Η επιληψία και η προσοχή
Ένα από τα βασικότερα «πρώιμα» συμπτώματα που παρουσιάζεται στις επιληπτικές διαταραχές είναι οι δυσλειτουργίες της προσοχής.
Ένα από τα βασικότερα «πρώιμα» συμπτώματα που παρουσιάζεται στις επιληπτικές διαταραχές είναι οι δυσλειτουργίες της προσοχής.
«Ματώνω άρα υπάρχω» είναι το υπόβαθρο της ψυχικής διαταραχής που κρύβεται πίσω από τους αυτοτραυματισμούς.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική ότι οι ηλεκτροεγκεφαλογραφικές εξετάσεις έχουν πάρα πολύ μεγάλη αξία στη διαγνωστική «διαλεύκανση» πολλών νοσημάτων μεταβολικού τύπου
Μια έρευνα που έχουμε κάνει εδώ στη Βιονευρολογική σε γυναίκες ασθενείς με έντονο άγχος είναι να εξετάζουμε σχεδόν με σύστημα ρουτίνας τα αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα
Πρόκειται για μια απλή διαταραχή της συμπεριφοράς, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, που βασίζεται κυρίως στην ανεπαρκή λειτουργία της μνήμης
Σε πάρα πολλά παιδιά που βρίσκονται κάτω από συνεχή πίεση, ελαφρά έως βαριά, αναπτύσσονται επίσης βαριά και καταθλιπτικά σύνδρομα με συνεχόμενα επεισόδια, κυρίως συνοδευόμενα από εφιάλτες, κακό ύπνο, καταστάσεις πανικού και άσχημες αναμνήσεις
Στις νευροφυσιολογικές εξετάσεις που κάνουμε στη Βιονευρολογική σε παιδιά με τέτοια προβλήματα, παρατηρούμε ότι τακτικότατα υπάρχει και μια συμπληρωματική συμπτωματολογία άλλου συναισθηματικού τύπου ενοχλήσεων
Τις νευρικές ίνες του εγκεφάλου μπορεί κανείς να τις παρομοιάσει με σωλήνες, όπου πηγαινοέρχονται υγρά με διάφορες κατευθύνσεις ροής
Μοντέρνες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές, καθώς επίσης και η χρησιμοποίηση της υπολογιστικής μαγνητικής τομογραφίας, όλο και τακτικότερα πιστοποιούν κάτι που μέχρι τώρα υπήρχε στη «σκιά» του υπόπτου, αλλά δεν μπορούσε να πιστοποιηθεί
Η έκσταση, όπως έχουμε δει στην Βιονευρολογική, είναι ένα από τα «φαβορί» εξαρτησιογόνα χάπια της νεολαίας.
Στην Βιονευρολογική, στις πολύωρες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές, σε ανθρώπους με προβλήματα πανικού, ή έντονη επιθυμία, ακόμη και ιδιοψυχαναγκαστικής νεύρωσης, πολύ τακτικά βλέπουμε, όταν το πρόβλημα οξύνεται, να υπάρχει μια αυξημένη δραστηριότητα στο κροταφικό κυρίως λοβό, η οποία εντείνεται όσο επιτείνεται το πρόβλημα.