Το σύνδρομο του εκρηγνυόμενου κρανίου
Αυτό το σύνδρομο είναι χαρακτηριστικό σε περιπτώσεις διαταραχής των πρώτων σταδίων του ύπνου.
Αυτό το σύνδρομο είναι χαρακτηριστικό σε περιπτώσεις διαταραχής των πρώτων σταδίων του ύπνου.
Το χαρακτηριστικό μια νευρωνικής εκφόρτισης είναι μια μορφή επιληπτικής κρίσης· το ένα γεγονός προϋποθέτει το άλλο.
Μια σειρά από διάφορες επιληπτόμορφες κρίσεις μπορεί να έχει άμεση σχέση με το αγγειακό σύστημα του ανθρώπου, προκαλώντας διάφορες κλινικές εικόνες.
Το «δίπολο» των συμπτωμάτων της κρίσης πανικού και της ψυχογενής κρίσης συνδυάζεται πολύ τακτικά.
Στη νευρολογία και στην ψυχιατρική ως ψυχογενείς κρίσεις θεωρούνται εκείνες οι μορφές των κρίσεων οι οποίες είναι επιληπτόμορφες· θεωρούνται, δηλαδή, από τους γιατρούς ότι παρουσιάζουν μια συμπτωματολογία επιληπτικής κρίσης, χωρίς να είναι μια τέτοια.
Στις επιληπτικές κρίσεις, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, κατά κανόνα εμφανίζεται και μια υποθαλαμική βλάβη
Ο συνδυασμός επιληπτικής κρίσης και ημικρανίας, κυρίως με αύρα, εμφανίζεται σχετικά τακτικά, όπως έχουμε παρατηρήσει στη Βιονευρολογική
Ο ίλιγγος εμφανίζεται κατά κύριο λόγο με τη μορφή έντονης ζάλης και τάση για πτώση, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, σε όλες τις ηλικίες με ένα «πικ» στις προχωρημένες ηλικίες
Πάρα πολλοί άνθρωποι που έχουν μια γενετική προδιάθεση για το φόβο επηρεάζονται πολύ εύκολα από γεγονότα του περιβάλλοντος, ειδικά ή και γενικά
Οι σπασμοί παρουσιάζουν διάφορα συμπτώματα, αλλά το κύριο χαρακτηριστικό που έχουν είναι η απότομη σύσφιξη των μυών μετά τη χαλάρωση τους και η «αναπαραγωγή» τους ή όχι
Δεν είναι λίγες οι φορές που ιδιαίτερα ηλικιωμένοι άνθρωποι ή παιδιά εξηγούν σε εμάς εδώ στη Βιονευρολογική ότι εντελώς ξαφνικά και χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο «λύγισαν» τα πόδια και έπεσαν κάτω
Στις επιληπτικές κρίσεις το ιδιαίτερο πρόβλημα δεν είναι μόνο η αναχαίτιση τους αλλά κυρίως η πρόληψή τους
Συνήθως τα προβλήματα των εγκεφαλικών εμφράκτων και ιδιαίτερα των μεγάλων αγγείων αρχίζουν με απότομη εισβολή μιας διαταραχής της συνείδησης μέχρι και πλήρης χάσιμο έλεγχου της πραγματικότητας και ταυτόχρονη επιληπτική κρίση στην έναρξη της νόσου, έτσι που αργά-αργά να φτάσει ο ασθενής σε πλήρη αφασία
Υπάρχει ένα πολύ σοβαρό διαγνωστικό στοιχείο για τις επιληψίες.
Συγκεκριμένα, είναι ο χρόνος προσδιορισμού της εμφάνισης μιας «μεγάλης» επιληπτικής κρίσης κατά τη διάρκεια της ημέρας
Οι παιδικές επιληπτικές κρίσεις έχουν μια πάρα πολύ μεγάλη «γκάμα» κλινικών εμφανίσεων, αλλά και οι μη επιληπτικές κρίσεις, που πρέπει να διαφοροδιαγνωστούν από αυτές, είναι εξίσου πολλές
Παλιά, όλοι οι νευρολόγοι-ψυχίατροι προσπαθούσαν πάντοτε να βρουν μια σύνδεση μεταξύ της τυχόν υπάρχουσας επιληπτικής κρίσης και διανοητικής καθυστέρησης
Σε χρόνιες καταγραφές και αναλύσεις που γίνονται σε ασθενείς στη Βιονευρολογική, σε ασθενείς με επιληψία, οδηγηθήκαμε σε κάποια συμπεράσματα στη σχέση επιληψία-συνείδηση
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτούμε σε μια επιληπτική κρίση, η οποία δεν έχει άλλα συνοδά νευρολογικά ευρήματα και είναι μετά την ηλικία των είκοσι, τριάντα ετών, πρέπει να είναι η υπόθεση ενός εγκεφαλικού ανευρύσματος
Η επιληπτική κατάσταση για τον εγκέφαλο ή για «κομμάτια» του εγκεφάλου, σημαίνει ένα συγχυτικό γεγονός
Στην ουσία πρόκειται για μια στερεοτυπία, που χαρακτηρίζει πολλά υπερκινητικά παιδιά με ευαισθησία για φωτοεπιληψία