Διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός και επιληψία
Όπως είναι γνωστό η επιληψία είναι μία διαδικασία υψηλής παθολογικής εγκεφαλικής δραστηριότητας σε ορισμένες εγκεφαλικές περιοχές ή στη διαδρομή κάποιων εγκεφαλικών νευρωνικών τόξων.
Όπως είναι γνωστό η επιληψία είναι μία διαδικασία υψηλής παθολογικής εγκεφαλικής δραστηριότητας σε ορισμένες εγκεφαλικές περιοχές ή στη διαδρομή κάποιων εγκεφαλικών νευρωνικών τόξων.
Ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός αποτελεί μία ανακάλυψη σε ότι αφορά την εφαρμογή του σε περιπτώσεις νευροψυχιατρικών παθήσεων.
Ο 21Ος αιώνας ξεκίνησε για τη νευρολογία με ένα καινούριο σημείο αναφοράς.
Την τελευταία δεκαετία μία σειρά νέων νευρολογικών ερευνών ταυτόχρονα με θεραπευτικές προσπάθειες έχουν δείξει ότι ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός μπορεί να εφαρμοστεί σε ποικίλες νευροψυχιατρικές παθήσεις με συγκεκριμένη μέθοδο και επιτυχία.
Όσον αφορά τη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων μέχρι σήμερα ο εντοπισμός τους, η διαγνωστική τους κατανόηση και ο διαχωρισμός τους σε θεραπευτικές ομάδες αποτελούν μεγάλο πρόβλημα ώστε να εφαρμοστεί αναλογική τυπολογική θεραπεία.
Από συγκρούσεις προκύπτουν σχέσεις και αυτογνωσία.
Στο νεανικό ναρκισσισμό υπάρχει μία συνεχής σύγκρουση του άγχους της αυθεντικότητας με διάφορες φοβίες.
Στη δεκαετία του 70 σε ταυτόχρονες έρευνες στη Βαλτιμόρη της Αμερικής και στη Σκωτία βρέθηκε ένας παράλληλος δρόμος που επικοινωνεί όμως με το μονοπάτι της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο˙ πρόκειται για το «μονοπάτι» των οπιοειδών.
Αφού οποιοδήποτε νέο φάρμακο δοκιμασθεί για αρκετά χρόνια στο εργαστήριο ή σε πειραματόζωα, κυρίως πιθήκους, αρχίζει η διαδικασία δοκιμής σε ανθρώπους.
Το φουμαρικό οξύ υπάρχει σαν φάρμακο περίπου 40 χρόνια με έντονη παρουσία.
Το ανησυχητικό μήνυμα από το νοσοκομείο Πατρών όπου παρατηρήθηκε και ανακοινώθηκε μία πιθανή ενδημική παρουσία ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι πιθανόν η κλινική πολυμορφία που παρουσιάζει αυτή η ασθένεια˙ η ασθένεια «με τα χίλια πρόσωπα», όπως την χαρακτηρίζουν αγγλοσάξονες γιατροί.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας υπάρχει εδώ και εκατό χρόνια στη βιβλιογραφία σαν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα.
Από τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα γίνεται μία προσπάθεια τροποποίησης του Nogo-παράγοντα σε φάρμακο για τη σκλήρυνση κατά πλάκας με τη μορφή αντισώματος.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα καθιερώθηκε από τις γερμανικές νευρολογικές κλινικές σαν το «απόλυτο» διαγνωστικό μέσο για τις επιληψίες.
Υπάρχουν κάποιες κλινικές περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας που εμφανίζονται για σύντομο χρονικό διάστημα (συνήθως λίγες μέρες) μ’ ένα σύμπτωμα π.χ. θάμβος όρασης και με επιληπτικές κρίσεις.
Η «μονοσυμπτωματική» επιληπτική κρίση είναι ένας ιατρικός νεολογισμός, χρήσιμος κυρίως για την επικοινωνία μεταξύ γιατρών.
Αναμφισβήτητα ναι.
Είναι ο θυμός αρρώστια ή είναι απλώς μία συναισθηματική εκδήλωση ή μπορεί να είναι και τα δύο;
Στα τέλη του 20ου αιώνα ανακαλύφθηκαν τα κύτταρα-καθρέφτες στον εγκέφαλο από ερευνητές του πανεπιστημίου της Πίζας.
Η θρομβοπενία είναι μία άσχημη και ιδιαίτερα «ύπουλη» ασθένεια που μπορεί να υπάρχει χρόνια χωρίς να γίνεται κλινικά αντιληπτή.