Νυχτερινός τρόμος (pavor nocturnus) και εγκεφαλική δυσλειτουργία
Όταν παρουσιάζεται ο νυχτερινός τρόμος με χαρακτηριστικά τη φοβία, την έντονη κραυγή και τις ψευδαισθήσεις, είναι αποτέλεσμα διαταραχής στο μεσεγκέφαλο.
Όταν παρουσιάζεται ο νυχτερινός τρόμος με χαρακτηριστικά τη φοβία, την έντονη κραυγή και τις ψευδαισθήσεις, είναι αποτέλεσμα διαταραχής στο μεσεγκέφαλο.
Οι κινητικές διαταραχές μπορεί να είναι αποτέλεσμα μιας «τμηματικής» εγκεφαλικής δυσλειτουργίας
Σε κάποιο αμερικάνικο πανεπιστήμιο, ένα ερευνητής είχε τη φαεινή ιδέα να εξετάσει εξαρτημένους από τον τζόγο ασθενείς, σε σχέση με φυσιολογικά πρόσωπα
To κύριο σημείο όπου εδράζεται το νευρωνικό τόξο που ρυθμίζει την ένταση του βιώματος του πόνου είναι στον προμετωπιαίο λοβό
Οι ακουστικές ψευδαισθήσεις είναι το τελευταίο «βήμα» μιας εγκεφαλικής δυσλειτουργίας που μπορεί να εκφράζεται πρωταρχικά σαν παραισθήσεις
Ασφαλώς η δυσλεξία δεν είναι μια «επικίνδυνη» εγκεφαλική δυσλειτουργία
Πολύ τακτικά, από τα παιχνίδια που παίζει η ιατρική συμπτωματολογία είναι και το τρίπτυχο εγκεφαλική δυσλειτουργία μαζί με δυσλειτουργία του θυρεοειδούς και διαταραχή της αναπνοής
Όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, νοσήματα με χρόνιες φλεγμονικές καταστάσεις, όπως είναι τα κολλαγονικά αγγειακά νοσήματα, αγγειίτιδες ή σκλήρυνση κατά πλάκας με αργή ή απότομη εξέλιξη, προκαλούν νοητικές διαταραχές σχεδόν μόνιμου χαρακτήρα
Η εμφάνιση της αμνησίας κάθε κλινικής μορφής και έκτασης είναι πάντοτε ένα αποτέλεσμα μίας διαταραγμένης εγκεφαλικής δραστηριότητας που σχεδόν πάντα καταγράφεται και στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα με σχετική ευκρίνεια.
Πολλά άτομα είναι προδιατεθειμένα για ορισμένες ορμονικές διαταραχές λόγω γενετικών ή προϋπαρχόντων κλινικών διαταραχών.
Μια σειρά από έρευνες έχουν καταδείξει ότι υπάρχει μια σαφής συσχέτιση σε ότι αφορά την αναπτυσσόμενη παραβατική συμπεριφορά σε άτομα που κατά την παιδική ηλικία είχαν δεχτεί επιπτώσεις βίας, τόσο ψυχικής όσο και σωματικής
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, οι κλινικές εκδηλώσεις της νεφρικής προσβολής σε περιπτώσεις αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου είναι οι επιληπτικές κρίσεις μέσα σε έντονη πρωτεϊνουρία, υπέρταση, φλοιϊκή νέκρωση και νεφρική ανεπάρκεια
Πράγματι είναι ένα μεγάλο ερώτημα ότι αφορά την παθοφυσιολογία της ζήλειας και του εγκεφάλου
Ο έρπητας προκαλεί μια ουσιαστική λοιμώδη εγκεφαλική διαταραχή, ποικίλου βαθμού έντασης
Ψυχιατρικά η θλίψη είναι γνωστή σαν ένα αίσθημα ή συναίσθημα που είναι επακόλουθο μιας ψυχικής αναταραχής, δυσάρεστης για το άτομο
Στον εγκέφαλο είναι τα πάντα θέμα «ισορροπιών».
Τακτικά εντοπίζουμε, σε ασθενείς με επιληπτικές κρίσεις, ότι έχει προηγηθεί ένα «μπανάλ» εγκεφαλικό τραύμα με σύντομη απώλεια της συνείδησης, πριν από πολλά χρόνια.
Μια μεγάλη ταλαιπωρία σε μια όχι και μικρή ομάδα ασθενών, όπως έχουμε διαπιστώσει και εδώ στην Βιονευρολογική, είναι ο «παθογενής» υπερβολικός κνησμός που υπάρχει διάχυτος στο σώμα ή εστιασμένος σε ορισμένα μέρη που είναι και η σπανιότερη περίπτωση, εξαιτίας τη δυσλειτουργίας εγκεφαλικών περιοχών και μπορεί να ταλαιπωρεί τον ασθενή επί ώρες, ακόμα και μέσα στον ύπνο, μέσα στο εικοσιτετράωρο.
Όταν κάποιος πάσχει από κατάθλιψη δυσκολεύεται να τραγουδήσει. Αυτό οφείλεται σε μία εγκεφαλική δυσλειτουργία η οποία βασίζεται σ’ ένα απλό νευρωνικό τόξο.
Υπάρχει μία πολύ μεγάλη ποικιλία κλινικών εικόνων, όπως για παράδειγμα η υπέρταση, τις οποίες θεωρούμε αμιγώς λειτουργικές διαταραχές των σωματικών οργάνων ενώ στην ουσία πρόκειται για μία εγκεφαλική δυσλειτουργία.