H φλεγμονή ενός νευρικού κυττάρου
Όσο και αν φαίνεται περίεργο υπάρχουν τέτοιες μονήρεις φλεγμονές και μάλιστα μπορούν να υφίστανται για αρκετό καιρό αδιάγνωστες και σιγά σιγά να ειδικεύονται
Όσο και αν φαίνεται περίεργο υπάρχουν τέτοιες μονήρεις φλεγμονές και μάλιστα μπορούν να υφίστανται για αρκετό καιρό αδιάγνωστες και σιγά σιγά να ειδικεύονται
Επειδή εδώ στη Βιονευρολογική η βυθοσκόπηση είναι μια εξέταση ρουτίνας, τακτικά μας οδηγεί σε παρατηρήσεις που εκπλήσσουν με τη διαγνωστική τους «πρωτοτυπία»
Ο υποθυρεοειδισμός και κατ’ επέκταση η νόσος του Hashimoto, παρόλο που έχει μια κοινή συμπτωματολογική εμφάνιση, μπορεί να έχει την απαρχή της δράσης της σε διαφορετικές αιτίες που οφείλει κάθε γιατρός να τις ψάξει διεξοδικά
Οι στερεοτυπίες είναι επαναλαμβανόμενες κινήσεις ή φράσεις ή συνδυασμός και των δυο με πλήρη αδυναμία του ατόμου να επιβληθεί σε αυτές
Αναμφίβολα οι παιδικοί σπασμοί οφείλονται σε απότομες εκφορτώσεις εγκεφαλικών κυττάρων επιληπτικού τύπου
Όπως έχουμε δει αρκετές φορές εδώ στη Βιονευρολογική, το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού (άμυνα του οργανισμού) κατευθύνεται εγκεφαλικά και υπάρχουν διαταραχές που το φέρνουν πολλές φορές «εκτός γραμμής».
Στη Βιονευρολογική, πάντοτε εξετάζουμε διεξοδικά τους ασθενείς που έρχονται με διαταραχές πανικού, κυρίως, προσπαθώντας να εντοπίσουμε την αφετηρία αυτών των συμπτωμάτων.
Ενώ η γκρίνια των ασθενών είναι μεγάλη όταν υποφέρουν από παραισθησίες και μουδιάσματα δεν είναι σε θέση να οριοθετήσουν ακριβώς το πρόβλημα.
Η μνήμη και ιδιαίτερα η αυτοβιογραφική είναι μια από τις πλέον ευαίσθητες, εγκεφαλικές λειτουργίες και απαραίτητες για τη ζωή μας.
Μια μεγάλη γκάμα επιληπτικών κρίσεων και κυρίως αυτές που προέρχονται από το κροταφικό λοβό, όπως και οι μυοκλονίες, κατά κανόνα όπως έχουμε πιστοποιήσει και στην Βιονευρολογική, έχουν μια στενή σύνδεση με νευροψυχιατρικές εκδηλώσεις και κυρίως σε ότι αφορά συναίσθημα και συμπεριφορά.
Στην Βιονευρολογική, ιδιαίτερα μετά από βίαια εγκεφαλικά τραύματα, παρατηρούμε συχνά εκδηλώσεις βίας ή βίαιων κινήσων ή αντιδράσεων κατά τον ύπνο και ότι αυτά ιδιαίτερα συνδυάζονται με γνωστικές διαταραχές.
Οι νευροεπιστήμες και ιδιαίτερα η «δεκάδα του εγκεφάλου» του περασμένου αιώνα που ξεκίνησε από την Αμερική, έδωσαν αποτελέσματα ερευνών που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο.
Τον τελευταίο καιρό ζούμε όλο πιο έντονα την ύπαρξη ενός «μαζικού» πανικού. Έχει μάλιστα πάρει τέτοιες εκτάσεις αυτός ο πανικός, ώστε όλα τα δυνατά επικοινωνιακά, κοινωνικά «τμήματα», δηλαδή η κυβέρνηση, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι κρατικοί μηχανισμοί κ.λ.π., ασχολούνται με αυτό το πράγμα.
Έχει αποδειχτεί, κυρίως εδώ στην Βιονευρολογική, ότι το μεγαλύτερο «όπλο» για την σωστή αγωγή και θεραπεία είναι η παρακολούθηση και η εκτίμηση της πορείας της νόσου ενός ασθενούς.
Τα ενδοεγκεφαλικά αγγεία «αφήνουν» τα αποτυπώματα τους επάνω στο κρανίο.
Ακόμα και όταν έχει προηγηθεί από ώρες ή μέρες, μια εκτεταμένη κατάχρηση ουσιών ή αλκοόλ ή και συνδυασμό αυτών, παρουσιάζεται τακτικά ένα ερύθημα στη μύτη που συνοδεύεται από διαταραχές της συνείδησης.
Ο έλεγχος της συνείδησης για κάθε νευρολογική εξέταση αποτελεί ένα κεντρικό σημείο. Είναι η αφετηρία του εντοπισμού της γενικής κατάστασης του ασθενούς και οποιασδήποτε παρελκόμενης εξ αυτής.
Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός συμπτωμάτων με κοινή παθολογική έκφραση σε νευρολογία και ρευματολογία.