Διάρροια, σύνδρομα και εγκεφαλοπάθειες
Πάρα πολλές φορές, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένα άτομα ή σε άτομα με ειδικές αρρώστιες, όπως η νόσος του Crohn, τυχαίνει και έχουμε ένα μεγάλο έλλειμμα λόγω συχνών διαρροών σε υγρά του σώματος και κυρίως ηλεκτρολύτες
Πάρα πολλές φορές, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένα άτομα ή σε άτομα με ειδικές αρρώστιες, όπως η νόσος του Crohn, τυχαίνει και έχουμε ένα μεγάλο έλλειμμα λόγω συχνών διαρροών σε υγρά του σώματος και κυρίως ηλεκτρολύτες
Χρόνιες διάρροιες, λόγω δυσανεξίας σε κάποιες τροφές, μπορούν να προκαλέσουν τακτικές κενώσεις σε γρήγορο βαθμό και ρυθμό, έτσι που ο ασθενής να νομίζει ότι πρόκειται για ένα φυσιολογικό στην αρχή γεγονός
Συχνά στη Βιονευρολογική βλέπουμε ανθρώπους με, προοδευτικά, αυξημένη τάση για αστάθεια λόγω μιας μικρής βλάβης που είχαν σχετικά με τη γέννα (περιγεννητική)
Τα τελευταία χρόνια όλες οι έρευνες συγκεντρώνονται προς την κατεύθυνση αυτή
Όλα τα σημεία του σώματος επικοινωνούν μεταξύ τους και συντονίζονται μέσω του νευρικού συστήματος
Ορισμός ή πιθανότητα; Περίπου το 10% με 20% των ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας έχει ασθενείς με την ίδια πάθηση στο περιβάλλον του σε ένα πολύ υψηλότερο ποσοστό από ότι σε άλλες ομάδες πληθυσμού
Το αυτοάνοσο σύστημα, προκειμένου να διοργανώσει την άμυνα του οργανισμού, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, παρουσιάζει μια πολυπλοκότητα σχέσεων και συσχετισμών, προκειμένου να επιτευχθούν ομαλές λειτουργίες που έχουν σαν στόχο να ισχυροποιήσουν τον οργανισμό απέναντι σε ξένους παράγοντες που του επιτίθενται
Υπάρχει ένα γεγονός, το οποίο κάθε γιατρός, ιδιαίτερα ψυχίατρος, το βρίσκει αντιμέτωπο σε καθημερινή πραγματικότητα
Βέβαια, γενικά όσο πιο ελαφριά είναι η συμπτωματολογία, από ότι ξέρουμε στη Βιονευρολογική, στις περιπτώσεις των απομυελινωτικών νοσημάτων και ιδιαίτερα της σκλήρυνσης κατά πλάκας, τόσο καλύτερη είναι και η πρόγνωση
Ένα από τα μεγάλα κλινικά προβλήματα που δημιουργούνται στα αυτοάνοσα νοσήματα είναι μια διαταραχή ή λειτουργία που εξελίσσεται σε διαταραχή, μια άσχημη ανοσολογική αντίδραση του συστήματος αμύνης του οργανισμού
Καθένας έχει βέβαια τη δική του εμπειρία στην καθημερινότητα της ζωής, αλλά πρόσωπα με απομυελινωτικά νοσήματα και ιδιαιτέρα σκλήρυνση κατά πλάκας έχουν πολύ πιο έντονη από τη συνηθισμένη
Το εγκεφαλικό ανεύρυσμα, από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, αποτελεί ένα φόβητρο και για το γιατρό και για τον ασθενή, αλλά τις περισσότερες φορές στην ουσία, αυτό το οποίο συμβαίνει είναι ότι παραμένει μέχρι τη στιγμή που θα συμβεί το μοιραίο (ρήξη)
Μια από τις πιο σπουδαίες λειτουργίες του εντέρου που κατευθύνεται από τον εγκέφαλο είναι η εντερική αποτοξίνωση
Στη Βιονευρολογική, περίπου είκοσι χρόνια παρακολουθούμε ασθενείς με διάφορα απομυελινωτικά νοσήματα, τα οποία εκδηλώνονται με μια ποικιλία κλινικών συνδρόμων, που όλο «ανανεώνονται» με νέα κλινικά στοιχεία, που αποδεικνύουν ότι η συνεχής παρακολούθηση και η θεραπεία είναι απολύτως απαραίτητα για ένα επιθυμητό αποτέλεσμα
Από ότι έχουν δείξει οι έρευνες πανευρωπαϊκά, ακόμη και από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, εφόσον η θεραπεία είναι τακτική και εφόσον η παρακολούθηση γίνεται σε συντεταγμένη πορεία, πάνω από τα 2/3 των ανθρώπων τουλάχιστον με σκλήρυνση κατά πλάκας παρουσιάζουν μια διαρκής βελτιωμένη κατάσταση πάνω από είκοσι χρόνια
Τα απομυελινωτικά νοσήματα, όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική, «χτυπάνε» όλο το κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή εγκέφαλο και νωτιαίο μυελό, δημιουργώντας διάφορα κλινικά σύνδρομα με περίπλοκες κλινικές εικόνες
Οι απομυελινωτικές εστίες αποτελούν μια μεγάλη «πληγή» για το κεντρικό νευρικό σύστημα
Έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, παρά τη μεγάλη βιοχημική δραστηριότητα που παρουσιάζει ο εγκέφαλος, αυτό που δείχνει πως έχει τη μεγαλύτερη σημασία για το κεντρικό νευρικό σύστημα είναι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία διεγείρει και ρυθμίσει τη δραστηριότητα των διαφόρων σημείων του σώματος
Πραγματικά ο τίτλος εκφράζει μια κλινική απορία που έχουν πάρα πολλοί γιατροί, που ασχολούνται με αυτό το θέμα, εδώ και πολλά χρόνια
Έχουμε δει στη Βιονευρολογική την προοδευτική διαταραχή των ολιγοδενδριτικών κυττάρων, η οποία μαζί με την απώλεια της μυελίνης είναι ο βασικός λόγος της κλινικής ανάπτυξης μια σκλήρυνσης κατά πλάκας