Οι σπονδυλικές αρτηρίες έχουν το χαρακτηριστικό ότι διαπερνούν κατά την πορεία τους τα τρήματα των αυχενικών σπονδύλων μέχρι να φτάσουν στο ύψος του κατώτερου εγκεφάλου, από όπου μετά οδεύουν προς το στέλεχος και την παρεγκεφαλίδα.
Η πρόσθια πηγή είναι το μέρος του εγκεφάλου στην κορυφή του κρανίου που συγκλίνουν οι ραφές της ινόστωσης των οστών.
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ένα πολύ μεγάλο τεχνικό βήμα όπως διαπιστώσαμε στη Βιονευρολογική, με την εξέλιξη της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας.
Έχει παρατηρηθεί αρκετές φορές, μια φορά το είδαμε και εδώ στην Βιονευρολογική, μετά από ένα εγκεφαλικό να αναπτύσσεται μια απάθεια από τον ασθενή, πρώην έντονο καπνιστή, σε ότι αφορά την νικοτίνη.
Μια μεγάλη ταλαιπωρία σε μια όχι και μικρή ομάδα ασθενών, όπως έχουμε διαπιστώσει και εδώ στην Βιονευρολογική, είναι ο «παθογενής» υπερβολικός κνησμός που υπάρχει διάχυτος στο σώμα ή εστιασμένος σε ορισμένα μέρη που είναι και η σπανιότερη περίπτωση, εξαιτίας τη δυσλειτουργίας εγκεφαλικών περιοχών και μπορεί να ταλαιπωρεί τον ασθενή επί ώρες, ακόμα και μέσα στον ύπνο, μέσα στο εικοσιτετράωρο.
Υπάρχει εκτεταμένη πεποίθηση ότι σε περιπτώσεις ιλίγγου, υπεύθυνο είναι μόνο το σύστημα του λαβυρίνθου.
Το κέντρο εθισμού όπως έχουν δείξει πολλές έρευνες και όπως έχει πιστοποιηθεί και από τη δική μας εμπειρία στην Βιονευρολογική, βρίσκεται σε ένα νευρωνικό τόξο του οποίου ελέγχεται και «κυριαρχείται» από τη νήσο του Ράϊλ.
Με τον όρο ακροτομοφιλία είναι μια σπάνια ψυχιατρική νόσος όπου ο ασθενής έχει την τάση να κόψει ένα άκρο του προκειμένου να αισθανθεί καλύτερα.
Είναι γνωστή η συμπτωματολογία του ευερέθιστου εντέρου, το οποίο παρουσιάζεται με έντονους πόνους στο στομάχι και στο έντερο και με μια τάση «φουσκώματος» ύστερα από γεύμα ή και ξαφνικά.
Η νευραλγία του τριδύμου απασχολεί πάρα πολύ κόσμο διότι πρόκειται για μια έντονα επώδυνη υπόθεση.
Τόσο με τον μαγνητικό διακρανιακό ερεθισμό, μόνο ή και σε συνδυασμό με άλλα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, διαπιστώθηκε αρκετές φορές στην Βιονευρολογική μια ουσιώδης βελτίωση σε ότι αφορά την μετατροπή της ανηδονίας σε ευχαρίστηση.
Ο Εμίλ Κρέπελιν στο 19ο αιώνα ήταν ένας μεγάλος νευρολόγος – ψυχίατρος στο πανεπιστήμιο της Τάρτου της Εστονίας, που εργάστηκε πάρα πολλά χρόνια σε ότι άφορα την τυπολογία των ψυχώσεων.
Ο Φρόυντ ξεκίνησε το μεγάλο του έργο σαν ανατόμος από το πανεπιστήμιο της Τεργέστης, για να εξελιχθεί αργότερα στο μεγαλύτερο ψυχοθεραπευτή όλων των εποχών στην Βιέννη.
Το πρόβλημα της μειωμένης δραστηριότητας του μετωπιαίου λοβού στις ψυχώσεις έχει γίνει από πολλές έρευνες δεκτό, αλλά πιστοποιήθηκε περισσότερο με τις σύγχρονες απεικονιστικές μεθόδους όπως είναι η μαγνητική τομογραφία και το Spect.
Συνήθως μιλάμε για σύνδρομα επικοινωνιακής διαταραχής σε ασθενείς όταν έχουμε την εντύπωση ότι ενώ είναι «ξύπνιοι» δεν μπορούν να αντιδράσουν στις ερωτήσεις μας.
Ανατομικά πρόκειται ουσιαστικά για την τρίτη έλικα του μετωπιαίου λοβού, η οποία θεωρείται κατά τον Μπροκά και κέντρο της κινητικής ικανότητας για την ομιλία.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο εγκεφαλικής λειτουργίας το οποίο έχει ένα εύρος μεγάλο.
Ο πλαγιοπίσθιος προμετωπιαίος φλοιός που βρίσκεται πίσω από το μετωπιαίο οστό αριστερά, είναι το μέρος εκείνο που δραστηριοποιείται για τη λήψη των αποφάσεων που συνθέτουν τα διάφορα νευρωνικά τόξα.
Οι εξελίξεις στο επίπεδο της διάγνωσης της νευροψυχιατρικής έχουν φτάσει σε πάρα πολύ μεγάλα επίπεδα.
Ο ρυθμός με τον οποίο καλπάζει η νευρολογική έρευνα όπως έχουμε διαπιστώσει και εμείς στην Βιονευρολογική είναι κυριολεκτικά κατακλυσμιαίως.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος