Αυτισμός και γονείς
Επειδή ο αυτισμός συνήθως εκδηλώνεται κατά την παιδική ηλικία, είναι αναμενόμενο ότι βασικό ρόλο στην εξέλιξή του, αμιγώς ιατρικά, παίζουν οι γονείς.
Επειδή ο αυτισμός συνήθως εκδηλώνεται κατά την παιδική ηλικία, είναι αναμενόμενο ότι βασικό ρόλο στην εξέλιξή του, αμιγώς ιατρικά, παίζουν οι γονείς.
Ο Leo Kanner ήταν Αυστριακός ψυχίατρος ο οποίος για πρώτη φορά το 1943 εισήγαγε τον όρο «παιδικός αυτισμός» στην Ιατρική.
Όσον αφορά τον αυτιστικό ασθενή, είναι πολύ δύσκολο να γίνει ακριβής εκτίμηση της ικανότητας του λόγου του.
Πρέπει κανείς, όχι μόνο γιατρός αλλά και γονέας ή απλά το ενδιαφερόμενο άτομο, να μπορεί να εντοπίσει τυχόν αυτιστικές τάσεις στα παιδιά.
Οι ασθενείς που πάσχουν από ημικρανίες, χρειάζονται προφύλαξη από την νόσο.
Οι διαταραχές του ύπνου συνοδεύονται κατά κανόνα από ψυχιατρικά συμπτώματα όπως είναι οι καταθλίψεις, οι ψυχώσεις, οι νευρώσεις, η δυσθυμία κ.τ.λ..
Τα τελευταία χρόνια στη μελέτη του ύπνου έχει εισέλθει η καταγραφή του πολύωρου πολλές φορές και πολυήμερου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Οι πόνοι στον οφθαλμό χαρακτηρίζονται από χρόνια συμπτωματολογία.
Όταν υπάρχει ένα αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, εκείνο που προέχει και πρέπει να γίνει γρήγορα είναι μία άμεση επέμβαση έστω και με συνθήκες «ορεινού χειρουργείου».
Η ονομασία CADASIL προκύπτει από τα αρχικά «Cerebral Autosomal-Dominant Arteriopathy with Subcortical Infarcts and Leukoencephalopathy».
Μπορεί κανείς να συγκρίνει τον εγκέφαλο και τις επιληπτικές κρίσεις όπως τη σχέση του βιολιού με τη μουσική που παίζει.
Η νόσος του Parkinson μπορεί να εμφανιστεί σε πολλές περιπτώσεις σαν ένα στοιχείο «κακού» μεταβολισμού των εγκεφαλικών κυττάρων.
Ο Otto Binswanger ήταν Ελβετός γιατρός που στις αρχές του 19ου αιώνα κατοχύρωσε διαγνωστικά πρώτος την εμφάνιση της υποφλοιώδους αρτηριοσκληρωτικής εγκεφαλίτιδας.
Η υποφλοιώδης αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια είναι μία χαρακτηριστική μορφή εγκεφαλοπάθειας που έγινε ιδιαίτερα γνωστή τα τελευταία χρόνια χάρη στις ανεπτυγμένες διαγνωστικές τεχνικές, κυρίως της μαγνητικής τομογραφίας.
Σ’ όλες τις νευροψυχιατρικές παθήσεις υπάρχει μία αμφίδρομη νοσολογική διαδικασία, είτε αυτές φτάνουν σ’ ένα σημείο όξυνσης των συμπτωμάτων λόγω διαταραχής του βαθύ ύπνου ή αντίθετα η ύπαρξή τους δημιουργεί προβλήματα σ’ αυτό το στάδιο του ύπνου.
Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της συναισθηματικής διαταραχής είναι η υπερπροσεξία.
Σ’ όλες τις νευρολογικές ασθένειες έχουμε μια μικροφθορά η οποία δε γίνεται αντιληπτή από τον ασθενή και το περιβάλλον του.
Κυριολεκτικά σε μια περίοδο κρίσης έχει προκύψει μια ομάδα ασθενειών που μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε, άσχετα με τη συμπτωματολογία της, σαν μια ομάδα νευρολογικών ασθενειών η οποία εξελίσσεται χωρίς να γίνεται αντιληπτή.
Στη σημερινή εποχή ο σύγχρονος νευρολόγος-ψυχίατρος προσπαθεί να ανακαλύψει κατά κύριο λόγο σε ποιο σημείο βρίσκεται η γενική φθορά του οργανισμού του ασθενούς.
Υπάρχουν πάρα πολλές νευρολογικές ασθένειες οι οποίες δημιουργούν προβλήματα στην ευφυΐα.