Υπήρχε πάντοτε μια απορία και ιδιαίτερα για μας στην Βιονευρολογική, που ασχολούμαστε εδώ και χρόνια με τα αυτοάνοσα, πώς είναι δυνατόν νευρολογικές ασθένειες της ίδιας «κοπής» να έχουν την ίδια συμπτωματολογία με διαφορετική ένταση, σειρά ή έκταση.
Για την εποχή μας ίσως πρόκειται για μια διαγνωστική υπερβολή, όμως υπάρχει.
Χωρίς αμφιβολία, από ότι δείχνουν και τα ευρήματα στις διάφορες νευρολογικές ασθένειες εδώ στην Βιονευρολογική, τόσο η εξέταση τους, όσο και η ίαση τους, τις περισσότερες φορές βασίζεται σε ένα πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό στον τρόπο της ζωής.
Οι συχνές επιληπτικές κρίσεις που μπορούν να μείνουν για μεγάλο διάστημα και χωρίς την απαιτούμενη θεραπεία, πολύ τακτικά προσβάλλουν την ακοή.
Ο έρπης, που θεωρείται και σαν αιτία της λοιμώδης μονοπυρήνωσης, πολύ τακτικά σε έκρηξη της νόσου και μετά από έντονα εμπύρετα, εμφανίζει ταυτόχρονα μια πτώση της ακοής από το ένα ή και τα από τα δυο αυτιά.
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια (εκατοντάδες), ισχύει το δόγμα ότι υπεύθυνο για την ύπαρξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αποκλειστικά και μόνο μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού, δηλαδή τους συστήματος αμύνης που διαθέτει ο καθένας από εμάς προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις ασθένειες που έρχονται εξωτερικά.
Αναμφισβήτητα, το πρόβλημα της άνοιας είναι, αυτή τη στιγμή ότι αφορά τις ασθένειες γενικά, τουλάχιστον στην Ευρώπη, ένα από τα μεγαλύτερα εάν όχι και το μεγαλύτερο.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια, με την άνοδο της μοριακής γενετικής, έχει «καρφωθεί» σε πάρα πολλούς επιστήμονες στο μυαλό τους ότι όλα στρέφονται γύρω από την γενετική, η οποία επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου και έτσι κανείς καταλήγει στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Είναι δυσάρεστο να αγγίζει κανείς τέτοια θέματα και να μιλά για αυτά, αλλά ιατρικά είναι απόλυτα αναγκαίο και πρέπει όσοι τουλάχιστον έχουν κάθε είδους επαφή με τέτοια προβλήματα, να είναι επαρκώς πληροφορημένοι.
Δυστυχώς, με την πάροδο των ετών, τα τελευταία χρόνια όλο και τακτικότερα έρχονται στην συζήτηση και κυρίως στην αντιμετώπιση νευροψυχιατρικά σύνδρομα σε παιδιά.
Οι παιδικές καταθλίψεις με την πάροδο των ετών, τα τελευταία χρόνια, στην στρεσογόνο κοινωνία στην οποία βρισκόμαστε, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις και κάτω από την μεγάλη ένταση, αυξάνονται ραγδαία.
Η φοβία είναι ο υπέρμετρος φόβος για ένα αντικείμενο ή ακόμη για μια κατάσταση ή και για μεικτές περιπτώσεις.
Στην Βιονευρολογική, στις πολύωρες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές, σε ανθρώπους με προβλήματα πανικού, ή έντονη επιθυμία, ακόμη και ιδιοψυχαναγκαστικής νεύρωσης, πολύ τακτικά βλέπουμε, όταν το πρόβλημα οξύνεται, να υπάρχει μια αυξημένη δραστηριότητα στο κροταφικό κυρίως λοβό, η οποία εντείνεται όσο επιτείνεται το πρόβλημα.
Τα πολυπαραγοντικά γονίδια, δηλαδή αυτό σημαίνει πολλά μαζί, παίζουν ένα ρόλο ουσιαστικό και στην κατασκευή και στην λειτουργία του εγκεφάλου.
Πρόκειται για περιπτώσεις κύφωσης, που εμφανίζονται μετά από χειρουργική αντιμετώπιση αυχενικών προβλημάτων.
Η χειρουργική προσπέλαση για θεραπεία συνεπειών του αυχενικού συνδρόμου όπως είναι μυελοπάθειες, στενώσεις ή σπονδυλόφυτα γίνεται πλαγιοκοιλιακά.
Το έσω ους είναι ένας μηχανισμός ακριβώς στο μέσο της ακουστικής οδού, όπου κυρίως εντός οργάνου, που λέγεται κοχλίας, περιέχει κάποια τριχοειδή κύτταρα τα οποία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και πάλλονται κατά τον ήχο, έτσι ώστε να παραχθεί η ακοή, η οποία σαν κίνηση μετά μεταβιβάζεται πιο κάτω, για να γίνει βιοχημική αντίδραση και βίωμα του εγκεφάλου.
Τα σφυρίγματα ή αλλιώς εμβοές είναι πλέον ένα καθεστώς που προσβάλλει πάνω από διακόσιες χιλιάδες Έλληνες, σε κλινική πλέον μορφή.
Πάρα πολλές φορές, άνθρωποι, κάτω από ιδιαίτερα έντονο στρες με προδιάθεση για εμβοές σε κλειστούς χώρους, έχουν την αίσθηση να ακούν τον ήχο επαναλαμβανόμενο της φωνής τους ή και αυτόν που έρχεται από τον συνομιλητή τους. Ή πρόκειται για ένα είδος «μικροφωνισμού».
Ο θόρυβος είναι ένας καθημερινός σύντροφος του ανθρώπου που δεν σταματάει εικοσιτέσσερεις ώρες το εικοσιτετράωρο να το συνοδεύει σε κάθε κίνηση.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος