Η αναλογία εγκεφαλικών βλαβών και επιληπτικών κρίσεων
Οι επιληπτικές κρίσεις συνοδεύονται με διαφορετική συμπτωματολογία κάθε φορά.
Οι επιληπτικές κρίσεις συνοδεύονται με διαφορετική συμπτωματολογία κάθε φορά.
Μέχρι τώρα ήταν άγνωστο αν υπάρχει κάτι τέτοιο, τελικά όμως ουσιαστικές έρευνες έχουν δείξει τον τελευταίο καιρό ότι υφίσταται ένας παρόμοιος μηχανισμός.
Ναι! Είναι γνωστό παλιά από την έκφραση «του πρήξανε το στομάχι» ή του «μαύρισε η χολή» κ.τ.λ. και ότι καταστάσεις φόβου και δυσάρεστων γεγονότων ή πανικού δημιουργούν οργανικά σύνδρομα, τα οποία μάλιστα σε προχωρημένες μορφές μπορούν να φτάσουν σε καρκινοειδείς καταστάσεις
Από την γενετική βλάβη, στην παράλυση Στο νευρικό σύστημα όλη η επικοινωνία κάθε είδους λειτουργίας, γίνεται μέσω πρωτεϊνών. Το νευρικό σύστημα, κλιμακωτά τροποποιημένο, δέχεται τις διάφορες πρωτεΐνες μεταφορείς για την κάθε ομαλή λειτουργία, με συγκεκριμένο τρόπο. Εάν σε ένα επίπεδο λειτουργίας υπάρχει διαταραχή, το νευρικό σύστημα την καλύπτει και συνεχίζει τη σωστή λειτουργία. Στην περίπτωση […]
Ιογενείς λοιμώξεις, μια απειλή για επιληπτικές κρίσεις. Οι ιογενείς λοιμώξεις δημιουργούν σχεδόν πάντοτε, διαφορετικής εντάσεως νευρολογικά περιστατικά, κυρίως μηνιγγίτιδες και εγκεφαλίτιδες που κατά κανόνα συνοδεύονται από επιληπτικές κρίσεις. Αυτές οι επιληπτικές κρίσεις είναι κλινικά εμφανείς με διάφορους τύπους κλινικών συνδρόμων ή αφανείς (κρυφοεπιληψία). Για αυτό τον λόγο η έγκαιρη διάγνωσή τους και η άμεση θεραπεία […]
Με το πέρας των χρόνων όπως όλα τα όργανα έτσι και ο εγκέφαλος υφίσταται φθορές.
Η πρόσθια κάτω παρεγκεφαλιδική αρτηρία είναι ένα αγγείο το οποίο βρίσκεται δίπλα από την παρεγκεφαλίδα άμφω και η πορεία του στον εγκέφαλο είναι χαρακτηριστική.
Ο διαβήτης δημιουργεί μεταβολικές διαταραχές σ’ όλο τον οργανισμό με αποτέλεσμα όλα τα αγγεία να βλάπτονται προκαλώντας έτσι διάφορες αγγειοπαθητικές βλάβες και συναφείς ασθένειες.
Σήμερα γνωρίζουμε διαγνωστικές τεχνικές τόσο για την πιστοποίηση των εγκεφαλικών βλαβών όσο και για την άμεση βελτίωση τους.
Οι μυοκλονίες στον ύπνο είναι χαρακτηριστικές συσπάσεις των μυών και μάλιστα σε τέτοιο σημείο που πολλές φορές γίνονται αντιληπτές και από το διπλανό του κοιμώμενου.
Σύμφωνα με τις έρευνες που έγιναν τον τελευταίο καιρό, η οπτική νευρομυελίτιδα, υφιστάμενης μιας γενετικής προδιάθεσης, κατά κύριο λόγο παρουσιάζεται σαν διαταραχή στην περιοχή του οπτικού νεύρου και του νωτιαίου μυελού κυρίως λόγω μικροαγγειακών βλαβών∙ οι παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι στην ουσία εκεί «ξεκινάει» η όλη παθογένεια της νόσου.
Αναμενόμενα μια τέτοια κλινική εικόνα με τόση δύσκολη συμπτωματολογία και με τόσες «λανθάνουσες» κλινικές καταστάσεις αποτελεί κατά κανόνα ένα διαγνωστικό πρόβλημα
Οι νέες διαγνωστικές μέθοδοι, όπως η υπολογιστική ή μαγνητική τομογραφία και η πολύωρη ηλεκτροεγκεφαλογραφική καταγραφή, «άνοιξαν» καινούργιους δρόμους στη διάγνωση και στην εντόπιση εγκεφαλικών βλαβών στην κακοήθη αϋπνία
Ο α ρυθμός «γεννιέται» από ορισμένα κύτταρα του εγκεφάλου, τα οποία αποτελούν το «βηματοδότη» της εγκεφαλικής λειτουργίας, σε σχέση με την καθημερινότητα του ατόμου
Η φλοιϊκή τύφλωση είναι ένα πολύ τακτικό σύμπτωμα στις εγκεφαλοπάθειες, ιδιαίτερα σε αυτές υπερτασικού και αγγειολογικού τύπου όπου δημιουργούνται διάφορα οιδήματα σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, με αποτέλεσμα να έχουμε και προέκταση των βλαβών στα οπτικά πεδία και στην οπτική αντίληψη
Στην οζώδη πολυαρτηρίτιδα όταν προσβάλλεται και το νευρικό σύστημα, εκείνο που τακτικά εμφανίζεται είναι οι διάφορες δερματικές βλάβες με πιο χαρακτηριστική τη δικτυωτή πελίωση
Η νόσος του Recklinghausen πάρα πολύ τακτικά και μάλιστα πάρα πολλές φορές περνάει απαρατήρητη, διότι η συμπτωματολογία της δε δείχνει κάποια ιδιαίτερη επικινδυνότητα, όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική
Σε αυτές τις περιπτώσεις, στη Βιονευρολογική μιλάμε για τη λεγόμενη αισθητικοκινητική νευροπάθεια, η οποία είναι τουλάχιστον χαρακτηριστική, σε ότι αφορά την κλινική της εμφάνιση
Η νωτιαία μυϊκή ατροφία, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική και σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, είναι ένα νόσημα εκφυλιστικού χαρακτήρα, κληρονομική αιτίας με διαφορετική ταχύτητα εξάπλωσης, έκτασης και έντασης
Το πιο δύσκολο αγγειακό «δέντρο» σε ολόκληρο το σώμα είναι αυτό μεταξύ αυχένα και βάση κρανίου