Το πρόβλημα των μεταβολικών εγκεφαλοπαθειών
Μεταβολικές εγκεφαλοπάθειες, όπως έχουν διαπιστωθεί στη Βιονευρολογική, έχουν το μεγαλύτερο διαγνωστικό πρόβλημα, διότι «εμφανίζουν» μια ύπουλη και αργή πορεία
Μεταβολικές εγκεφαλοπάθειες, όπως έχουν διαπιστωθεί στη Βιονευρολογική, έχουν το μεγαλύτερο διαγνωστικό πρόβλημα, διότι «εμφανίζουν» μια ύπουλη και αργή πορεία
Το πρόβλημα της έγκυρης διάγνωσης και «κατηγοριοποίηση» των παιδικών επιληπτικών σπασμών Στη Βιονευρολογική έχουμε δει ότι η διάγνωση βασικά των επιληπτικών σπασμών και της επιληψίας στα παιδιά βασίζονται, κατά κύριο λόγο, στο καλό ιατρικό ιστορικό . Μετά τα τελευταία χρόνια, έχει προστεθεί ένα πολύ αξιόλογο διαγνωστικό εργαλείο σε μια πάρα πολύ εκτεταμένη βελτίωση το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, […]
Το πρόβλημα του εύκολου εμετού, με ή χωρίς πρόκληση του, είναι ένα νευρολογικό πρόβλημα αντανακλαστικών.
Στις περιπτώσεις που υπάρχει ταυτόχρονα εγκεφαλικό αιμάτωμα και εγκεφαλική ατροφία, πολλές φορές προκύπτει ένα διαγνωστικό πρόβλημα.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας παρουσιάζεται με πόνους στους μύες, παρέσεις, διαταραχές της αισθητικότητας και της όρασης∙ αυτή η «ποικιλία» πάντοτε δημιουργεί διαγνωστικό πρόβλημα στους νευρολόγους.
Αναμενόμενα μια τέτοια κλινική εικόνα με τόση δύσκολη συμπτωματολογία και με τόσες «λανθάνουσες» κλινικές καταστάσεις αποτελεί κατά κανόνα ένα διαγνωστικό πρόβλημα
Ένα μεγάλο διαγνωστικό πρόβλημα της σύγχρονης νευρολογίας είναι η εκτίμηση του επιπέδου σκέψης και μάθησης του παιδιού
Οι διαταραχές του βαδίσματος ακόμη και από τη νεαρή ηλικία, ανάλογα με τη «φόρμα» και την κλινική εικόνα που παρουσιάζουν, αποτελούν ένα μεγάλο ιατρικό διαγνωστικό πρόβλημα
Είναι πάντα ένα διαγνωστικό πρόβλημα, τόσο και στις λεπτομέρειες όσο και γενικά η πιστοποίηση μιας τέτοιας ασθένειας
Ένα ουσιαστικό διαφοροδιαγνωστικό πρόβλημα είναι όταν έχουμε και τις δυο αυτές περιπτώσεις της μηνιγγοεγκεφαλίτιδος και μυελίτιδας σαν ξεχωριστές κλινικές οντότητες, αλλά με ταυτόχρονη ύπαρξη
Tο στοιχείο του αυτοτραυματισμού σαν διαγνωστικό πρόβλημα, κατά τη δική μας εμπειρία εδώ στη Βιονευρολογική, πρέπει να εννοείται σαν στοιχείο συμπτωματολογίας σε σχέση με άλλα, παράλληλα σε διάφορα ψυχιατρικά νοσήματα
Το μεγαλύτερο διαγνωστικό πρόβλημα για τον γιατρό και ιδιαίτερα για τον ασθενή είναι να αναγνωρίσει την κλινική «ύπαρξη» ενός εγκεφαλικού επεισοδίου
Το θέμα αυτό αποτελεί ένα πολύ ευαίσθητο διαγνωστικό πρόβλημα και απαιτεί για την λύση του και για την αναγνώριση του ιδιαίτερη προσοχή και μεγάλη πείρα από την μεριά του γιατρού.
Η επιλόχεια κατάθλιψη αποτελεί μία γνωστή κατάσταση η οποία συμβαίνει μετά τη γέννηση ενός μωρού σε κάποιες λεχώνες και είναι χαρακτηριστική για την κατάθλιψη, τον εκνευρισμό, την υπνηλία, τις διαταραχές της συγκέντρωσης και μερικές φορές και για τις τάσεις αυτοκτονίας.
Τα τελευταία δύο χρόνια οι θεραπευτές της επιληψίας βρήκαν απρόσμενα έναν μεγάλο σύμμαχο.
Το κατά πόσο έχουμε μια προσωρινή επιληπτική δράση στον εγκέφαλο όσον αφορά τις διάφορες περιπτώσεις κλασικής ημικρανίας, ιδιαίτερα σ’ αυτήν που εμφανίζεται με αύρα χωρίς κεφαλαλγία, αποτελεί πάντα ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Το «δίπολο» των συμπτωμάτων της κρίσης πανικού και της ψυχογενής κρίσης συνδυάζεται πολύ τακτικά.
Υπάρχουν κάποιες μορφές σχιζοφρένειας που εμφανίζονται στην εφηβική ηλικία (ηβηφρένεια)
Μια σειρά από νευρολογικά νοσήματα, διαφόρων ειδών από πολύ ελαφριά αλλά και ιδιαίτερα σοβαρά, πολύ τακτικά έχουν να κάνουν με τις κινήσεις των μυϊκών ιστών της περιοχής του τραχήλου και του αυχένα
Εδώ έχουμε ένα συνδυασμό στον οποίο η βαρηκοΐα ή η κώφωση συνοδεύονται από εμβοές ή βουίσματα χαμηλού τόνου και παράλληλα μπορεί να υπάρχει νευροαισθητήριος κώφωση στους υψηλούς τόνους