Υπνική παράλυση
Χαρακτηριστική παράλυση μετά τον ύπνο, γνωστή ως και υπνική παράλυση, είναι αυτή που εμφανίζεται κατά το στάδιο REM· δε λειτουργεί καλά ο μηχανισμός μεταξύ ύπνου και κινητικότητας του ατόμου.
Χαρακτηριστική παράλυση μετά τον ύπνο, γνωστή ως και υπνική παράλυση, είναι αυτή που εμφανίζεται κατά το στάδιο REM· δε λειτουργεί καλά ο μηχανισμός μεταξύ ύπνου και κινητικότητας του ατόμου.
Οι υπνοβασίες είναι διαταραχές του ύπνου που χαρακτηρίζονται κατά κύριο λόγο από κινητικές, παροξυσμικές διαταραχές, καθώς ο ασθενής κοιμάται.
Από μελέτες που έχουν γίνει εδώ και πολλά χρόνια σε διάφορα εργαστήρια ύπνου και σε διάφορες νευρολογικές κλινικές είναι πλέον σίγουρο ότι υπάρχει μια γενετική επιβάρυνση για την περίπτωση της υπνοβασίας.
Με το γονίδιο που ανακαλύφθηκε ύστερα από έρευνες στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών,ο ύπνος ρυθμίζεται με τέτοιον τρόπο που είναι διορθωτικός για τον εγκέφαλο.
Τα δέκατα του πυρετού σε συνδυασμό με τις αλλεργίες είναι μια χαρακτηριστική κλινική εικόνα σε πάρα πολλούς ανθρώπους που όταν εμφανίζεται παραμένει ανεξήγητη κατάσταση για τους γιατρούς.
Το κατά πόσο έχουμε μια προσωρινή επιληπτική δράση στον εγκέφαλο όσον αφορά τις διάφορες περιπτώσεις κλασικής ημικρανίας, ιδιαίτερα σ’ αυτήν που εμφανίζεται με αύρα χωρίς κεφαλαλγία, αποτελεί πάντα ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Το χαρακτηριστικό μια νευρωνικής εκφόρτισης είναι μια μορφή επιληπτικής κρίσης· το ένα γεγονός προϋποθέτει το άλλο.
Δεν είναι λίγα τα άτομα που τελείως αναίτια σε διάφορες στιγμές της ημέρας και ιδιαίτερα μετά από ψυχική επιβάρυνση παρουσιάζουν έντονο το πρόβλημα «εκρηκτικών επεισοδίων».
Ο μεγάλος Γάλλος ερευνητής και νευρολόγος, Σαρκό, είναι ο πρώτος που κατά κάποιον τρόπο ανέλυσε επιστημονικά τις ψυχογενείς κρίσεις.
Οι ψυχογενείς κρίσεις αποτελούν κλινική εικόνα η οποία παρουσιάζεται σ’ όλες τις διαστάσεις και εμφανίζεται περίπου σ’ ένα ποσοστό 10% σε ασθενείς με υπόνοια διαταραχής σωματοποίησης.
Στις συγκοπτικές επιληπτόμορφες κρίσεις έχουμε κατά κύριο λόγο έναν ηλεκτρικό ερεθισμό που προέρχεται από το περιφερικό νευρικό σύστημα ή τη δράση του συστήματος μ’ άλλα όργανα όπως καρδιά, πνεύμονες, έντερο κ.λ.π. .
Στις ψυχογενείς κρίσεις, όπου έχουμε καταγραφή του εικοσιτετράωρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος με σύγχρονη βιντεοσκόπηση των κινήσεων του ασθενούς, βρέθηκε ότι υπάρχουν παθολογικά «σημεία επικοινωνίας» μεταξύ των διαταραχών του μετωπιαίου λοβού και των ψυχογενών κρίσεων.
Το «δίπολο» των συμπτωμάτων της κρίσης πανικού και της ψυχογενής κρίσης συνδυάζεται πολύ τακτικά.
Ύστερα από ένα μικρό ή μεγάλο τραύμα σχεδόν πάντοτε μια «υποφυσιακή» διαταραχή παραμένει για χρόνια.
Μετά από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση συγκεκριμένες ορμόνες πρέπει να είναι κάτω από συνεχή έλεγχο∙ κυρίως αυτές που μας ενδιαφέρουν σε «πρώτο πλάνο» είναι οι αναπτυξιακές ορμόνες, οι ορμόνες του θυρεοειδούς, η κορτιζόλη και η προλακτίνη.
Μετά τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και τους τραυματισμούς του εγκεφάλου, εφόσον ο ασθενής επιζήσει άσχετα μ’ όλα τα νευρολογικά ή ψυχιατρικά συμπτώματα που παρουσιάζει, συνήθως ένα κύριο σημείο διαταραχής είναι η συμπεριφορά του.
Γνωστές είναι οι διαταραχές της περιόδου μετά από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, ακριβώς όπως είναι γνωστό ότι έχουμε διαταραχές της εμμήνου ρύσεως μετά από καταστάσεις στρες ή «ακραίες» δίαιτες στον γυναικείο πληθυσμό.
Η «καταβολή» είναι ένα πάρα πολύ συχνό σύμπτωμα, το οποίο κυρίως βασίζεται σε δυσλειτουργίες του οργανισμού.
Πάρα πολλές φορές οι κλινικοί γιατροί συντονίζουν τις έρευνες τους σε ότι αφορά την εγκεφαλική δραστηριότητα χρησιμοποιώντας την πολύωρη ηλεκτροεγκεφαλογραφική καταγραφή, όταν έχουν να κάνουν με χρόνιους ασθενείς που λαμβάνουν αντιεπιληπτικά ή αντιψυχωσικά φάρμακα.
Πάρα πολλά φάρμακα ακόμη και αυτά που περιέχουν λιπόφιλες ουσίες και περνάνε τον φραγμό του εγκεφάλου δεν έχουν πάντοτε την αναμενόμενη δραστηριότητα.