Πόσο επικίνδυνες είναι οι μικρές παρέσεις για όγκους του εγκεφάλου
Οι όγκοι του εγκεφάλου ασχέτως είδους έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό˙ πιέζουν τους εγκεφαλικούς ιστούς με αυξομειωμένη δύναμη
Οι όγκοι του εγκεφάλου ασχέτως είδους έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό˙ πιέζουν τους εγκεφαλικούς ιστούς με αυξομειωμένη δύναμη
Τουλάχιστον στην αρχή της παθολογικής εξέλιξης του όγκου του εγκεφάλου έχουμε μια «σταθερά»
Το 1993 δημοσιεύτηκε μια έρευνα του γιατρού Kepes σε Αμερικάνικο περιοδικό σχετικά με τις μονήρεις απομυελινωτικές εστίες που έχουν κλινική συμπεριφορά εγκεφαλικού όγκου
Η ραγδαία εξέλιξη της μαγνητικής τομογραφίας και ιδιαίτερα στο παρακλάδι της υπολογιστικής διαδικασίας της έχει φέρει ένα ουσιαστικό αποτέλεσμα
Στη σύγχρονη νευρολογία, ίσως για πρώτη φορά τα δυο με τρία τελευταία χρόνια γίνεται μια πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια, προκειμένου να εξηγήσει κανείς τη σχέση του εγκεφάλου με τη γραφή
Γενικά, στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει καρδιακές ανεπάρκειες, βέβαια κυρίως σε μεγάλες ηλικίες, αλλά ακόμη και σε νεαρότερες ηλικίες, που έχουν πάρα πολύ μεγάλη επικινδυνότητα για την αιμάτωση του εγκεφάλου και κατά περιπτώσεις σε διάφορες περιοχές
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, νευροεπιστημονικές παρατηρήσεις, πειράγματα και εμπειρίες έχουν καταδείξει ότι πράγματι ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει την ιδιότητα και την ικανότητα να ξεχωρίζει το αρνητικό (κακό) από το θετικό (καλό)
Το να δείξεις μια τρομακτική εικόνα σε κάποιον, ασφαλώς του δημιουργείται ένας φόβο, ο οποίος εκφράζεται αρκετές φορές και στη μυϊκή του προσώπου
Γνωρίζουμε ότι οι λειτουργίες του εγκεφάλου είναι τέτοιες και κατανέμονται κατά διαφορετικές περιοχές, ανάλογα με το είδος τους, αλλά και με τη χροιά τους
Πρόκειται για ένα εγκεφαλικό στο μεσεγκέφαλο και κυρίως στον πυρήνα της τρίτης εγκεφαλικής συζυγίας και έχει σαν αποτέλεσμα μια εκτεταμένη παράλυση των νεύρων στην περιοχή του λεγόμενου ερυθροπυρήνα από όπου περνάνε νευρικές ίνες, που πηγαίνουν στην ετερόπλευρη παρεγκεφαλίδα και έχει σαν αποτέλεσμα τον ετερόπλευρο τρόμο
Μια από τις πλέον επικίνδυνες καταστάσεις για ένα εγκεφαλικό επεισόδιο είναι η λεγόμενη βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα
Είναι κάτι σπάνιο, όπου και στη Βιονευρολογική το βλέπουμε κατά περιπτώσεις πολύ ελάχιστα, όπου μετά από ένα πιστοποιημένο εγκεφαλικό και μετά από μια μαγνητική αγγειογραφία ή τομογραφία, βλέπουμε μια περιορισμένη αισθητική διαταραχή σε κάποιο άκρο ή τμήμα του σώματος
Πολύ τακτικά, υπάρχει αυτός ο συνδυασμός που αναγνωρίζεται σαν μεσεγκεφαλικό σύνδρομο ή αλλιώς σαν σύνδρομο Weber, το οποίο είναι χαρακτηριστικό από την καταβολή των συμπτωμάτων
Το ότι το αίμα αποτελεί ένα βασικό παράγοντα στο «παιχνίδι» του εγκεφαλικού επεισοδίου είναι γνωστό
Πρόκειται για ένα εγκεφαλικό σε μια συγκεκριμένη περιοχή της οπίσθιας κάτω παρεγκεφαλιδικής αρτηρίας και μάλιστα δημιουργεί χαρακτηριστική συμπτωματολογία, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, από την παρεγκεφαλίδα˙ μια ομάδα συμπτωμάτων όπως δυσαρθρία, ομόπλευρη αταξία, ίλιγγος, νυσταγμός και βλάβη του αιθουσαίου νεύρου που συνδέονται με αυτό
Το καρδιακό μύξωμα είναι όχι και τόσο τακτικό στην εμφάνιση του, γιατί πολλές φορές, δυστυχώς, η διάγνωση δεν προχωρεί μέχρι το σημείο αυτό που να γίνει εμφανές με τους υπερήχους
Στα «ευαίσθητα» άτομα με τάση για τον ίλιγγο που πολλές φορές μπορεί να είναι και κληρονομικής προδιάθεσης ή επιβάρυνσης, εμφανίζεται τακτικά, όταν υπάρχει και μια γενικευμένη αδυναμία του ανοσοποιητικού, μια ιογενής διαταραχή στην περιοχή της αιθουσαίας και προκαλεί τη λεγόμενη αιθουσαία νευρίτιδα
Η εμπειρία μας στη Βιονευρολογική έχει δείξει για κάτι που συνηθίζεται τουλάχιστον στην Ελλάδα πολύ, δηλαδή η τακτική λήψη μιας δόσης ασπιρίνης σε καθημερινή βάση σαν προφύλαξη για τυχόν εγκεφαλικό, ότι αυτό δεν ισχύει πάντοτε
Συνήθως τα προβλήματα των εγκεφαλικών εμφράκτων και ιδιαίτερα των μεγάλων αγγείων αρχίζουν με απότομη εισβολή μιας διαταραχής της συνείδησης μέχρι και πλήρης χάσιμο έλεγχου της πραγματικότητας και ταυτόχρονη επιληπτική κρίση στην έναρξη της νόσου, έτσι που αργά-αργά να φτάσει ο ασθενής σε πλήρη αφασία
Σε αυτό που δίνεται λίγο η σημασία κατά τη δική μας εντύπωση εδώ στη Βιονευρολογική και σε προχωρημένα στάδια είναι ότι δε γίνεται τακτικός έλεγχος του αιματοκρίτη και του ινωδογόνου, δηλαδή ότι αφορά τη συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης στα αγγεία και στο περιφερικό αίμα, σε ανθρώπους που κινδυνεύουν από ένα εγκεφαλικό