Μεγάλες σε συνδυασμό με «εκρηκτικές» επιληπτικές κρίσεις
Είναι ένας συνδυασμός όχι και τόσο πολύ τακτικός
Είναι ένας συνδυασμός όχι και τόσο πολύ τακτικός
Στη νευρολογία, σε ότι αφορά το κομμάτι της επιληψίας και της γενικευμένης μεγάλης κρίσης, έχουν βρει οι γιατροί μια πολύ χρήσιμη κατανομή
Πρόκειται στην εκλαμψία για επιληπτικές κρίσεις που εμφανίζονται πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον τοκετό και είναι χαρακτηριστικές για την ιδιαίτερη επικινδυνότητα τους, σε σχέση με δυσάρεστες εξελίξεις
Είναι γενικά παρατηρημένο ότι οι ασθενείς και ιδιαίτερα αυτοί των νεαρών ηλικιών με μεγάλη επιμέλεια κρύβουν τον ψυχαναγκασμό τους, όσο και αν υποφέρουν από αυτό, σε σημείο μάλιστα που να οδηγούνται αρκετές φορές μέχρι σε παρανοϊκή συμπεριφορά αυτής της αποστροφής προς τον ψυχαναγκασμό που ήδη έχουν καταλάβει, αλλά δεν μπορούν να αποφύγουν
Είναι μια παλιά εμπειρική παραδοχή ότι με την πάροδο του χρόνου και με την εξέλιξη της ζωής, κάθε άτομο κατά καιρούς αλλάζει συμπεριφορά και ιδιαίτερα τρόπο έκφρασης, σε ότι αφορά την προσωπικότητα του
Ο θεραπευτικός στόχος κάθε γιατρού πρέπει να είναι, όσον αφορά τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας, η πλήρης διακοπή της
Τουλάχιστον από τη δική μας πείρα στη Βιονευρολογική και με τους εκατοντάδες ασθενείς που περιθάλπουμε κάθε μέρα, είναι ξεκάθαρο για εμάς ότι η ελπίδα δεν πεθαίνει ποτέ
Η μονοσυμπτωματική κλινική εικόνα της σκλήρυνσης κατά πλάκας από την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική είναι κάτι αρκετά συνηθισμένο για αυτή την αρρώστια
Νευρολογικά η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια «κορεσμένη», σε ότι αφορά τη φαρμακευτική αγωγή, περιοχή
Τα τελευταία σαράντα χρόνια, από διάφορες κλινικές του κόσμου, περίπου κάθε μήνα, είχαμε και μια ανακοίνωση για καινούργια θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Τα πρωτεύοντα αρνητικά συναισθήματα είναι αυτά του θυμού, της επιθετικότητας, του φόβου, του ασίγαστου πάθους, και η αυταπάτη με την αδαημοσύνη
Στις περιπτώσεις σχιζοφρενικών καταστάσεων, υπάρχει μια συνολική συμπτωματολογία που κατανέμεται σε υποομάδες, όπως αυτές των θετικών, αρνητικών ή νοητικών συμπτωμάτων
Ένα ενδοεγκεφαλικό ανεύρυσμα, ουσιαστικά, με την ύπαρξη του έχει δυο γενικούς κινδύνους
Η κατάθλιψη ασφαλώς είναι ένα πολύ παλαιότερο ιατρικό πρόβλημα από ότι η φυματίωση.
Έχει περιγραφτεί εδώ κα χιλιάδες χρόνια, ακόμη και σε θεατρικά έργα, πολύ πριν γίνει γνωστή η φυματίωση
Από την παιδική ηλικία, μικροτραύματα, τόσο σε τροχαία όσο και σε άλλα ατυχήματα ή ακόμη σε αθλητικές δραστηριότητες ή και σε παιχνίδια αποτελούν τη συνήθη κατάσταση στην παιδική ηλικία
Είναι ανθρώπινο και ιδιαιτέρα για τον ασθενή αναμενόμενο, μετά από την έκβαση κάποιου εγκεφαλικού, να έρχεται η απορία με μεγάλη μάλιστα ελπίδα και αναμονή για το «πότε θα ξαναγίνει καλά»
Μια μια «στανταρισμένη» κλινική εικόνα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, πάρα πολλοί ερευνητές, γιατροί ασχολούνται, καταλήγοντας ακριβώς σε αυτό το σημείο˙ ότι δεν υπάρχει μια «στανταρισμένη» εικόνα και έτσι κατά καιρούς έχουμε, μέχρι να επικρατήσει αυτός ο όρος «υπερκινητικό παιδί και διάσπαση προσοχής», διάφορες άλλες «υποδιαγνώσεις» ή διαγνωστικές ερμηνείες
Η μυθοπλασία είναι από τη δομή της λέξης, όπως καταλαβαίνουμε, η κατάσταση εκείνη κατά την οποία ο ασθενής εξηγεί μια μη πραγματικότητα σαν να είναι αλήθεια και ο ίδιος το πιστεύει
Τις προηγούμενες δυο δεκαετίες ένα ελβετικό φάρμακο, η μεθυλφαινιδάτη, που ανακαλύφθηκε από έναν Ελβετό χημικό που έδωσε και το όνομα της γυναίκας του στο φάρμακο, Ριταλίνη (από το Ρίτα), θεωρήθηκε ότι έδωσε τη λύση στο υπερκινητικό παιδί
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική και από τα πολυάριθμα περιστατικά που κατά καιρούς αντιμετωπίζουμε εδώ, βλέπουμε ότι για τη θεραπεία αυτού του συνδρόμου δεν υπάρχει ένα στερεότυπο σχέδιο ή πλάνο