοντα για την αντιμετώπιση και βελτίωση των μνημονικών διαταραχών.
Οι ασθενείς που πάσχουν από ημικρανίες χρειάζονται προφύλαξη από τη νόσο.
Οι ημικρανίες εμφανίζονται σε αρκετά μεγάλο ποσοστό ασθενών μετά από έντονη σωματική κόπωση.
Στα άτομα με αυτιστική προδιάθεση η συνύπαρξη ιδεοψυχαναγκαστικών ή ιδεοληπτικών συμπεριφορών είναι χαρακτηριστική.
Πλέον, η αποκατάσταση των εγκεφαλικών παθήσεων δε γίνεται μόνο με φάρμακα αλλά και με νέες τεχνικές, εξαιρετικά απλές, οι οποίες προέκυψαν έπειτα από τη μελέτη του εγκεφάλου με μοντέρνα διαγνωστικά μέσα όπως η τομογραφία ποζιτρονίων.
Μία παλιά νευρολογική τακτική σε ασθενείς που έχουν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο είναι η χρήση της μουσικής ταυτόχρονα με την εφαρμογή της κινησιοθεραπείας.